Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
Η αρχή του Γιοβάνοβιτς ήταν καλή -αν και καθόλου δύσκολη. Ο Γιοβάνοβιτς δεν ανέλαβε μία ομάδα που πριν τον ερχομό του είχε διαλυθεί: η Εθνική μας αποκλείστηκε απ' τα τελικά του Euro για ένα πέναλτι στη Γεωργία. Ομάδες όπως τη Φινλανδία και την Ιρλανδία τις κέρδιζε και τον καιρό του Πογέτ -δεν είναι νίκες που συνιστούν κάποιου τύπου θεαματική διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα. Ωστόσο υπάρχει κάτι που δημιουργεί αισιοδοξία και μεγάλη: η δυνατότητα του Γιοβάνοβιτς να βασιστεί σε τρεις παίκτες, που ο Πογέτ δεν είχε και πλέον ωρίμασαν -Ιωαννίδης, Τζόλης και Κουλιεράκης μπορεί ν' αλλάξουν αυτή την ομάδα κατά πολύ.
Κατά τ' άλλα στα δύο πρώτα ματς του Ιβάν η Εθνική μου θύμισε την Εθνική του Σάντος. Δεν ήταν ούτε ιδιαιτέρως πιεστική, ούτε έκανε μεγάλη κατοχή μπάλας, αλλά ως βασική πρόθεση ν' ακυρώσει τον αντίπαλο στερώντας του την δυνατότητα να κάνει αυτό που ξέρει καλά: στους Φινλανδούς άφησε την μπάλα, φροντίζοντας όμως να δυσκολέψει την κυκλοφορία της, στους Ιρλανδούς δεν επέτρεψε να πάρουν σχεδόν τίποτα στο ψηλό παιχνίδι. Αλλά και στην επίθεση το πράγμα θυμίζει Σάντος: όπως και στις μέρες του Πορτογάλου παίζει για τον φορ της (ο Ιωαννίδης βέβαια παίζει για τους υπόλοιπους πολύ περισσότερο απ' τον Μήτρογλου...).
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΕΡΓΗΣ - LIVE SPORT
Είναι ξεκάθαρο ότι το παιχνίδι που έρχεται στο "Γουέμπλεϊ" θα φέρει τον Ιωαννίδη επάνω σε μία από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές πασαρέλες του κόσμου. ΕΚεί θα τον "τεστάρουν" απέναντι σε αντιπάλους που παίζουν στα μεγαλύτερα κλαμπ της Πρέμιερ Λιγκ και όχι μόνο. Στην αντίπαλη ομάδα αρχηγός θα είναι ένας από τους καλύτερους φορ στην ιστορία της Αγγλίας, ο Χάρι Κέιν. Για τον Ιωαννίδη, θα είναι όντως ένα ξεχωριστό ματς. Προφανώς δεν παίζει μόνος του, δεν είναι τένις το ποδόσφαιρο, άσχετα αν κάποια ματς τα έχει πάρει "σχεδόν για πάρτη του". Το ξέρει καλά, είναι πολύ συνειδητοποιημένο παιδί, ότι εκείνο το βράδυ θα τον "σημαδεύουν". Και όλοι θα περιμένουν να δουν αν "μπορεί να πατήσει στα πιο υψηλά πατώματα".
Ο Ιωαννίδης δεν πέτυχε τυχαία. Όλα είναι αποτέλεσμα της δουλειάς του. Διατηρεί πάντα το μυαλό μέσα στο κεφάλι του, είναι προσγειωμένος, γνωρίζει άριστα τι συμβαίνει γύρω του, όμως είναι φανερό ότι η κολοσσιαία δημοσιότητα δεν τον έχει επηρεάσει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τι θα γίνει αν ο Φώτης σκοράρει με τη φανέλα της Εθνικής ΚΑΙ στο "Γουέμπλεϊ". Πόσο μάλλον αν "ζωγραφίσει" ξανά έναν πίνακα σαν τον προχθεσινό στο Δουβλίνο. Πού θα εκτοξευτεί η αξία του; Εύκολα μπορεί ο καθένας να σκεφτεί ότι το "30" μπορεί να φαίνεται μικρό από εκείνο το βράδυ.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Υπάρχει πολύ μεγάλη κουβέντα, όπως υπήρξε και πέρυσι το καλοκαίρι, για το εάν η ΑΕΚ έπρεπε να πουλήσει ή όχι τον Γκαρσία με τόσο πολλά λεφτά. Είναι κάτι στο οποίο όλοι μας συμφωνούμε. Ο Λιβάι είναι ένα πολύ μεγάλο πρότζεκτ, μια σημαντική επένδυση για την ΑΕΚ. Επ’ αυτού δεν υπάρχει αντίρρηση. Επομένως σε μια τέτοιου είδους επένδυση, δεν υπάρχουν εύκολος απαντήσεις. Προσεγγίσεις τύπου «δώστε τον μωρέ με τόσα λεφτά», μπορεί να έχουν βάση, αλλά είναι πολύ απλοϊκές.
Ο Γκαρσία έκανε πέρυσι μια πολύ περίεργη σεζόν. Με πολλούς τραυματισμούς, με πολλά χαμένα παιχνίδια. Αλλά και με αρκετά γκολ, με βάση τα ματς στα οποία έπαιξε. Το καλοκαίρι, δηλαδή στο τέλος αυτής της περίεργης σεζόν, έφτασαν στην ΑΕΚ ίδιες και μεγαλύτερες προτάσεις για τον Λιβάι, απ’ αυτή από τη Λανς το καλοκαίρι του νταμπλ και της σούπερ σεζόν του παίκτη. Τι δείχνει αυτό πρώτα στην ΑΕΚ; Πως το πρότζεκτ Γκαρσία παίρνει όσο περνούν οι σεζόν αξία και και δεν χάνει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Το ξεκίνημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν όπως θα το ήθελε ο κάθε προπονητής που αναλαμβάνει το εγχείρημα να κουμαντάρει μία Εθνική που δεν έχει πάει σε μεγάλη διοργάνωση εδώ και μία δεκαετία, ασχέτως αν το τελευταίο διάστημα έχει ανοδική πορεία. Γιατί και επί Πογέτ είχαν γίνει σωστά βήματα, η ομάδα ανέβηκε κατηγορία με καλά παιχνίδια στο Nations League και έφτασε μία ανάσα από την πρόκριση στα τελικά του Euro, χάνοντας εκτός έδρας στα πέναλτι από την Γεωργία, η οποία βλέπουμε πως είναι ένα συγκρότημα που έχει φτάσει στο κορυφαίο σημείο απόδοσης της ιστορίας της και έχει αστέρια που αγωνίζονται σε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Δεν ήταν ακριβώς αποτυχία, δηλαδή, η προηγούμενη απόπειρα. Για το νέο ομοπονδιακό τεχνικό ήταν ένα δύσκολο ξεκίνημα, περισσότερο και από την αναμέτρηση με την Αγγλία στο Γουέμπλει, εκεί όπου όλοι θα πάνε με ανυπομονησία για να χαρούν το παιχνίδι απέναντι σε έναν κορυφαίο αντίπαλο και σε ένα θρυλικό γήπεδο. Δίχως την πίεση και το άγχος των απαιτήσεων για αποτέλεσμα, αυτό που υπήρχε στα δύο πρώτα παιχνίδια υπό τη νέα τεχνική ηγεσία. Πίεση που είχε και ο ίδιος ο Γιοβάνοβιτς, φυσικά. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στον Σέρβο προπονητή ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε τις δύο νίκες, με απολογισμό πέντρ τερμάτων σστην επίθεση και κανενός στην άμυνα. Δεν βγήκε ποτέ μετά τα ματς να πανηγυρίσει για τις νίκες, τις οποίες πάντα έχει ανάγκη περισσότερο αποτιδήποτε άλλο ένας προπονητής στο ξεκίνημα μιας νέας συνεργασίας. Αντιθέτως, όταν μετά το διπλό στο Δουβλίνο ρωτήθηκε για το εαν κρατάει παραπάνω απ' όλα το αποτέλεσμα, απάντησε αρνητικά. Χωρίς να το σκεφτεί καθόλου.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ – ΤΑ ΝΕΑ
Ο Γιοβάνοβιτς είχε κάποιο δίλημμα για τον ποιον πρέπει να βάλει ως παρτενέρ του Ιωαννίδη. Τι έγινε ξεκάθαρο; Πως ο διψασμένος να κερδίσει μια θέση στην ενδεκάδα Χρήστος Τζόλης, έμοιαζε με «σκυλί του πολέμου». Έτρεξε, μόχθησε, μάρκαρε, κατέθεσε τακτική παιδεία υπηρετώντας το σύνολο και αποτελώντας ένα υπέροχο στήριγμα του Ιωαννίδη στο πρώτο ημίχρονο, ένα όχι ηλιόλουστο διάστημα για τη γαλανόλευκη ομάδα. Αυτός ο Τζόλης θύμισε το προ τετραετίας ξεπέταγμά του, τότε που ισοδυναμούσε με ευχάριστη έκπληξη όταν τον έβλεπες και έμοιαζε με άνεμο αισιοδοξίας έτσι που πάλευε για κάθε μπάλα.
Τώρα, ο Τζόλης κουβαλά την εμπειρία του εξωτερικού, έχει ανταπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις, θέλει μεγαλώσει ποδοσφαιρικά παραπάνω και έπαιξε πως δεν μπορεί μόνο να λογίζεται ως «δεύτερος κυνηγός», αλλά ταυτόχρονα πρέπει να τον θεωρούν και κορυφαία επιλογή. Δεν είναι μυστικό για όσους παρακολουθούν από κοντά τα πράγματα, πως ο νεαρός στράικερ αφήνει πίσω του τόσο τον Παυλίδη, όσο και τον Γιακουμάκη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
