Μετά τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός διαθέτει και πάλι κανονικό προπονητή. Ο Ρουί Βιτόρια καταφέρνει σε όλες του τις δουλειές, επιτυχημένες και μη, να φέρνει τις ομάδες του στα δικά του μέτρα. Δεν είναι τυχαίο πως οι αριθμοί που καταγράφει είναι σχεδόν ίδιοι σε κομβικά κομμάτια του αθλήματος. Στο σημερινό μας κείμενο, κάνουμε αναφορά στον νέο head coach του Παναθηναϊκού, όμως δεν είναι όλα ρόδινα. Ο Πορτογάλος καλείται να βάλει τακτική παιδεία και πάλι στον οργανισμό, όμως οι ανορθογραφίες στο ρόστερ καθιστούν δύσκολο το έργο του...
Εγκαταλείπεται το πλάνο πίεσης, έντασης και αμεσότητας
Η πρόσληψη του Ρουί Βιτόρια, είναι ο τερματισμός ενός ποδοσφαιρικού πλάνου που δεν βγήκε, που δεν γινόταν να βγει όμως λόγω της φύσης των χαρακτηριστικών των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού. Το ποδόσφαιρο υπομονής του Γιοβάνοβιτς δεν γινόταν να μεταμορφωθεί σε ποδόσφαιρο πίεσης και έντασης με τέσσερις - πέντε κινήσεις. Ο Πορτογάλος, έχει ένα ρόστερ που ταιριάζει στην δική του φιλοσοφία, έχει εκπαιδευτεί να παίζει το ποδόσφαιρό του γι’ αυτό και η βελτίωση αναμένεται να είναι άμεση, αρχής γενομένης από το σημερινό παιχνίδι στον Βόλο.
Φέρνει τις ομάδες στα μέτρα του
Παρατηρώντας τους αριθμούς, καταλαβαίνει κανείς πως όσο τα χρόνια και αν πέρασαν, ο Ρουί Βιτόρια κάνει τις ομάδες που προπονεί να καταγράφουν παρόμοια στατιστική. Οι δείκτες είναι κοντά, οπότε μιλάμε για έναν προπονητή ο οποίος καταφέρνει πάντα να κάνει τις ομάδες του να παίζουν με συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού.
Οι μέσοι όροι των ομάδων του σε κατοχή μπάλας, αριθμό πασών, δείκτη PPDA και παράλληλων πασών, όπως και τελικών προσπαθειών, δείχνει την ποδοσφαιρική ταυτότητα που ακολουθεί. Ποσοστό κατοχής κοντά στο 58%, δείκτης PPDA στο 6,7, 480 πάσες ανά ματς.
Το ποδόσφαιρό του έχει παρόμοιες αρχές με αυτό του coach Γιοβάνοβιτς, στηρίζεται στην υπομονή, ισορροπία των γραμμών και έξυπνων επιλογών.
Τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει
Playmaking Abilities
Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα. Στο ποδόσφαιρο υπομονής που θα προσπαθήσει να επαναφέρει, θα βρει μπροστά του έναν... σκόπελο. Το ρόστερ πλέον δεν έχει ποδοσφαιριστές με playmaking abilities, ακόμα και οι Μάγκνουσον - Ρουμπέν που διαθέτουν τέτοια στοιχεία είναι παροπλισμένοι.
Το πρώτο και σοβαρό εμπόδιο λοιπόν που θα αντιμετωπίσει ο Βιτόρια στον Παναθηναϊκό είναι ακριβώς αυτό. Όσο πιο χαμηλός ο ρυθμός σε μια ομάδα, τόσο μεγαλύτερη η αναγκαιότητα για αθλητές που να γνωρίζουν πως να καθορίσουν το tempo σε ένα παιχνίδι. Πότε η ομάδα τους δηλαδή να επιταχύνει, πότε να παίξει πιο αργά.
