Ο Παναθηναϊκός του coach Ντιέγκο Αλόνσο έκανε την ανατροπή, άφησε εκτός διοργάνωσης την Λανς και συνεχίζει στην League Phase του Conference League. Οι 60.000 και πλέον φίλαθλοι του που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης, πέρασαν από διάφορα στάδια: Απογοήτευση με την εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, ενθουσιασμός με την απόκρουση του Ντραγκόφσκι στο πέναλτι. Ίδιο σκηνικό στο δεύτερο, μέχρι το... σημείο μηδέν.
Τελικά ο Παναθηναϊκός είχε τύχη, καλό προπονητή ή πρέπει να τον αλλάξει όσο είναι καιρός; Τι τελικά συμβαίνει με τον Ντιέγκο Αλόνσο; Στο σημερινό μας κείμενο, αναλύουμε τον κακό(;) tactician Ουρουγουανό, τον εξαιρετικό όμως coach και ανακαλύπτουμε κάποιες πτυχές του που χρειάζονται focus. Για ένα πράγμα όμως πρέπει να του βγάλουμε το καπέλο όλοι: Γνωρίζει άριστα τα προτερήματα των παικτών του και τα χρησιμοποιεί με βάση τις αδυναμίες της ομάδας του.
Ο Παναθηναϊκός προκρίνεται γιατί έχει ταχύτητα
Γράφαμε και σε προηγούμενα κείμενα, πως ο Παναθηναϊκός στερείται ταχύτητας. Πλέον αυτό αλλάζει, η προσθήκη των Πελίστρι και Τετέ, πέρα από ποιότητα, έχουν προσθέσει ταχύτητα. Πως θα βγάλεις αντεπίθεση χωρίς γρήγορους ποδοσφαιριστές; Στην φάση του γκολ πρόκρισης, στο 85’ της αναμέτρησης σε ένα πολύ απαιτητικό ματς που απαιτεί μεγάλη καταβολή ενέργειας, ο σκόρερ Τετέ, ο Βραζιλιάνος που λέγαμε σε αυτό το κείμενο για την ικανότητά του να διαβάζει τους κενούς χώρους ως κύριο προσόν του, έπιασε τα 31 χιλιόμετρα σε τελική ταχύτητα. Όχι στο 10’ ούτε στο 20’, στο 85’. Ποιος άλλος συμμετείχε στην φάση; Ο Μαντσίνι...
Ο Παναθηναϊκός αποκτά ελπίδες πρόκρισης γιατί έχει τον Πελίστρι
Η προσθήκη του Πελίστρι, δεν έκανε καλύτερο τον Παναθηναϊκό στην πλαγιοκόπηση και την δημιουργία ρηγμάτων από το δεξί άκρο. Όπως σας είχαμε αναφέρει εδώ ο Πελίστρι αποτελεί την αρχή της βάσης, στο επιθετικό transition που προσπαθεί να φτιάξει ο Ντιέγκο Αλόνσο στον Παναθηναϊκό. Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Γιουνάιτεντ αποκτήθηκε γιατί είναι εξαιρετικός στο να αμύνεται χαμηλά στο γήπεδο και να επιτίθεται από εκεί, κουβαλώντας την μπάλα αρκετά μέτρα.
Δεν ήθελε να παίξει στο πρώτο ημίχρονο γιατί δεν μπορούσε
Είναι δεδομένο, ο Παναθηναϊκός πέρα από την φυσιολογική ορμή που είχε στα πρώτα λεπτά, δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό της Λανς. Οι Γάλλοι έχουν καλύτερη ομάδα και περισσότερη ποιότητα. Ο coach Αλόνσο έστησε ένα ψεύτικο build up, τοποθέτησε τους ποδοσφαιριστές του σαν να θέλει να παίξει από την άμυνα, όμως ήταν σαφές πως δεν ήθελε να ρισκάρει τίποτα.
Με αυτόν τον τρόπο κράτησε ψηλά στο γήπεδο την Λανς, με σκοπό να προκαλέσει την πίεση και να την στρέψει εις βάρος τους. Όντως, οι Γάλλοι έμειναν ψηλά, να πιέσουν όμως τι; Ο Παναθηναϊκός δεν είχε σκοπό να παίξει με την μπάλα, δεν ρίσκαρε λάθος πάσα που θα σήμαινε αδυναμία στο αμυντικό transition λόγω ταχύτητας. Πήγε σε μεγάλη πάσα και αυτό που κατάφερε είναι να δημιουργήσει ένα 3v3 του Ιωαννίδη, του Πελίστρι και του Τετέ.
Οι πάσες είχαν στόχο τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, όμως δεν κατάφερε να βάλει στο παιχνίδι τους δύο πλάγιους, ενώ οι Τσέριν και Μπακασέτας δεν κατάφεραν ούτε αυτοί να πάρουν τις δεύτερες μπάλες. Το παιχνίδι του coach Αλόνσο με αυτά που αναφέραμε, είχε γίνει άσχημο και κακό στο μάτι, όμως είχε λογική.
