Ο Φίλιπ Τζούρισιτς με μία γκολάρα έστειλε την μπάλα εκεί που δεν πιάνεται, πέτυχε ένα από τα ωραιότερα γκολ της σεζόν και έδωσε τη νίκη, που έπρεπε να πάρει και την πήρε.
Στον Βόλο το πρέπει για τον Παναθηναϊκό ήταν μεγάλο, αφού ήταν και η πρώτη του Βιτόρια, αλλά και διότι έχει μείνει πίσω και οι γκέλες απαγορεύονται. Και η νίκη μπορεί να ήρθε με 0-1, αλλά δεν έχει καμία σχέση με το τελικό σκορ. Αυτό το 0-1 ήταν μαγική εικόνα. Ο Παναθηναϊκός είχε ένα χαμένο πέναλτι με τον Ιωαννίδη, δύο δοκάρια με τον Τετέ, και 9 -ναι 9- κλασικές ευκαιρίες για γκολ.
Η αναποτελεσματικότητα ήταν το μόνο αρνητικό στοιχείο, για την ομάδα σήμερα. Μπορεί να έπαιζε με παίκτη παραπάνω από το 48' στην σωστή αποβολή του Κορέα, που ανέτρεψε τον Τετέ, που έφευγε μόνος. Αλλά και με παίκτη παραπάνω, έψαξε με υπομονή το δεύτερο γκολ, σπάζοντας την μαζική άμυνα του Βόλου, είτε από δεξιά, είτε από αριστερά, είτε από τον άξονα.
Με εξαιρετικούς τους Ουναΐ και Μπακασέτα να έχουν ρόλους στο γήπεδο και να μοιράζουν σωστά το παιχνίδι και τον Βαγιαννίδη με τον Τετέ να κάνουν όργια από δεξιά. Και από την άλλη πλευρά ο Μλαντένοβιτς και ο Τζούρισιτς να έχουν συνεργαστεί στο γκολ και όχι μόνο.
Με τρεις μέρες προπόνησης ο Βιτόρια δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, όταν ειδικά βρίσκει μία ομάδα αδούλευτη και με τσαλακωμένη ψυχολογία και χωρίς αυτοπεποίθηση. Την μεγαλύτερη ζημιά από τον προηγούμενο προπονητή έχει υποστεί ο Φώτης Ιωαννίδης, που έμεινε τόσο καιρό μακριά από τα γκολ, διότι έπαιζε τελείως ανορθόδοξα η ομάδα, είχε τραυματισμό και θέλει ένα γκολ για να ξεμπουκώσει. Το έψαξε σήμερα και στο πέναλτι και σε κάποιες ευκαιρίες, δεν ήρθε, αλλά θα το βρει στα επόμενα ματς, διότι πλέον ο Παναθηναϊκός θα παίζει διαφορετικά, οργανωμένα και θα αρχίσει να έχει αυτοματισμούς που ήταν άγνωστη λέξη για την ομάδα εδώ και τέσσερις μήνες. Και αυτό πρώτα από όλα θα βοηθήσει τον φορ του τον Φώτη Ιωαννίδη.
Παρόλα αυτά η συμμετοχή του Ουναΐ στην θέση 8, στην θέση του που δεν τον έβαζε ο Αλόνσο και τον έβαλε ο Βιτόρια βοήθησε πολύ και στο χτίσιμο του παιχνιδιού, αλλά και στην δημιουργία με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να κάνει πολλές ευκαιρίες, με ωραία ανάπτυξη.
Στο πρώτο παιχνίδι του Βιτόρια δεν είδαμε στο χτίσιμο να κρατάει πίσω τον Αράο -που τόσο καιρό λέγαμε ότι ήταν λάθος, διότι έχανε έναν παίκτη από τα χαφ η ομάδα- και είδαμε τον Παναθηναϊκό να έχει υπομονή στο παιχνίδι του και για πρώτη φορά να φτιάχνει τόσες ποιοτικές ευκαιρίες. Φυσικά θέλει χρόνο ο Βιτόρια, για να βάλει τα δικά του θέλω στην ομάδα, αλλά μέχρι τότε, αυτό που πρέπει να γίνεται είναι να κερδίζει. Και αν συνεχίζει να κάνει τόσες ευκαιρίες, τα γκολ θα έρθουν, διότι σιγά-σιγά και με πολλή κουβέντα από τον Βιτόρια θα αλλάξει η αυτοπεποίθηση των παικτών και η ψυχολογία τους, που είχε φθάσει στο μηδέν με τον Αλόνσο.
Οι παίκτες θα βρουν ρόλους και θα αμύνονται καλύτερα. Σήμερα ήταν πιο κοντά οι γραμμές, όλοι οι παίκτες ήταν πίσω από την μπάλα -μηδενός εξαιρουμένου- όταν την έχαναν και προσπαθούσαν να την επανακτήσουν άμεσα. Παρά το ότι το 0-1 ήταν εύθραυστο δεν έκαναν άσκοπες σέντρες οι παίκτες και αυτό είναι το πρώτο, που δεν θέλει ο Βιτόρια.
Ο Βόλος είχε δύο ευκαιρίες, το ιδανικό μετά από καιρό για τον Βιτόρια θα είναι να μην δίνει η ομάδα καμία ευκαιρία σε τέτοιας δυναμικότητας ομάδες. Το ένα το έβγαλε ο Ντραγκόφκσι, στο άλλο ήταν άστοχος ο Κόστα.
Η συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού απόψε δίνει ελπίδα για τη συνέχεια, αλλά το πρώτο και κύριο είναι να νικήσει και στην Σουηδία την Τζουργκάρντεν και την Λαμία στο ΟΑΚΑ την Κυριακή. Βήμα, βήμα με στόχο την κορυφή και την συνέχεια στην Ευρώπη.