Με την παρουσία του Ρουμπέν Πέρεθ, δεν ήταν τυχαίο πως ο Ισπανός ερχόταν σε επαφή με την μπάλα σχεδόν 100 φορές ανά ματς. Οι συμπαίκτες του τον έψαχναν να οργανώσει το παιχνίδι, διέθετε εξαιρετικό “εγκέφαλο” που του επέτρεπε ψύχραιμα να επιλέγει την σωστή απόφαση στο επιθετικό κομμάτι. Δεν είναι τυχαίο, ο Ρουί Βιτόρια στην επίσημη παρουσίασή του, αναφέρθηκε με επιμονή στην αναγκαιότητα “εξυπνάδας” σε ότι κάνει η ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο.
Κατεύθυνση
Δεν είναι μόνο η απουσία ποδοσφαιριστή στο “6” όμως το πρόβλημα. Τα προηγούμενα χρόνια, για να υπηρετήσει ο coach Γιοβάνοβιτς το ποδόσφαιρο υπομονής που ήθελε και χαμηλού ρυθμού, χρησιμοποιούσε ταυτόχρονα τρείς ποδοσφαιριστές με playmaking ικανότητες.
Όσο πιο χαμηλός είναι ο ρυθμός σε μια ομάδα, τόσο πιο πολλούς ποδοσφαιριστές με τέτοια χαρακτηριστικά χρειάζεσαι και επίσης - εξίσου σημαντικό - να βρίσκονται χαμηλά στον αγωνιστικό χώρο.
Αν ο ρυθμός είναι πιο γρήγορος, αρκεί ένας playmaker ψηλότερα, στις μεσοεπιθετικές θέσεις. Αν όμως είναι αργός, αυτοί οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται στις πίσω γραμμές για να δίνουν κατεύθυνση στην επίθεση και παράλληλα πρέπει να είναι περισσότεροι από ένας.
Ένα μεγάλο πρόβλημα την φετινή χρονιά που είχε ο Ντιέγκο Αλόνσο, ήταν η κατεύθυνση της μπάλας καθώς δεν διέθετε κανέναν ποδοσφαιριστή να μπορεί να το κάνει στο γήπεδο.
Ο Γιοβάνοβιτς τους είχε τοποθετήσει άριστα
Για να ελέγχει τον ρυθμό των αγώνων, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε τοποθετήσει τους playmakers του άψογα. Στο αμυντικό κομμάτι είχε τον Μάγκνουσον στο χαμηλό αριστερό half space, τον Ρουμπέν Πέρεθ στον κεντρικό διάδρομο στο μεσοαμυντικό κομμάτι, και τον Μπερνάρ στο δεξί half space, στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.
Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Αϊτορ, σε πολλά παιχνίδια μεταφέρθηκε αριστερά ο Μπερνάρ και για να μην υπάρχει ανισορροπία, μετακίνησε λίγο προς τα δεξιά τον Ρουμπέν με ταυτόχρονη χρησιμοποίηση του Κουρμπέλη δίπλα του!
Με αυτόν τον τρόπο, υπήρχε έλεγχος του ρυθμού και κατεύθυνση στον τρόπο παιχνιδιού. Ο Παναθηναϊκός ήξερε τι έψαχνε στο γήπεδο, έβρισκε τρόπους να το πάρει και μπλόκαρε όταν αντίπαλες ομάδες είχαν την ικανότητα να πιέσουν επιθετικά και πολύ ψηλά, μπλοκάροντας το μεγάλο ατού αυτής της ομάδας: Τον έλεγχο του ρυθμού και την κατεύθυνση των ποδοσφαιριστών με playmaking abilities.
Τι μπορεί να κάνει ο Βιτόρια
Δεδομένα ο Παναθηναϊκός θα βρει μπροστά του προβλήματα, ακόμα και αν αλλάξει τρόπο παιχνιδιού. Η μετάβαση δεν θα είναι εύκολη όμως υπάρχουν οι βάσεις. Ο οργανισμός δεν έχει αποβάλει ακόμα την επιρροή του coach Γιοβάνοβιτς, το ρόστερ είναι ακόμα εκεί και κανείς δεν μπορεί να σβήσει από την μνήμη των παικτών τον τρόπο παιχνιδιού που δούλεψαν.
