Στις 15 Οκτωβρίου 2020 μετά τη γκέλα της Εθνικής κόντρα στο Κόσοβο, έγραψα στο blog μου «Ένας… φονιάς για το 9 ρε παιδιά». Ο 20χρονος τότε Φώτης Ιωαννίδης ήταν «φρέσκος» στον Παναθηναϊκό (άρτι αφιχθής από τον Λεβαδειακό) και πάλευε για να ανέβει στην ιεραρχία της γραμμής κρούσης του τριφυλλιού.
Τι βλέπουμε τέσσερα χρόνια μετά;
Όχι μόνο έχει εξελιχθεί στο 9άρι που έλειπε τα τελευταία χρόνια από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά πρόκειται –ξεκάθαρα- για τον πιο βελτιωμένο Έλληνα ποδοσφαιριστή της τελευταίας πενταετίας, μαζί με εκείνον τον Κώστα Τσιμίκα που πήρε τη μεγάλη μεταγραφή στη Λίβερπουλ.
Ο Φώτης, ο Φωτάρας για τους οπαδούς των «πρασίνων», όσο πάει και γίνεται καλύτερος. Φαίνεται με γυμνό μάτι στην κίνησή του μέσα στο γήπεδο, αλλά κυρίως στην αυτοπεποίθησή του, στη σιγουριά που αποδεικνύει την εργατικότητα και τα ηγετικά χαρακτηριστικά του.
Η γκολάρα στη Λανς και το χθεσινό στο Δουβλίνο είναι –μέχρι τώρα- το απόσταγμα αυτού του ποιοτικού άλματος που κάνει αγώνα με τον αγώνα και που τον κατατάσσει, πλέον, στην ελίτ της Ευρώπης, στη λίστα που βασιλεύουν υπερπαικταράδες όπως ο Χάαλαντ και ο Κέιν.
Είναι… φονιάς; Δεν ξέρω αν θα αποδειχθεί τέτοιος, αν και όλα αυτό δείχνουν. Δεν ξέρω αν θα γίνει… Μαύρος, Αναστόπουλος, Ντέμης στο σκοράρισμα. Το βέβαιο είναι ότι σέντερ φορ με αυτά τα προσόντα μαζεμένα σε ένα κορμί, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε ποτέ, τουλάχιστον στα χρόνια από Μαύρο-Αναστόπουλο και μετά που μπορώ να θυμάμαι.
Δύναμη, ευχέρεια στο γκολ, χειρισμό της μπάλας, ικανότητα να παίξει ακόμα και πίσω από τον σέντερ φορ, ψηλό παιχνίδι, στόχευση και σουτ, ευελιξία, κίνηση με τη μπάλα στα πόδια αλλά και χωρίς αυτήν.
Προφανώς ήταν ασύλληπτος ο –όσο τον πρόλαβα- Μαύρος που έβαζε γκολ ακόμα και με τα... οπίσθια, εννοείται ότι άλλος «φονιάς» σαν τον Αναστόπουλο που ήταν πάντα εκεί που έπρεπε όταν έπρεπε δεν έχει ξαναπεράσει, αλλά πραγματικά, θα το ξαναπώ: δεν μπορώ να θυμηθώ Έλληνα σέντερ φορ ή κεντρικό επιθετικό (όπως θέλετε πείτε το) που να κουβαλάει όλα αυτά που μας δείχνει ο Ιωαννίδης –και που μας υπόσχεται.
Το γκολ κόντρα στην Ιρλανδία είναι το πιστοποιητικό μεγάλου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή. Ναι, στη Λανς έκανε… Μεσικό κόλπο και του ς πέρασε όλους. Αλλά χθες είναι που ανέβασε κι άλλο τον πήχη: πήρε τη μπάλα έξω από την περιοχή, ο αμυντικός κάνει το λάθος να τον έχει στα 3 μέτρα κι ο 24χρονος killer σηκώνει το κεφάλι και απλά τη στέλνει εκεί που πρέπει με ευκολία… Ρομάριο.
Αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο που διαχωρίζει τους μεγάλους από τους καλούς: η ταχύτητα στη σκέψη και η ευκολία να χαρίζουν θέαμα, να φτιάχνουν highlights και να δημιουργούν «Σαν σήμερα».
Είναι σα να λέει σε όλη την Ελλάδα: Keep calm, I’m here!
ΥΓ. Καλά όλα αυτά, αλλά… ψυχραιμία για το ματς στο Γουέμπλεϊ.
Διαβάστε επίσης:
