Ελεγα πως δεν είμαι προληπτικός, δεν ασχολούμαι με δεισιδαιμονίες και μεταφυσικά. Αλλά έτσι όπως πήγαινε το έργο με τη φετινή ΑΕΚ, αρχίζω πλέον και μετράω τα πάντα. Εκεί στην κεφαλιά του Φαν Βέερτ στο 95’, οι ΑΕΚτζήδες θα πρέπει να είδαν κάποια… μηνάκια της ζωής τους να περνούν μπροστά από τα μάτια τους. Μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποιος, πως η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι, η φάση τελείωσε και ο Βεργέτης σφύριξε λήξη, οι ανάσες χάθηκαν.
Ωστόσο, δεν μπορώ να μην επισημάνω πως ήταν η πρώτη φορά την τρέχουσα σεζόν, που η μπάλα χαμογέλασε στην ΑΕΚ. Εκεί που πλήρωνε πανάκριβα κάθε λάθος που έκανε μέσα στο παιχνίδι, αυτήν τη φορά είδε την τύχη να γυρίζει. Σημαντικό όλο αυτό, γιατί είναι κομμάτι του αθλητισμού. Η ΑΕΚ έκανε τη δουλειά, πήρε αυτό που ήθελε και με αυτήν τη νίκη – που φάνηκε πως πολλοί δεν την περίμεναν – κατάφερε να κρατήσει ηρεμία και να μείνει ξανά στην κορυφή.
Δύναμη της ΑΕΚ η άμυνα
Με θετικό μουντ, ας ξεκινήσω από τα θετικά που αφήνει αυτό το παιχνίδι. Πρώτιστα, πως μολονότι έπαιξε με δέκα νέα πρόσωπα συγκριτικά με το ματς κόντρα στον Αρη, με εντελώς νέα αμυντική πεντάδα και δύο άλλα κεντρικά χαφ, η άμυνα παραμένει το μεγάλο πλεονέκτημα της ΑΕΚ. Είναι η καλύτερη του πρωταθλήματος και κυρίως, δέχεται από καθόλου έως ελάχιστες φάσεις στα περισσότερα παιχνίδια της. Μεγάλη υπόθεση αυτό για να κάνεις πρωταθλητισμό.
Πέραν τούτου, και παρά τα πολλά νέα πρόσωπα, δεν μπορεί να μη διακρίνει κάποιος πως η ΑΕΚ είχε τον τρόπο να είναι καλή σε σημαντικά σημεία του αγώνα. Ειδικά μετά το πρώτο ημίωρο, όταν ως το φινάλε του ημιχρόνου είχε το καλύτερο διάστημα της. Αλλά και στο δεύτερο μέρος, όπου παρά την πρόθεση των γηπεδούχων να πιέσουν, η ΑΕΚ κυκλοφορούσε άνετα την μπάλα, μπορούσε να ψάξει και άλλο γκολ και δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο ως το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Φοβερός Μουκουντί, φοράκλα Λιβάι
Τρομερός και καθοριστικός για να συμβεί αυτό, ο απίθανος Μουκουντί. Σας το έχω πει, πως θεωρώ ό,τι είναι ο καλύτερος στόπερ σε χτίσιμο παιχνιδιού και ανάπτυξη της ομάδας, ήταν απροσπέλαστος και αμυντικά. Ο Χατζισαφί έκανε λαθάκια, αλλά του συγχωρούνται όλα με το κλέψιμο και την ασίστ στον Λιβάι, ο Οντουμπάτζο είχε θετικό πρόσημο αν και ήταν σημαδεμένος από την αρχή, ο Βίντα φοβερός στον αέρα, με προβλήματα χαμηλά.
Πέραν αυτών, εξαιρετικό ματς έκανε ο Σιμάνσκι. Επειδή τον έχω καραμουζιάσει πολλές φορές, απόψε ήταν απολαυστικός, με σωστές τοποθετήσεις, δύναμη, καλές μεταβιβάσεις. Καλός και φόβητρο για τον αντίπαλο ο Μαρσιάλ, ο Λιβάι επιβεβαίωσε προς κάθε περίεργο που ακόμα λέει παλαβομάρες, πως είναι σέντερ φορ. Με τρομερό τελείωμα. Με κινήσεις που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει καμία άμυνα. Με δυνατότητα να κάνει φάσεις από το πουθενά. Τρομερός Λιβάι, μεγάλη υπόθεση για την ΑΕΚ να τον έχει υγιή και σε καλή φόρμα.
Δέκα νέα πρόσωπα και η… ναφθαλίνη
Στα μείον, πρώτα απ’ όλα η 11άδα. Ακουσα τον Αλμέιδα πως είπε, ότι πάντα κάνει αλλαγές γιατί θέλει να παίζουν όλοι. Να με συγχωρείται, αλλά εγώ δεν το κατανοώ. Γι’ αυτό και φτάσαμε Νοέμβριο και ακόμα η ΑΕΚ δεν έχει αποκτήσει ταυτότητα. Δέκα αλλαγές την Τετάρτη σε σχέση με το Σάββατο, άλλες δέκα αλλαγές στο Περιστέρι συγκριτικά με την Τετάρτη. Πώς να βρει ρυθμό η ομάδα; Πώς να αποκτήσουν αυτοματισμούς και τρόπο λειτουργίας;
Επίσης, δεν κατανοώ πως μπορεί να λειτουργεί αυτό με παίκτες που βγαίνουν από τη… ναφθαλίνη για να κάνουν τη διαφορά. Εκτός 20άδας επί εβδομάδες ο Αμραμπατ, βασικός στο Περιστέρι. Μοιραία κατά την άποψη μου, η ΑΕΚ δεν πήρε σχεδόν τίποτα από αυτόν. Χωρίς ρυθμό, δίχως να μπορεί να μπει στο παιχνίδι. Ηταν τόσο εκτός, που μου θύμισε την παροιμιώδη εμφάνιση του Γιώργαρου Πεππέ στο Καραϊσκάκη, σε εκείνη την πρεμιέρα πρωταθλήματος το 1991.
Μάνταλος και Πινέδα
Ο Μάνταλος από την άλλη, όταν βρήκε ρυθμό μέσα από το παιχνίδι, επιβεβαίωσε για ποιον λόγο παραμένει σημαντικός για την ΑΕΚ και την Εθνική ομάδα. Η ικανότητα του να γλυκαίνει το παιχνίδι, οι μεταβιβάσεις, τα σουτ, η συμμετοχή, δίνουν πολλά. Τόσα, που για να βρεις άλλον παίκτη να στα προσφέρει, πρέπει να δίνεις 2.5 εκατ. ευρώ ετησίως, όπως έκανε η ΑΕΚ φέτος με τον Λαμέλα. Τόσο κρίσιμος παραμένει ο Μάνταλος για την ΑΕΚ.
Σε άλλα νέα, Πινέδα αγνοείται. Και σαφέστατα ο προπονητής ξέρει, αλλά εγώ δεν κατανοώ πως ο παίκτης που πήγε να γυρίσει το ματς στις Σέρρες και περνούσε από πάνω τους παίκτες του Αρη, δεν έπαιξε λεπτό. Ειδικά με την εικόνα που εμφανίζει ο εμφανώς ανέτοιμος Περέιρα. Μου φαίνεται ακραίο, να έχεις έναν εκ των κορυφαίων παικτών του πρωταθλήματος και να μην τον χρησιμοποιείς. Και να δίνεις και τροφή για σπέκουλα, από περίεργους που αρχίζουν τα μυθεύματα και τον εμφανίζουν φευγάτο.
Βεργέτης και κρίσιμος Αστέρας
Όπως περίμενα, ο Βεργέτης δεν εκτέθηκε. Ο Παπαπέτρου δεν είχε δουλειά στο VAR και αποφύγαμε τη συμμετοχή του. Πάντως, φάνηκε πως το μήνυμα με τον Σιδηρόπουλο πέρασε. Ο Βεργέτης δεν έδινε ούτε σποράκι, ήταν εμφανές πως είχε διάθεση να στριμώξει την ΑΕΚ. Δεν του βγήκε, αλλά ήταν φουλ στα ανάποδα φάουλ και στις κίτρινες κάρτες. Ευτυχώς για την ηρεμία μας, δεν επηρέασε συνολικά το παιχνίδι έτσι όπως εξελίχθηκε.
Τώρα, η ΑΕΚ έχει ηρεμία για να βρει τη συνέχεια της. Πάει στο σαββατιάτικο ματς με τον Αστέρα δίχως κόσμο και με μεγάλο «πρέπει» να κερδίσει, για να εκμεταλλευθεί ό,τι μπορεί να προκύψει από το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός. Θα έχουμε μέρες να τα πούμε, αλλά και μόνο πως η Ενωση επέστρεψε στις νίκες και βρήκε ξανά χαμόγελα, είναι λόγος για να αισιοδοξεί κάποιος πως το μέλλον της μπορεί να είναι πολύ καλύτερο.
