Και εκεί που μιλάς για μεταγραφές για κανά δίμηνο, έρχεται η αμήχανη στιγμή που διαπιστώνεις πως την ιστορία την γράφουν οι παρόντες. Κάπως έτσι λοιπόν, ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε στη Τούμπα μόνο με παιδιά που υπήρχαν στην ομάδα και πέρυσι, με τον Λουτσέσκου να ποντάρει στη συνοχή. Όχι πως είχε πολλούς να βάλει, τον Καμαρά είχε ουσιαστικά μόνο καινούργιο.
Δεν θα μπορούσε προφανώς η ομάδα να έχει τον ρυθμό που τελείωσε τη σεζόν και κακά τα ψέματα, όταν δεν ξεκινάνε και Κεντζιόρα, Ζίφκοβιτς και Ντέλιας, τα πράγματα γίνονται αρκετά χειρότερα. Αν προσθέσουμε και τον παντελώς εκτός ρυθμού Έκονγκ, γίνεται ρώσικη ρουλέτα.
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε χάρις στα στημένα του. Τα χτυπήματα του Ντεσπόντοφ ήταν συγκλονιστικά, απλά και αυτός ήταν σα να μην έπαιζε στη ροή του αγώνα. Οι δύο σεντερστόπερ του ΠΑΟΚ – παγκόσμια πατέντα - βρήκαν τρία γκολ, όμως ο Κουλιεράκης έκανε και ένα μπλούμπερ από τα λίγα, ξέχωρα αν ο είναι ο πρωταγωνιστικής της αναμέτρησης με τα δύο γκολ που πέτυχε. Κλασικός Κούλιε.
Αναρωτιέσαι ποιος είναι ο κορυφαίος του ΠΑΟΚ και δεν υπάρχει απάντηση γιατί όλοι δεν ήταν καλοί. Απλά και υπό αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να έχει καλύτερο σκορ αν υπήρχε φορ. Το ανέκδοτο Σαμάτα κράτησε πολύ παραπάνω απ' όσο θα έπρεπε.
Κατηγορήθηκε ο κουμπάρος μου τις προάλλες γιατί είπε την αλήθεια για τον Τανζανό μετά τα όσα είδε στη προετοιμασία. Παραδοσιακά το κοινό λέει πως θέλει αλήθειες αλλά όταν τις ακούσει ή τις διαβάσει, δυσφορεί. Δυσκολεύεται να τις διαχειριστεί.
Από όποια πλευρά και να το δεις, μία ομάδα που θέλει να μπει στο ανώτατο ποδοσφαιρικό επίπεδο, δεν μπορεί να λειτουργεί με συμπάθειες. Η αποφασιστικότητα των κινήσεων, περνάει το μήνυμα που πρέπει. Και αποφασιστικότητα ο ΠΑΟΚ δεν έδειξε ούτε στον φορ, ούτε στον χαφ. Αν η Μπόρατς Μπάνια Λούκα ξεπεραστεί, στο Μάλμε η ζωή θα είναι αλλιώς. Όλα μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Και κάπου εδώ έρχεται η στιγμή που στηριζόμαστε στα μαγικά του Ράζβαν. Όχι αυτά τις περασμένης Τετάρτης που αισθάνθηκε πως τον παίρνει να περάσει το μήνυμα δικαιοσύνης στα αποδυτήριά του, αλλά αυτά που του έδωσαν το πρωτάθλημα.
Σήμερα έρχεται ο Τισουνταλί. Εξαιρετική μεταγραφή με τον ΠΑΟΚ να κάνει με μία κίνηση δύο καλύψεις. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να μπορεί ένας παίκτης να παίζει με τρόπο τέτοιο ώστε να μη ξέρεις ποια είναι η φυσική του θέση. Παίζει αριστερά; Παίζει φορ; Καμία διαφορά.
Το ποδοσφαιρικό του IQ είναι πολύ υψηλό και αυτό φαίνεται από το γεγονός πως έχει κρύψει τις αδυναμίες του με τον τρόπο που παίζει κυρίως ως φορ. Τα νούμερά του συγκλονιστικά. Στη καριέρα του έχει παίξει 90 αγώνες – τα τελευταία χρόνια κυρίως - ως φορ και έχει 49 γκολ και 19 ασίστ. Θέλει να σου κάνει κακό ο άνθρωπος και έναν τέτοιο – ακόμα – χρειαζόμασταν εκεί μπροστά. Το μόνο ερωτηματικό που έχω για αυτόν, αφορά τον χρόνο προσαρμογής. Τον χρειαζόμαστε άμεσα.
Και κλείνουμε με τον Φεντόρ Τσάλοφ. Μάλλον θα έρθει, αυτό καταλαβαίνουμε από τις όποιες διαρροές βγαίνουν. Και ο ντόρος που γίνεται στη Ρωσία, σε κάνει να καταλαβαίνεις πως δεν μιλάμε για έναν τυχαίο ποδοσφαιριστή. Απλά πάντα με τους Ρώσους, έχουμε το ερωτηματικό της προσαρμογής, όμως τεχνοκρατικά – ποδοσφαιρικά – μιλάμε για ένα παιδί που στα 26 του δεν θα χάσει την εμπορική του αξία τουλάχιστον στην αγορά της Ρωσίας. Η επένδυση είναι μεγάλη, αλλά έχει μία σχετικά καλή ασφάλεια.
Αυτό που με προβληματίζει, είναι η υπόθεση χαφ. Αυτή τη στιγμή, το διαθέσιμο επίπεδο είναι κατώτερο των αναγκών της ομάδας και όσον αφορά στον βασικό στόχο αλλά και όσον αφορά στη διάρκεια.
Η υπόθεση χαφ θέλει γενναίες αποφάσεις και δεν χρησιμοποιώ πληθυντικό τυχαία…