Το σταφ του coach Βιτόρια γνωρίζει τον τρόπο που πρέπει να προπονηθούν οι αθλητές, την έμφαση που πρέπει να δώσει και την κατεύθυνση στις προπονήσεις. Το κάνουν χρόνια, τα αποτελέσματα φαίνονται στους αριθμούς. Ο Παναθηναϊκός θα δουλέψει κάτι συγκεκριμένο, αγοράζοντας τον Βιτόρια, παίρνεις και συγκεκριμένη ταυτότητα.
Ο δεύτερος δρόμος είναι η επιστροφή των Ρουμπέν και Μάγκνουσον, μέχρι να έρθει η μεταγραφική περίοδος που σίγουρα ο οργανισμός θα χρειαστεί ενίσχυση στα χαρακτηριστικά που είπαμε.
Η τρίτη επιλογή είναι να βρεθούν κάποιοι παίκτες που έχουν τέτοια χαρακτηριστικά, να τα δουλέψουν και να τα φέρουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Τέτοιος είναι ο Τσέριν, μπορεί να μετατραπεί ο Μπακασέτας ενώ υπάρχει και ο Ιωαννίδης.
Πρώτο μέλημα η βελτίωση του build up
Πέραν την υπομονής στο παιχνίδι, ο coach Βιτόρια δίνει μεγάλη έμφαση και στο counter pressing. Πως όμως αυτό θα είναι εφικτό χωρίς η ομάδα να φτάσει στο επίπεδο να κάνει σωστό build up;
Για να βγει η μπάλα από την άμυνα με ασφάλεια, χρειάζονται δύο προϋποθέσεις. Τακτικό προπονητικό πλάνο και ποδοσφαιριστές να μπορούν να το κάνουν. Φέτος ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο πρόβλημα σε αυτό το κομμάτι, δεν έχει βρει ακόμα τον τρόπο να κάνει σωστή ανάπτυξη από την πίσω γραμμή.
Όπως είπαμε και πριν, δεν υπάρχει ακόμα Μάγκνουσον και Πέρεθ, ο Μπερνάρ είναι στην Βραζιλία, ακόμα και ο Μπρινιόλι που είχε τέτοια χαρακτηριστικά δεν είναι πια παίκτης του Παναθηναϊκού.
Είναι δεδομένο, το πρώτο πράγμα που θα προσπαθήσει να ελέγξει και να διορθώσει ο Πορτογάλος νέος προπονητής του Παναθηναϊκού θα είναι αυτό καθώς δεν μπορεί να υποστηριχθεί τίποτα αν δεν καταφέρει ο Παναθηναϊκός να πηγαίνει την μπάλα ορθολογικά στα χαφ του.
Το counter pressing, για να είναι αποδοτικό προϋποθέτει την ύπαρξη πολλών παικτών σε κοντινή απόσταση. Έτσι θα καταφέρεις να είσαι ψηλά στο γήπεδο, να έχεις τις γραμμές σου κοντά και ακόμα σε περίπτωση που χάσεις την μπάλα να προσπαθήσεις με καλές προϋποθέσεις να την ξανακερδίσεις. Είναι λοιπόν απαραίτητο, να γίνει σωστή ανάπτυξη για να μένει συμπαγής ο Παναθηναϊκός, να καταφέρνει να αμύνεται ψηλά και να ξανακερδίζει μπάλες, ενώ παράλληλα - πολύ σημαντικό - να μην υποφέρει στο δεύτερο μεγαλύτερο φετινό του πρόβλημα, το αμυντικό transition.
Δεδομένα ο Παναθηναϊκός έχει πάρει έναν τιμ προπονητών με head coach τον Ρουί Βιτόρια που παρουσιάζει συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου. Το build up και η εξέλιξη του θα είναι κομβικής σημασίας για να μπορέσει να υποστηριχθεί ολόκληρο το πλάνο του, όμως η έλλειψη playmaking είναι γρίφος για δυνατούς λύτες. Το σημερινό ματς με τον Βόλο αναμένεται να είναι μια πρώτη διόρθωση στον τρόπο παιχνιδιού καθώς δεν είναι απίθανο μια ομάδα που έχει ξαναδουλέψει με τις βασικές αρχές του Πορτογάλου να παρουσιάσει καλή εικόνα.
Ολόκληρο το video ανάλυσης του Ρουί Βιτόρια εδώ:
