Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ - SPORTDAY
Επειδή τα δέκα χρόνια είναι πολλά και δεν πρέπει να γίνουν δώδεκα, είναι προτιμότερο να γίνεται κριτική (γκρίνια) απ’ το να γίνονται… δοξολογίες, που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν τις έχει ανάγκη και δεν νομίζω να τις επιδιώκει. Άλλωστε ο ίδιος παραδέχτηκε καθαρά πως η Εθνική ομάδα δεν ήταν αυτή που ο ίδιος περίμενε να δει στο πρώτο ημίχρονο. Υπάρχει άραγε κανείς που να πιστεύει ότι αν αύριο, στο Δουβλίνου, παίξουμε όπως παίξαμε στο πρώτο ημίχρονο θα το φέρουμε βόλτα με τους Ιρλανδούς;
Προσωπικά δεν το πιστεύω κι ελπίζω ότι ο κόουτς θ’ αλλάξει ορισμένα πράγματα, ώστε η Εθνική μας ν’ αποκτήσει ταχύτητα κι ένταση στο παιχνίδι της. Εδώ, μιλώντας καθαρά, λέμε ότι με την ίδια σύνθεση θα έχουμε περίπου την ίδια εικόνα. Μία ομάδα αργή, που πάει δεύτερη στην μπάλα και που αδυνατεί να εκδηλώσει επίθεση αν δεν πάει η μπάλα στα πόδια του Φώτη Ιωαννίδη. Ο κόουτς, που είχε ως στόχο την κατοχή της μπάλας και την καλή κυκλοφορία της, είδε την ομάδα του να μην μπορεί να κάνει τίποτα απ’ τα δύο.
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Το σπουδαιότερο που κατάφερε η Εθνική ομάδα, ήταν να σβήσει τις αμφιβολίες για τις καινούριες δυνατότητές της. Όχι πως θα αρχίσει να… σαρώνει, αλλά έδειξε πλέον να διαθέτει δύο εξαιρετικά ταλέντα στο δημιουργικό κομμάτι που δεν τα είχε επί Πογέτ. Πρώτο ο Κωνσταντέλιας και μετά ο Ζαφείρης, κατάφεραν στο δεύτερο ημίχρονο να δώσουν άλλα χαρακτηριστικά, ασυνήθιστα στο παιχνίδι της Εθνικής: ποιότητα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, πιο γρήγορες μεταβάσεις, κυριαρχία εκεί που οι παίκτες της Φινλανδία φαίνονταν να έχουν τον έλεγχο στο 45λεπτο της απουσίας τους.
Και μόνο το γεγονός ότι ο Γιοβάνοβιτς έκανε, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του, αλλαγή στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, καταλαβαίνοντας το λάθος με τον Χατζηγιοβάνη, δείχνει ότι το σαββατιάτικο ματς χρησίμευε και ως αφορμή για κάποια συμπεράσματα, ενόψει και του αυριανού αγώνα στο Δουβλίνου με την Ιρλανδία. Αλλά δεδομένα εκεί, άλλη ατμόσφαιρα, άλλες συνθήκες, άλλες απαιτήσεις…
Μόνο που ο προπονητής έχει κερδίσει ήδη της εμπιστοσύνη του κόσμου. Η Εθνική βρήκε στο πρόσωπο του τον συνεκτικό κρίκο που έψαχνε από την εποχή που έφυγε ο Φερνάντο Σιάντος. Έναν ποδοσφαιράνθρωπο, που πέρα από την άκρως, απαραίτητη, για το ποδόσφαιρο μας, προσωπικότητα του, συγκεντρώνει τη σπάνια αποδοχή των Ολυμπιακών, των Παναθηναϊκών, των ΑΕΚτζήδων, των ΠΑΟΚσήδων, όλων.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Φαίνεται τελικά πως ο φορ που θα πάρει η ΑΕΚ είναι ο Πιερό. Και όχι ο Φοφανά. Ο Πιερό είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση επιθετικού. Όχι μόνο ηλικιακά, αλλά κυρίως ως προς τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Ο Πιερό δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον Φοφανά, ούτε με τον Ντουά, ούτε με τον Ορμπάν, ούτε με κανέναν απ’ αυτούς που κοίταξε και διαπραγματεύτηκε η ΑΕΚ. Δεν έχει επίσης καμία σχέση με το αγωνιστικό στιλ του Γκαρσία, είναι το εντελώς αντίθετο.
