Όλα ήταν συμφωνημένα. Η Ρεάλ Σοσιεδάδ και η Λίβερπουλ τα είχαν βρει. Έμενε η δική του απόφαση. Και όταν ήρθε η ώρα αυτός να μιλήσει είπε «όχι». Και δεν ήταν η πρώτη φορά που απάντησε αρνητικά.
Στο πρόσφατο παρελθόν τον ήθελε η Άρσεναλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Επίσης, η Μπαρτσελόνα (με τον Τσάβι να τον θέλει σαν τρελός για να αντικαταστήσει τον Σέρχιο Μπουσκέτς) και η Μπάγερν. Θεωρητικά πιο μεγάλα μεγέθη από την δική του ομάδα. Και σίγουρα με περισσότερα λεφτά. Άρα και με καλύτερο συμβόλαιο για τον ίδιο.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται τις τελευταίες ώρες, ο Θουμπιμέντι δεν θα μετακομίσει τελικά στο «Άνφιλντ» λόγω της αγάπης του στην ομάδα στην οποία άρχισε την ποδοσφαιρική καριέρα του, σε αυτή στην οποία πήγε στα 12 του, με το όνειρο να μοιάσει στον Τσάμπι Αλόνσο, ο οποίος επίσης έκανε τα πρώτα βήματά του και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά εκεί.
Κι έτσι ενώ όλα έδειχναν συμφωνημένα, το δικό του «όχι» τα… χάλασε. Δεν θα πάει στη Λίβερπουλ, θα μείνει στo «Ανοέτα» υπογράφοντας, μάλιστα, νέο συμβόλαιο μέχρι το 2030. Εννοείται, βέβαια, με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ να του προσφέρει ένα ανεπανάληπτο, για την ιστορία της, συμβόλαιο διπλασιάζοντας τις ετήσιες απολαβές του, που θα φτάσουν τα έξι εκατομμύρια ευρώ και θα τον κάνουν τον καλύτερα αμειβόμενο παίκτη της, καθώς θα παίρνει περισσότερα ακόμα και από τον αρχηγό Μικέλ Ογιαρθάμπαλ. Εννοείται, βέβαια, ότι αυτά τα χρήματα που θα παίρνει ο 25χρονος ποδοσφαιριστής θα είναι πολύ λιγότερα από αυτά που του προσέφερε η Λίβερπουλ.
Η απόφαση του Θουμπιμέντι να αρνηθεί τις πολύ δελεαστικές προτάσεις τόσο ισχυρών συλλόγων δείχνει την πίστη του στο πρότζεκτ της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Είναι, επίσης, και ένα μήνυμα ότι μπορεί ακόμα και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπου το χρήμα κινεί τα πάντα και ο μεγαλύτερος στόχος για πολλούς είναι στον… τραπεζικό λογαριασμό και όχι στον αγωνιστικό χώρο, να γίνονται «θυσίες», να σκέφτεται και να αποφασίζει κάποιος με την καρδιά.
Στο μυαλό του Θουμπιμέντι υπάρχει η σκέψη ότι δεν χρειάζεται να φύγει από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ για να πετύχει κάτι. Δεν είναι έλλειψη φιλοδοξίας αυτή η απόφαση, αλλά απόδειξη ότι πιστεύει πώς φορώντας την φανέλα της αγαπημένης του ομάδας μπορεί να πάει ακόμα πιο ψηλά, ότι δεν χρειάζεται να φύγει από το μέρος που αγαπά για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Το φετινό καλοκαίρι, ο σύλλογος της Βασκωνίας είχε πέντε ποδοσφαιριστές, τους περισσότερους από κάθε άλλον, στην εθνική ομάδα της Ισπανίας που θριάμβευσε στο EURO της Γερμανίας. Είχε, επίσης, τρεις παίκτες στην ολυμπιακή ομάδα που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παρίσι.
Η απόφαση του Θουμπιμέντι να μείνει στη Ρεάλ Σοσιεδάδ, όπως αναφέρουν τα σχετικά ρεπορτάζ, δείχνει την πιο μεγάλη φιλοδοξία: να μην… βολευτεί στα εύκολα, αλλά να προκαλέσει τα δύσκολα. Να βοηθήσει τη Ρεάλ Σοσιεδάδ να πάει ακόμα πιο ψηλά, να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του με την ομάδα των ονείρων του.
«Νιώθω έντονα την αγάπη του κόσμου και εγώ αγαπώ, επίσης, πολύ και την ομάδα και τους οπαδούς της. Κι αυτός είναι ένας λόγος που βλέπω ως κάτι πολύ μακρινό το ενδεχόμενο της μεταγραφής» έλεγε λίγο πριν από την έναρξη του EURO, όταν ήδη είχαν αρχίσει οι φήμες σχετικά με το μέλλον του.
Και, επίσης, να μείνει στην αγαπημένη του πόλη… Το Σαν Σεμπαστιάν, το λιμάνι της χώρας των Βάσκων με την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και της κορυφαίας γαστρονομίας. Και των αμμουδερών παραλιών, φυσικά. Όπως η Πλάγια δε Γκρος, εκεί που του αρέσει να καταλήγει όταν δύει ο ήλιος στη βόλτα με τον σκύλο του.
«Ζω κοντά στο βουνό, στο Σαν Σεμπαστιάν. Τα απογεύματα, όταν δεν έχω προπόνηση, παίρνω τον σκύλο και πάμε βόλτα. Μου αρέσει να χάνομαι στους δρόμους της πόλης, να ανακαλύπτω νέα μέρη της κάθε φορά. Να είμαι έξω και να βλέπω το δειλινό, σε μια γωνιά της πόλης. Και τα καλοκαίρια στην Γκρος, να παίζω μπάλα με τα πιτσιρίκια που με φωνάζουν στην παραλία». Το λέει και χαμογελά πλατιά.