Στο 60’ κάνει την κίνηση που άλλαξε την ιστορία του αγώνα
Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει 4-2-3-1. Από την αρχή της χρονιάς, έχουμε γράψει για την αλλαγή του ρόλου που γίνεται στην περίπτωση του Μπακασέτα. Ο Μπακασέτας παίζει πλέον πιο χαμηλά, σαν δεξιός εσωτερικός μέσος στην 4-3-3 διάταξη του Αλόνσο και αυτό γίνεται για να υποστηριχθεί πλήρως το βύθισμα του ενός αμυντικού χαφ ανάμεσα από τους κεντρικούς αμυντικούς.
Στο 60’ λοιπόν, ο Αλόνσο παίρνει την απόφαση που άλλαξε ολόκληρη την ροή του παιχνιδιού. Γυρίζει το σύστημα σε 4-2-3-1, φέρνοντας σε ρόλο κρυφού φορ τον Τετέ πίσω από τον Ιωαννίδη και ταυτόχρονα περνά τον Μαξίμοβιτς σε ρόλο δεύτερου αμυντικού χαφ δίπλα στον Αράο. Αυτή η διάταξη, είναι και η μόνη που μπορούν να συνυπάρξουν άρτια ο Βραζιλιάνος με τον Σέρβο ως χαφ.
Προσθέτει ταχύτητα με την είσοδο του Μαντσίνι, η Λανς λόγω του τρόπου παιχνιδιού της που απαιτεί ένταση είναι κουρασμένη. Τετέ, Ιωαννίδης, Πελίστρι και Μαντσίνι έχουν την απαραίτητη ταχύτητα, την ικανότητα για transition παιχνίδι και πραγματικά σε τρείς επιθέσεις σημειώνουν δύο γκολ και χάνουν μια μεγάλη ευκαιρία. Εκεί κρίνεται το ματς, όπως και στην απαραίτητη τύχη που πρέπει να έχεις όταν παίζεις απέναντι σε καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα.
Τι προπονητής είναι τελικά ο Αλόνσο;
Έχοντας συμπληρώσει οχτώ επίσημα ματς, μπορούμε να κάνουμε την πρώτη μας εκτίμηση για τον coach Ντιέγκο Αλόνσο. Το δείγμα ακόμα είναι αρκετά μικρό, όμως μπορούμε να έχουμε τα πρώτα δείγματα.
Φαίνεται λοιπόν πως δεν είναι ένας tactician προπονητής. Δεν είναι ο τύπος του που θα έχει την ομάδα του άρτια στις αποστάσεις ή θα δουλέψει εξ ολοκλήρου τον τρόπο επίθεσης και άμυνας. Μάλλον δε θα δούμε τον Παναθηναϊκό να εκτελεί στον αγωνιστικό χώρο συνεχόμενα plays μη δίνοντας ελευθερία κινήσεων στους παίκτες του.
Αντιθέτως, φαίνεται να έχει καταλάβει πως πρέπει να κάνει την ομάδα του πιο ικανή στο επιθετικό transition και να απειλεί χωρίς πολλές πάσες. Είναι κάτι που έλειπε και δίνει την δυνατότητα στην ομάδα του να σκοράρει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια στην τακτική. Αρκεί η ταχύτητα και η ποιότητα των μεσοεπιθετικών.
Το κυριότερο όμως που καταλαβαίνει κανείς, αυτό που είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, είναι η ικανότητα στο να καταλαβαίνει που πρέπει να τοποθετήσει κάθε ποδοσφαιριστή σε συνάρτηση με τους υπόλοιπους.
Τον Πελίστρι τον αλλάζει θέση μετά από χρόνια. Από την εποχή που έπαιζε στην Πενιαρόλ έχει να αγωνιστεί αριστερά. Φαίνεται ότι επιχειρεί μια αλλαγή στην στάσιμη
καριέρα του, ενώ δεν έχει ανάγκη έναν κλασικό winger με τον τρόπο που παίζει. Σε κατάσταση transition να πάει στην γραμμή να σεντράρει για τον Ιωαννίδη; Αντίθετα, από αριστερά ανοίγει νέους ορίζοντες στο παιχνίδι του και δείχνει να αποδίδει.
Ο Πελίστρι στα αριστερά, μπορεί να σουτάρει πλέον, να σκοράρει, να ξεκινήσει επιθετικό transition έχοντας όλο τον χώρο κινούμενος στον άξονα, παρά να είναι εγκλωβισμένος στην γραμμή. Επίσης, ξεκινώντας από αριστερά σε σετ καταστάσεις, έχει περισσότερο χώρο για να αναπτύξει ταχύτητα και να απειλήσει σε full speed πλησιάζοντας την αντίπαλη περιοχή.
Είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να γίνει καλύτερος, να παίξει πιο όμορφο ποδόσφαιρο και να βρει τρόπο να κερδίζει χαμηλότερης δυναμικότητας αντιπάλους με ευκολία. Στα play offs όμως και στα δύσκολα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, αυτό το στυλ που επιχειρεί τώρα σε συνάρτηση με την ταχύτητα και την ποιότητα των παικτών στην μεσοεπιθετική γραμμή, είναι η βάση για να σου δώσουν τίτλους. Ίσως και η αλλαγή διάταξης σε 4-2-3-1 καθαρό με τον Τετέ στο 10 να είναι ένα ακόμα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση που αναμένεται να δούμε.
