ΕΠΟ που κάνει έργο πριν καν αναλάβει καθήκοντα, πρόταση για τη διαιτησία απ’ τον επικεφαλής της UEFA, συμφωνία όλων των «μεγάλων», 6Χ6 στην Ευρώπη, χωρίς ίχνος τοξικότητας μέχρι τώρα, μεταγραφές απ’ το πάνω ράφι, προπονητής που έχει το σεβασμό όλων στην Εθνική… Όνειρο ζούμε μη μας ξυπνάτε!
Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κάνει βηματάκια προς τα εμπρός. Δεν υπάρχει η παραμικρή σύγκριση με τον σκοταδισμό περασμένων δεκαετιών, αλλά και πάλι υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά. Τα τελευταία πρωταθλήματα, ο ανταγωνισμός και φυσικά η επιστροφή των επιτυχιών στην Ευρώπη-μέχρι και κατάκτηση πρώτου τροπαίου σε συλλογικό επίπεδο-έχουν ανεβάσει την ψυχολογία του φίλαθλου κόσμου.
Κυρίως του έχουν γεννήσει ξανά ένα αίσθημα που του έλειπε και θα έμοιαζε με ανέκδοτο ακόμη και να συζητηθεί τις τελευταίες δεκαετίες: Αισθάνεται μια κάποια εμπιστοσύνη, αισθάνεται πως δεν είναι τα πάντα βουτηγμένα στη διαφθορά, δεν γίνονται όλα… κάτω απ’ το τραπέζι και σε μεγάλο βαθμό οι αναμετρήσεις του αθλήματος που λατρεύει, κρίνονται στο χορτάρι.
Εχθρός του… καλούτσικου-ξαναλέμε δεν έχουν λυθεί όλα τα προβλήματα-είναι το καλό. Προς αυτή την κατεύθυνση και με το συγκεκριμένο στόχο, πρέπει να εργάζονται όλοι όσοι είναι στο ποδόσφαιρο. Οι μέρες που διανύουμε πάντως, είναι άκρως ελπιδοφόρες είναι η αλήθεια. Σε τέτοιο σημείο που κάνουν ακόμη και τον πλέον αισιόδοξο να ξαφνιάζεται.
Έχουμε νέα εποχή στην ΕΠΟ, με πρώτο θετικό σημάδι το γεγονός πως δεν ακολούθησε κανενός είδους τοξικότητα. Προφανώς και δεν είναι όλοι θετικοί ή έχουν επιφυλάξεις, γιατί μιλάμε για μια Ομοσπονδία… πονεμένη το λιγότερο. Κάποιοι έσπευσαν να το εκφράσουν μάλιστα. Η αντίδραση προς αυτούς δεν ήταν πολεμική ή με εχθρικές ενδείξεις. Κάθε άλλο. Έστω και αν είναι αρχή ακόμη, αυτή η ενωτική διάθεση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ξαναλέμε, πρόωρο συμπέρασμα αλλά πάντα εξάγεις συμπεράσματα σύμφωνα με τα δείγματα γραφής που έχεις κι όχι προσπαθώντας να γίνεις μελλοντολόγος. Έχοντας βιώσει τα… πάντα όλα με την ΕΠΟ, είναι το λιγότερο θετικό να βλέπεις τη διάθεση για δουλειά που φάνηκε πριν ακόμη αναλάβει η τωρινή κατάσταση. Άρχισαν δουλειά… πριν καν προσληφθούν για να μιλήσουμε με όρους που όλοι καταλαβαίνουμε.
Δείγμα γραφής για παράδειγμα, είναι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Μια εξαιρετική επιλογή για την Εθνική ομάδα. Ένας άνθρωπος που έχει συνδεθεί στην Ελλάδα κυρίως με τον Ηρακλή πρωτίστως και με τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, έχει την αποδοχή και των σεβασμό των πάντων, λόγω του χαρακτήρα του. Στοιχείο σπάνιο για ομοσπονδιακό τεχνικό ο οποίος ναι μεν δεν είναι Έλληνας αλλά τον θεωρούμε ως τέτοιο μετά από τόσα χρόνια. Σπουδαία η συμφωνία μαζί του και σημαντική επιτυχία της ΕΠΟ καθώς τον έπεισε τη στιγμή που εύκολα θα μπορούσε να βρει σύλλογο. Οπότε ήταν πιο δύσκολο να πει «ναι» σε μια Εθνική ομάδα.
Το ταλέντο το οποίο υπάρχει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε ποδοσφαιριστές, σε συνδυασμό με την αύρα που μπορεί να φέρει ένας τεχνικός όπως ο Γιοβάνοβιτς, ανεβάζει και τις προσδοκίες του κόσμου. Αντιμετωπίζοντας σε μεγαλύτερο βαθμό την Εθνική ομάδα ως ένα σύνολο που αγαπούν όλοι και έχουν ελπίδα γι’ αυτό. Να θυμίσουμε πως δεν είναι μακριά οι μέρες που βλέπαμε συλλόγους να πολεμούν την Εθνική, ή ακόμη και παίκτες να λειτουργούν έστω κι άθελά τους ως συνέχεια αυτών των τακτικών.
Αναφορικά με την Εθνική ομάδα η οποία βολοδέρνει εδώ και χρόνια περιμένοντας την καλή διάθεση συλλόγων για να παραχωρήσουν τα προπονητικά τους κέντρα ή τα γήπεδά τους, κίνηση ιστορική είναι οι εγκαταστάσεις του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Η ΕΠΟ προχωρά για το προπονητικό κέντρο της Εθνικής. Λύνοντας ένα απ’ τα πιο ντροπιαστικά προβλήματα, ειδικά της τελευταίας 20ετίας όταν και η ομάδα μας άλλαξε στάτους.
Πέρα απ’ την Εθνική, σε συλλογικό επίπεδο παρακολουθούμε πολύ σοβαρές κινήσεις μεταγραφικά. Ποδοσφαιριστές… πανωραφάτους για τα ελληνικά δεδομένα και όχι μόνο. Βιογραφικά πλούσια, προοπτικές και ποιότητα που πάντα κάνει καλό. Γιατί επαναφέρει την προσοχή και το ενδιαφέρον εκεί που πρέπει, στον αγωνιστικό χώρο και όχι σε όλα τα γύρω-γύρω. Κι όλα αυτά ενώ μόλις μπήκε ο Αύγουστος όπου δεδομένα θα γίνουν εκπλήξεις με την ενίσχυση των ελληνικών κλαμπ, κυρίως των κορυφαίων.
Παράλληλα, οι πρώτοι έξι αγώνες των προκριματικών έφεραν το απόλυτο νικών από ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Διόλου συνηθισμένο μέσα στο κατακαλόκαιρο, όπου οι ελληνικές ομάδες έχουν δεχτεί πολύ ηχηρά… χαστούκια προηγούμενα χρόνια.
Ήδη από αρχές Αυγούστου λοιπόν, ξέρουμε πως θα έχουμε σίγουρα στο League stage ευρωπαϊκής διοργάνωσης τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ, ενώ σε αυτή τη φάση του Europa League μπαίνει απ’ ευθείας ο Ολυμπιακός ως κάτοχος του Conference League. Δύο ομάδες σίγουρες δηλαδή.
Η ΑΕΚ στο Conference League έχει μπροστά της βατό δρόμο ειδικά απ’ τη στιγμή που θα είναι και στους ισχυρούς στην κλήρωση. Ο Παναθηναϊκός έχει το πιο δύσκολο έργο στο Europa League καθώς αντιμετωπίζει τον Άγιαξ, όμως ακόμη και στο κακό σενάριο του αποκλεισμού θα έχει μία ακόμη ευκαιρία στο ConferenceLeague. Οπότε το σενάριο των τεσσάρων ομάδων που θα συνεχίσουν στην Ευρώπη μέχρι τον χειμώνα τουλάχιστον, δεν είναι καθόλου απίθανο.
Πάμε τώρα στα διαιτητικά. Πάντα… έχουν ψωμάκι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, σχεδόν ποτέ για καλό λόγο. Η ΕΠΟ έφερε νέα ΚΕΔ, με Γάλλο, Ιταλό, Ισπανό. Από τις πλέον σοβαρές χώρες ποδοσφαιρικά με λίγα λόγια κι όχι… μαθητευόμενους μάγους τύπου Φρόιντφελντ να κουμαντάρουν το VAR ενώ στη χώρα τους δεν το είχαν ποτέ.
Κυρίως όμως, η ΕΠΟ έφερε πρόταση του ίδιου του Ροσέτι κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του. Αρχιδιαιτητήςτης UEFA. Προφανώς και ο άνθρωπος με την καριέρα και το πόστο που έχει, το τελευταίο που θα ήθελε είναι να «λερώσει» τη φήμη και το όνομά του για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το έκανε επειδή εμπιστεύτηκε και είδε σωστή λογική συνεργασίας στην Ομοσπονδία.
Σε επίπεδο βιογραφικού και προδιαγραφών όπως λέμε και για τους ποδοσφαιριστές, η νέα σύνθεση της ΚΕΔ είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρα. Το ακόμη σπουδαιότερο πάντως, είναι ο θόρυβος που δεν έγινε. Από καμία πλευρά. Έγιναν γνωστά τα ονόματα, ομόφωνα συμφώνησαν όλοι βλέποντας και αναλύοντας τα δεδομένα, άρα και οι τέσσερις μεγάλες ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Τις αναφέρουμε όχι επειδή οι υπόλοιπες δεν έχουν αξία, απλά επειδή αυτές κάνουν τη μεγαλύτερη φασαρία αν κάτι δεν τους αρέσει.
Δεν υπήρξε ούτε απ’ ευθείας ανησυχία ή αμφιβολία για τα πρόσωπα της νέας ΚΕΔ, αλλά ούτε και μέσω τρόπων έκφρασης ανεπίσημων (ΜΜΕ κτλ).
Πραγματικά η κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο στις πρώτες μέρες Αυγούστου 2024 είναι λίγο… όνειρο ζω μη με ξυπνάτε. Τσιμπήστε μας για να δούμε αν είναι αλήθεια. Δεν μπορούμε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που υπήρξε τόσο μεγάλη ηρεμία και σε τόσους τομείς γύρω απ’ το ποδόσφαιρο, προερχόμενη κυρίως απ’ τις κινήσεις της Ομοσπονδίας. Αυτό κι αν μοιάζει… ξένο.
Σαφώς και η ηρεμία δε θα διατηρηθεί για πάντα, απλά ας μην το ματιάσουμε και ας περιμένουμε οι όποιες στιγμές έντασης και διαφωνιών να είναι εύκολο να τις διαχειριστούν και να τις ξεπεράσουν οι εμπλεκόμενοι.
Η διαρκώς αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα στο πρωτάθλημα φέρνει ενισχύσεις από το πάνω ράφι και η ΕΠΟ με έναν νέο, 41 ετών πρόεδρο, πλην έμπειρο σε θέματα διοίκησης, λύνει προβλήματα ετών μέσα σε δυο εβδομάδες θητείας. Γκρινιάζουμε χρόνια, όμως τώρα πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα. Και περιμένουμε ακόμα περισσότερα γιατί μόνοι τους έχουν θέσει πολύ γρήγορα πολύ ψηλά τον πήχη.
