MENU

Ο ΠΑΟΚ αυτή τη φορά αντέδρασε. Το μπλακ άουτ του πρώτου ημιχρόνου δεν του στοίχισε. Ούτε η αδυναμία του να βρει γκολ στο πρώτο ημιώρο όταν και κυριάρχησε. Η Λαμία μόνο εύκολος αντίπαλος δεν ήταν. Νομοτελειακά ο Βόκολος θα τη συμμάζευε. Και σίγουρα θα κάνει ζημιές.

Ο ΠΑΟΚ την ξεπέρασε χωρίς απώλειες χάρις στον αρχηγό του και το μέταλλο που επιστρέφει συνήθως το Νοέμβρη και δεν τον παρατά στη συνέχεια. Αφού ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να μπει με τη μπάλα μέσα τρεις φορές, με τις κόντρες να ευνοούν πάντοτε τους αντιπάλους, η κακή τοποθέτηση του Καμαρά έδωσε μία κούρσα μισού γηπέδου στον Φουρτάδο που δεν δυσκολεύτηκε να βάλει μπροστά τους γηπεδούχους στο 33΄. Και μετά, χρειάστηκε ο Κοτάρσκι για να μη γίνει το μοιραίο. Ειδικά η απόκρουση στη κεφαλιά του Ρινγκ είναι για σεμινάριο. Αυτή τη φορά ο Λουτσέσκου από την κερκίδα δεν μπορούσε να περιμένει το 65΄για να κάνει τις αλλαγές του.

Στο 56΄ ο Οζντόεφ που είναι ξεκάθαρα πιο γρήγορος από τον Σβαμπ μπήκε στο γήπεδο, όπως και ο Τισουντάλι που έχει πολύ καλύτερη τεχνική από τον Μπράντον, όπως και ο Ζίφκοβιτς που μόνο να ανέπνεε θα ήταν καλύτερος του Μουργκ. Ο Σέρβος με 4 λεπτά στο γήπεδο, πέτυχε το “παστέλι της σεζόν” και ο ΠΑΟΚ ξαναμπήκε στο παιχνίδι. Η εικόνα του ΠΑΟΚ άλλαξε, η Λαμία δεν μπορούσε να κάνει τίποτα στο ανοιχτό γήπεδο αφού η ταχύτητα του Οζντόεφ έδωσε ισορροπία και ήταν θέμα χρόνου η ανατροπή. Ο Τισουντάλι ήταν ο σκόρερ σε φάση που ξεκίνησε και κατέληξε στον ίδιο.

Ο Μαροκινός είναι αυτός που έχει ξεκάθαρα τα φόντα να γίνει σημείο αναφοράς στην επίθεση και το τρίποντο που έδωσε είναι πολύ σημαντικό και για τη ψυχολογία του. Ο ΠΑΟΚ έχασε άλλες τέσσερις – πέντε κλασικές ευκαιρίες, όμως δεν δέχτηκε και φάση. Όμως το τρίποντο έγραψε και όλα τα άλλα πέρασαν στο ντούκου. Στα υπόλοιπα απ όσα είδα, διέκρινα ένα σπρωξιματάκι στους υπόλοιπους και αυτό δεν είναι καλός οιωνός.

Επειδή τα συνδρομητικά δεν μας έκαναν τη τιμή να βάλουν άλλη ώρα τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, πρόλαβα να δω μόνο τις καθυστερήσεις των δύο ημιχρόνων. Το γκολ της Ένωσης είναι ξεκάθαρο επιθετικό φάουλ του Μάνταλου, όμως ο Βεργάτης κακαρίζει όπως ο Varίστας, ενώ στο τέλος υπάρχει το δοκάρι του Φαν Φέρτ και προλαβαίνω να δω φάουλ κατά του Βρακά που παίρνει μπάλα και ο Πιερό τον πατάει με τις τάπες στο στομάχι. Λέω για αυτά που είδα, δεν έχω εικόνα από άλλα.

Στο Χαριλάου, ο Λεβαδειακός παίζει μπαλάρα, ισοφαρίζει και αμέσως ο Τζήλος δίνει φάουλ εκτός περιοχής μία βουτιά του Μανού που φέρνει το 2-1, ενώ το πέναλτι που παίρνει ο Μόντσου το λες και αυστηρό. Ο Κατσικογιάννης στο Καραϊσκάκη δεν άφησε σπόρι στον καημένο τον Πανσερραϊκό και χάλασε την πολύ καλή εικόνα που είχα για αυτόν φέτος. Θα μπορούσε να είναι πιο διακριτικός.

Τα καταγράφω αυτά γιατί οι Έλληνες διαιτητές καλά θα κάνουν να σταματήσουν τις δημόσιες σχέσεις και να σεβαστούν την προσπάθεια όλων των ομάδων. Όλοι θα μπορούσαν να έχουν κάνει σήμερα ζημιές και αξίζουν αν μη τι άλλο τον σεβασμό όλων των εμπλεκομένων. Κλείνοντας, η ανακοίνωση της ΠΑΕ Ηρακλής κατά των ποδοσφαιριστών και των προπονητών, είναι από τις πλέον εμετικές που έχουν καταγραφεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ξεπεράστηκαν τα όρια.

ΥΓ Μπήκαμε στον Νοέμβρη και οι κακογραφίες του καλοκαιριού πρέπει να μπούνε στην ατζέντα ...χθες. Ο ανταγωνισμός είναι αμείλικτος και άπαντες θα ενισχυθούν τον Γενάρη. Η απουσία γρήγορου χαφ φωνάζει.

Τα καρδιοχτύπια, οι χρυσές αλλαγές και το σπρώξιμο των υπολοίπων