Αν βάλει κανείς στο Google Translate τη λέξη Yazici και ζητήσει μετάφραση, η πρώτη λέξη που θα εμφανιστεί στην οθόνη του είναι «εκτυπωτής»! Φυσικά, η λέξη αυτή, που είναι και τουρκικό επώνυμο, είναι πολύ παλαιότερη από την ανακάλυψη του εκτυπωτή. Το «Γιαζιτζί» έχει σχέση με τη γραφή, αλλά περισσότερο με την καταγραφή, όχι με την συγγραφή, την ποίηση, τη δημιουργία μέσω του λόγου. Ο γιαζιτζής υπάρχει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έτσι αποκαλούσαν τον υπάλληλο που γνώριζε γραφή και ανάγνωση (κάτι που δεν ήταν διαδεδομένο) και συνήθως τον χρησιμοποιούσαν για να καταγράφει διοικητικά αρχεία.
Ο Γιουσούφ Γιαζιτζί, ο 28ρονος Τούρκος επιθετικός μέσος με τον οποίο συμφώνησε ο Ολυμπιακός, προφανώς αν ψάξει το γενεαλογικό του δέντρο θα βρει μια τέτοια σχέση. Ούτως ή άλλως τα επώνυμα στην Τουρκία είναι κάτι πολύ πρόσφατο, υιοθετήθηκαν μόλις το 1934. Τότε όλοι οι Τούρκοι κλήθηκαν να προσθέσουν επώνυμα στα ονόματα που χρησιμοποιούσαν ως τότε και προφανώς η πρώτη σκέψη πήγαινε στο επάγγελμα ή την ιδιότητα. Για τον Γιουσούφ, πάντως, η εκπαίδευση και το σχολείο του έπαιξε μεγάλο ρόλο και στην ποδοσφαιρική του καριέρα.
Τα περισσότερα βιογραφικά για τον Γιαζιτζί αναφέρουν ότι γεννήθηκε στην Τραπεζούντα. Η αλήθεια είναι ότι γεννήθηκε στην περιφέρεια της Τραπεζούντας, αλλά στο δημοτικό διαμέρισμα του Τσάικαρα (το Κατωχώρι των Ποντίων Ελλήνων που ζούσαν εκεί για αιώνες). Η πόλη της Τραπεζούντας, όμως, έγινε η μόνιμη κατοικία της οικογένειάς του από τη στιγμή που ο Γιουσούφ πήγε στο σχολείο. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στις ακαδημίες της Τραμπζόνσπορ από το 2008, στα 11 του χρόνια. Αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι, δεδομένου ότι οι ακαδημίες είναι τόσο μεγάλες που υποδέχονται χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο. Οι νεαροί παίκτες γνωρίζουν ότι μπορεί να χαθούν ανάμεσα σε τόσα ταλέντα, αλλά η επίδραση των «μπορντο-μαβιλέρ» στην τοπική κοινωνία της πόλης είναι τέτοια που έχει πνίξει από τη γέννησή της οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργηθεί μια άλλη ποδοσφαιρική δύναμη, έστω υποδεέστερη.
Η ανάπτυξή του στις ακαδημίες υπήρξε σταθερή, κι αυτό γιατί τον προόριζαν για σέντερ μπακ. Ήταν ψηλός και δυνατός από μικρός, μπορούσε να κατεβάσει τη μπάλα, είχε αντίληψη του γηπέδου. Μόνο που ο ίδιος ονειρευόταν ντρίμπλες και γκολ. Το… μεράκι του το’ κανε πραγματικότητα στην ομάδα του Λυκείου Ερντογντού (Erdoğdu Anadolu Lisesi) και του σχολικού πρωταθλήματος. Εκεί πήρε ένα ρίσκο: Ζήτησε να παίξει αριστερά κι αν δεν ήταν καλός, θα δεχόταν να καθίσει στον πάγκο. Η ιστορία, βέβαια, τον δικαίωσε. Το συγκεκριμένο λύκειο κατέκτησε όχι μόνο το σχολικό πρωτάθλημα της Τουρκίας (κάτι που κάνει συχνά, πάντως), αλλά η σχολική ομάδα αναδείχτηκε και παγκόσμια πρωταθλήτρια. Στην τελική φάση που φιλοξενήθηκε στην Γουατεμάλα κατάφερε, μεταξύ άλλων, να νικήσει τις πρωταθλήτριες σχολικές ομάδες της Γαλλίας στον ημιτελικό (1-0) και της Βραζιλίας στον τελικό (2-1). Σε συνολικά 14 αγώνες εκείνη τη χρονιά ο Γιαζιτζί μέτρησε 5 γκολ και 8 ασίστ.
Αυτή η επιτυχία επιτάχυνε πολύ τις εξελίξεις. Ο Γιουσούφ υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με την Τραμπζόν στις 21 Δεκεμβρίου 2015 και την αμέσως επόμενη μέρα έπαιξε στην ανδρική της ομάδα, βασικός μάλιστα, σ’ ένα ματς κυπέλλου με τη Γκαζιάντεπσπορ. Τα πρώτα του γκολ στη Σουπερλίγκ ήλθαν τον Μάιο του 2016 σε μια ονειρεμένη εμφάνιση, στο 6-0 επί της Ρίζεσπορ, όπου σκόραρε δις και έδωσε και δύο ασίστ.
Μετά από δύο γεμάτες χρονιές στην Τραμπζόν (2017-18 και 2018-19) και το ντεμπούτο του στην εθνική ανδρών της Τουρκίας πριν κλείσει τα 20 του χρόνια (σ’ ένα ματς προκριματικών Euro με το Κόσοβο) ήταν πια φανερό ότι θα υπήρχε πρόταση από το εξωτερικό. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Αϊντχόφεν είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον, όμως η Λιλ κούνησε τα λεφτά μπροστά στα μάτια του Αχμέτ Αγάογλου, του τότε προέδρου της ομάδας. Ο Ζεράρ Λοπέζ, πρόεδρος της Λιλ εκείνο το διάστημα, «ξηλώθηκε» 17,5 εκατομμύρια ευρώ για να εξασφαλίσει την υπογραφή του. Ο Αγάογλου πέτυχε τη μεταγραφή με το μεγαλύτερο (ποσοτικό) όφελος στην ιστορία του συλλόγου. Και ο Γιαζιτζί, ο οποίος δήλωνε ότι δεν θέλει να φύγει από την Τουρκία, είπε στο τέλος ότι συμφώνησε στη μεταγραφή «για να εκπροσωπήσει την Τραμπζόνσπορ και στο εξωτερικό»!
Στις 6 Αυγούστου 2019 ο Γιαζιτζί υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Λιλ. Πέντε μέρες αργότερα έκανε και το ντεμπούτο του εκεί, στο νικηφόρο 2-1 επί της Ναντ για το πρωτάθλημα. H σεζόν εκείνη σημαδεύτηκε από έναν σοβαρό τραυματισμό στο δεξί γόνατο (χιαστοί), που του πήρε επτά μήνες για να επανέλθει. Η σεζόν 2020-21, όμως, ήταν αυτή που τον εκτόξευσε, ειδικά με τις ευρωπαϊκές του εμφανίσεις. Έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Λιλ που πέτυχε δύο χατ-τρικ σε ευρωπαϊκούς αγώνες, στο 4-1 επί της Σπάρτα Πράγας και κυρίως στο 3-0 επί της Μίλαν στο Σαν Σίρο. Ήταν το πρώτο χατ-τρικ που πετύχαινε παίκτης εναντίον των «ροσονέρι» μετά το 2000, όταν το’ χε κάνει ο μεγάλος Ριβάλντο με τη Μπαρτσελόνα.
Παρά την εντυπωσιακή του χρονιά, η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του δεν είχε αποκατασταθεί. Λίγες μόνο εβδομάδες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος της Ρωσίας με την Ουκρανία, ο Γιαζιτζί δόθηκε δανεικός στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας ως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, με οψιόν αγοράς. Η αρχή του ήταν πράγματι εντυπωσιακή, καθώς σκόραρε τουλάχιστον ένα γκολ για έξι συνεχόμενους αγώνες πρωταθλήματος. Αυτό το ρεκόρ είναι όλων των εποχών για τη ρωσική λίγκα και παραμένει μέχρι σήμερα. Η ΤΣΣΚΑ έψαξε την πιθανότητα να αποκτήσει τον Γιαζιτζί με κανονική μεταγραφή, ωστόσο ανακοινώθηκε ότι οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν στα λεφτά, οπότε ο παίκτης επέστρεψε στη Γαλλία.
Η σεζόν 2022-23 ξεκίνησε με τον ίδιο να παροπλίζεται (4 αγώνες και 1 γκολ), οπότε ο ίδιος ζήτησε να επιστρέψει στην αγαπημένη του Τραπεζούντα για να βρει τον εαυτό του. Στην Τραμπζόν έπαιξε 21 ματς με 5 γκολ και άφησε υποσχέσεις πως είχε επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο.
Τη σεζόν 2023-24 δεν θα την έλεγε κανείς κακή: 41 ματς και 12 γκολ είναι μια γεμάτη χρονιά, μάλιστα κατά τη διάρκειά της και με τα 5 ευρωπαϊκά του γκολ έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ευρωπαϊκή ιστορία της Λιλ. Παρ’ όλα αυτά η γαλλική ομάδα άφησε να λήξει το συμβόλαιό του και, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, του πρότεινε μια γενναία μείωση αποδοχών, την οποία ο ίδιος δεν δέχτηκε. Περίμενε ότι τα όσα είχε κάνει θα συγκινούσαν κάποιον σύλλογο από τοπ πρωτάθλημα για να τον αποκτήσει, κάτι που δεν έγινε.
«Είμαι σίγουρος ότι θα παίξω σε άλλον σύλλογο», έλεγε στις 11 Ιουνίου σε συνέντευξή του στο Sky Sports. «Καμιά φορά η αλλαγή φέρνει καινούργια ενέργεια. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω ακόμα να καταφέρω». Όπως λέει και το όνομά του, βρίσκεται μπροστά σε μια λευκή σελίδα.

H προσωπική του ζωή, βέβαια, δεν θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Τον Μάρτιο παντρεύτηκε σε πολύ κλειστό κύκλο την Μελίσα Ασλί Παμούκ, την πανέμορφη Ολλανδέζα (με τουρκικές ρίζες) ηθοποιό που είχε κερδίσει τον τίτλο της Μις Τουρκία το 2011. Η Μελίσα είναι έξι χρόνια μεγαλύτερή του, κάτι που δεν συνηθίζεται στην Τουρκία, πλην όμως αυτό ουδόλως απασχολεί το ζευγάρι. Και πολύ καλά κάνουν.