Η ΑΕΚ τελικά αποφάσισε να τηρήσει απολύτως ιεραρχία στη θέση του οφ. Βασικός ο Γκαρσία, δεύτερος ο Πιερό. Ξεκάθαρα πράγματα. Δεν είναι κάτι ποδοσφαιρικά παράλογο, αλλά είναι κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από τον Ιούλη. Υπήρχε η δυνατότητα η ΑΕΚ να αποκτήσει τον Πιερό ήδη από τον Ιούνη, ούτε καν τον Ιούλη. Ίσως και με λιγότερα χρήματα σε σχέση μ’ αυτά που έδωσε τώρα, διότι δεδομένα η Μακάμπι θα εκμεταλλευτεί την πίεση που έχει η ΑΕΚ ως προς τον χρόνο. Θεωρώ δεδομένο πως αν ο Πιερό ήταν παρών στη ρεβάνς με τη Νόα, παίζει να είχε κάνει ακόμα και χατ τρικ. Να είχε πετύχει μόνος του δηλαδή και τα τρία γκολ που χρειαζόταν η ΑΕΚ. Όχι διότι είναι ο σούπερμαν των επιθετικών. Αλλά ένα καθαρόαιμο φορ, με 26 γκολ σε 50 ματς πέρυσι και τρία γκολ σε 4 παιχνίδια αυτό το καλοκαίρι, μ’ αντιπάλους σαν τη Νόα, θα μπορούσε να είχε κάνει σημαντικά πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Η Ελλάδα με το πρωτάθλημα να γίνεται πια άκρως ανταγωνιστικό με τέσσερις διεκδικητές, αλλά και έχοντας κάτοχο ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, οφείλει να συνεχίσει την προσπάθεια ανόδου και σε εθνικό επίπεδο. Οφείλει να επιστρέψει εκεί όπου με συνέπεια πήγαινε από το έπος του 2004 και επί μία δεκαετία. Είναι μία πίεση που άπαντες κάθε φορά έχουν. Το ίδιο τώρα και ο Γιοβάνοβιτς. Μόνο που αυτός έχει το πλεονέκτημα ότι ξέρει καλύτερα από τους προηγούμενους, άρα προσφέρει μεγαλύτερη ελπίδα.
Όπως επίσης χρειάζεται βελτίωση όλων σε σχέση με το 3-0 επί της Φινλανδίας. Και των περισσότερων διεθνών που έπαιξαν στην προχθεσινή αναμέτρηση και εκείνων που θα αγωνιστούν στη συνέχεια. Σε ατομική απόδοση και συνολική εικόνα. Όπως βελτίωση χρειάζεται σε επιλογές του και ο ίδιος ο νέος ομοσπονδιακός, αλλά αυτό είναι επίσης κάτι που είδαμε από την πρώτη στιγμή ότι έχει κατά νου του. Το ακούσαμε, άλλωστε, από τον ίδιο και μάλιστα έπειτα από μία νίκη με 3-0. Δεν είναι και μικρό πράγμα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ – ΤΑ ΝΕΑ
Να άρχισε, άραγε, το αντίστροφο δρομολόγιο; Να ένιωσαν κάποιοι πως ήρθε η ώρα για τη λεγόμενη «επιστροφή στις ρίζες»; Όπως και να έχει, οι ηχηρές μεταγραφές του καλοκαιριού στο μπάσκετ, μοιάζουν λες και προκύπτει μια τάση που αξίζει να την προσεγγίσουμε. Αρχικά ο Σάσα Βεζένκοφ. Δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα περίμενε ο φόργουορντ κατά τη θητεία του στο Σακραμέντο. Ούτε ήθελε να δοκιμάσει ξανά ή να παραμείνει στον δήθεν μαγικό κόσμο του αμερικανικού μπάσκετ. Φορά ξανά τα χρώματα του Ολυμπιακού, τέλος το ΝΒΑ. Και ο Σάσα, πλέον, μοιάζει ένας «άλλος παίκτης».
Δεύτερος που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας είναι ο «πολύς» Εβάν Φουρνιέ. Ένα… πολυβόλο στη μέρα του, με θητεία πολλών ετών στο ΝΒΑ, άρα με παραστάσεις πολλές και εμπειρίες ακόμη μεγαλύτερες. Το γεγονός ότι δεν έψαξε με… πάθος ένα νέο συμβόλαιο στις ΗΠΑ, αλλά προτίμησε να ενταχθεί στον Ολυμπιακό, ώστε να ζήσει τη μαγεία της Ευρωλίγκας και να διεκδικήσει κορυφές και τίτλους σε έναν διαφορετικό ορίζοντα, συνεπάγεται πως ετοιμάζεται για νέες προκλήσεις. Υπάρχει και ο Τσεντί Οσμάν. Απολύτως ενεργός στο αμερικανικό μπάσκετ ο Τούρκος παίζει κυρίως στο «3», αλλά με τη σαφή ικανότητα να υπηρετεί αρκετά σχήματα στο παρκέ και να κάνει μπόλικες δουλειές. Ίσως δεν κάνει κάτι εκκωφαντικά καλά, σίγουρα όμως έχει ένα πακέτο ελκυστικό, που αρέσει στους προπονητές και δη στον Αταμάν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.