Είχα υποσχεθεί από το βράδυ της Κυριακής ότι θα μιλήσουμε και για «το πρωτάθλημα της τοξικότητας» το οποίο εξελίσσεται παράλληλα με το κανονικό. Με την ολοκλήρωση της σεμνής τελετής, δηλαδή το «γλέντι» που επιφύλαξε στην τοξικότητα ο αρχιδιαιτητής Λανουά, ήρθε η ώρα.
Προσοχή: δεν ισχυρίζομαι ότι ο Λανουά είναι «Θεός» και πρέπει να προσκυνάμε σε ό,τι λέει είτε τώρα είτε στη συνέχεια. Δεδομένα όμως, μέχρι στιγμής, ο Γάλλος δεν προσπαθεί να μας βγάλει τρελούς όπως επιχειρούν αρκετοί από την 1η κιόλας αγωνιστική μέχρι και την 3η.
Θυμάστε τι έγινε στην πρεμιέρα ή χρειάζεται να σας φρεσκάρω τη μνήμη;
Κάποιοι χάλασαν τον κόσμο ότι δήθεν δεν έπρεπε να αποβληθεί ο Βιγιαφάνες στο ματς Βόλος-Ολυμπιακός (ήταν απευθείας κόκκινη) και ότι δεν έπρεπε να δοθούν τα δύο πέναλτι στον ΠΑΟΚ, στο ματς με τις Σέρρες. Α, και ότι μπορεί να μπήκε… στραβά η γραμμή στο γκολ του Τετέ που δεν μέτρησε, στο Παναθηναϊκός-Αστέρας. Τζίφος. Το μοναδικό που ΟΡΘΑ αναγνώρισε ο Λανουά είναι το πιο ΚΡΑΧΤΟ μέχρι τώρα λάθος της σεζόν: το γκολ του Αστέρα που κάκιστα μέτρησε ο Σιδηρόπουλος. Πάπαλα…
Μετά είχαμε τις φωνές για τις δήθεν… τεθλασμένες γραμμές στο γκολ του Ολυμπιακού με την Καλλιθέα και του Λεβαδειακού με τον Παναθηναϊκό. Τζίφος κι εκεί από τον Λανουά. Τεθλασμένα έμειναν μόνο τα… μυαλά!
Αυτό όμως που συνέβη με τις κρίσεις του αρχιδιαιτητή για τις επίμαχες φάσεις της 3ης αγωνιστικής αποτελεί πραγματικό «γλέντι» της τοξικότητας. Εκείνης που εκφράστηκε, μεταξύ άλλων, από:
- Έναν τηλε-κριτικό ο οποίος (πάντα μας διασκεδάζει, αλήθεια είναι)… ανακάλυψε 3 πέναλτι υπέρ του Λεβαδειακού στο ματς με την ΑΕΚ και ένα «καθαρό γκολ της Καλλιθέας» (το φάουλ στον Κώτσιρα, τον οποίο ο παίκτης της Καλλιθέας πέταξε πάνω στον Ντραγκόφσκι, ντε) που… κακώς δεν μέτρησε!
- Έναν αντιπρόεδρο που είδε «χερούκλα» του Μουκουντί!!!
- Και έναν προπονητή που είδε ότι (για πολλοστή φορά!) «έσφαξαν» την ομάδα του στο γόνατο (πως του ξέφυγε και δεν είπε πάλι για την Αθήνα;) ενώ νωρίτερα είχαν ευνοήσει μια άλλη ομάδα (στην οποία σχεδόν πάντα αναφέρεται)!
Ονόματα δε λέμε και για τους τρεις, υπολήψεις δεν θίγουμε. Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει…
Σε όλα τούτα, φυσικά, προστέθηκαν άδολες πένες-μικρόφωνα καθώς και… εκατομμύρια σχόλια στα social media ώστε να βγει το εκρηκτικό μείγμα της 3ης αγωνιστικής. Το οποίο ήρθε ο Λανουά και το γλέντησε κανονικά και με το νόμο.
Δεν είπε κάτι φοβερό ο άνθρωπος. Τα αυτονόητα. Προφανώς κανένα πέναλτι δεν υπήρχε στη Λιβαδειά. Προφανώς σε φυσική θέση το χέρι του Μουκουντί (για τον Γάλλο αρχιδιαιτητή η μπάλα χτύπησε πρώτα στο μηρό, αλλά αυτό δεν έχει σημασία καθώς το χέρι ήταν σε φυσική θέση). Τα άλλα δύο δήθεν «πέναλτι» προφανώς και ως «συζήτηση» ήταν για γέλια. Για τηλεοπτικό… Δελφινάριο!
Προφανώς ήταν πέναλτι το απλωμένο χέρι του Γιόνι Ότο στο Περιστέρι. Προφανώς δεν υπήρχε φάση (είχε ολοκληρωθεί αφού δόθηκε πλεονέκτημα) για να «γυρίσει πίσω» υπέρ του ΠΑΟΚ ο διαιτητής Ζαμπαλάς πριν το πέναλτι του Ατρομήτου. Όσο για το γκολ του ΠΑΟΚ που δεν μέτρησε; Προσωπικά την θεωρώ τη μοναδική άξια λόγου προς συζήτηση περίπτωση. Ο αρχιδιαιτητής έκρινε όπως και ο Σιδηρόπουλος στην προκειμένη φάση: ότι ο Μπάμπα πήγε με δύναμη αντικανονικά πάνω στον παίκτη του Ατρομήτου. Ομολογώ πως δεν με πείθει 100% η φάση για παράβαση, αλλά δεν με πείθει και για το αντίθετο. Ταπεινή άποψή μου ότι βρίσκεται στα όρια της γκρίζας ζώνης. Το βέβαιο είναι ότι συνολικά η διαιτησία του Ζαμπαλά είχε κακές αποφάσεις εναντίον του ΠΑΟΚ όχι όμως στις κρίσιμες φάσεις, αυτές δηλαδή που αξιολογεί ο αρχιδιαιτητής.
Λανουά-Τοξικότητα 3-0, λοιπόν. Κάντε ένα «μπρέικ» λόγω εθνικών ομάδων και ξαναφορτώστε μπαταρίες για την 4η αγωνιστική. Με το πρώτο ντέρμπι (ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός) να έρχεται, μάλιστα, βλέπω… υπερωρίες!