Αν πριν από το ξεκίνημα της 4ης αγωνιστικής έλεγες πως ο ΠΑΟΚ θα έφερνε «Χ» με τον Παναθηναϊκό αλλά θα έμενε στην κορυφή, οι περισσότεροι θα… γελούσαν. Ο λόγος, απλός: πόσοι πίστευαν ότι ο Παναιτωλικός θα έπαιρνε για πρώτη φορά βαθμό στο «Γ. Καραϊσκάκης» υποχρεώνοντας τον Ολυμπιακό στην παρθενική του γκέλα στο φετινό πρωτάθλημα; Όποιος σηκώσει το χέρι και πει «εγώ» θα… μεγαλώσει η μύτη του!
Οι ερυθρόλευκοι είναι οι μεγάλοι «Χ»αμένοι της αγωνιστικής (η οποία ολοκληρώνεται τη Δευτέρα με την ευκαιρία της ΑΕΚ να επιστρέψει στην κορυφή). Και ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του έμεινε με το «αχ» κάπου εκεί στο 93ο λεπτό, όταν ο Ντόμινικ Κοτάρσκι του «απαγόρευσε» με εντυπωσιακό τρόπο να φύγει με μεγάλο «διπλό» από την Τούμπα. Ταυτόχρονα όμως, οι πράσινοι οφείλουν να σκεφτούν πως και ο δικός τους φύλακας-άγγελος, ο σπουδαίος Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι κράτησε το «μηδέν» στο 11ο λεπτό με την εκπληκτική απόκρουση στο πλασέ του Σβαμπ.
Με κάτι… ψιλά (!) ακόμη σε επεμβάσεις τόσο ο Κροάτης όσο και ο Πολωνός ήταν οι κορυφαίοι του ντέρμπι. Αν προσθέσουμε τη σπουδαία χαμένη ευκαιρία του Πελίστρι στα χασομέρια του ημιχρόνου, μάλλον έχουμε τη «σούμα» μιας δίκαιης ισοπαλίας στο ματς.
Αίσθησή μου ότι το «δίχως ρίσκο» ήταν το μότο των ομάδων προτού βγουν στο χορτάρι. Πρώτα να «σώσουν την παρτίδα» και μετά, αν τους κάτσει, να την κερδίσουν.
Ο ΠΑΟΚ, με τις ελλείψεις του Μπράντον και του Τισουντάλι να τον «πληγώνουν» επιθετικά δεν πήρε τίποτα από Τσάλοφ και Σαμάτα. Έψαχνε με τους μεσοεπιθετικούς του τη μία φάση για να σκοράρει, δεν την βρήκε, δεν… τρελάθηκε επειδή το ματς τελείωσε ισόπαλο.
Ο Παναθηναϊκός του Αλόνσο έψαχνε, «χωρίς ρίσκο» επίσης, να πάρει επιτέλους ένα καλό αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Εάν έχανε θα έμενε στο -8 και πάπαλα. Τώρα με -5 και με restart από την Τούμπα κερδίζει ανάσες. Ο προπονητής κυρίως.
Επίσης έψαξε τη «μία ευκαιρία», ακουμπώντας τη μπάλα στον Φώτη Ιωαννίδη και στις πλαγιοκοπήσεις του Βαγιαννίδη, για να πάρει το διπλό, προσέχοντας ταυτόχρονα να μην αφήσει μέτρα στην κόντρα και πληγωθεί από το φοβερό τρανζίσιον του ΠΑΟΚ. Τον σταμάτησε ο Κοτάρσκι στο 93΄. Όμως είπαμε: Το «Χ» απέδωσε δικαιοσύνη γι αυτό που έπαιξαν οι δύο ομάδες.
Στον Ολυμπιακό πέρα από τα (αναμενόμενα) «γκάζια» του Βαγγέλη Μαρινάκη στους παίκτες, θαρρώ ότι αναμενόμενη είναι και η γκρίνια των οπαδών για την φετινή «απουσία» παικτών όπως ο Ποντένσε και ο Φορτούνης «Που μπορούσαν να διασπάσουν πούλμαν σαν του Παναιτωλικού».
Νομίζω ότι πιότερο ενόχλησε η εικόνα του Ολυμπιακού στο ματς. Σέντρα, γιόμα, σέντρα, γιόμα! Σύστημα από άλλες… δεκαετίες. Ουδεμία ουσιαστική έμπνευση και οργανωμένη προσπάθεια από τα πλάγια για να διασπάσουν μια πολύ καλά διαβασμένη άμυνα.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Αν ο Ελ Κααμπί είχε κάνει (όπως συνηθίζει) ένα γκολ, ουδείς θα μιλούσε τώρα για τις… άπειρες τελικές. Ούτε για τις σέντρες. Ούτε προεδρικά «γκάζια» θα υπήρχαν.
Όμως ο Μαροκινός δεν μπορεί πάντα να ξελασπώνει τον Ολυμπιακό όταν δεν είναι καλός. Ούτε μπορούν να «κλαίνε» με την ανάμνηση των Ποντένσε και Φορτούνη.
Όποιος είχε εντυπωσιαστεί από τους ερυθρόλευκους στις 3 πρώτες αγωνιστικές μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτεί…
