Καστίγιο εναντίον Τζόρτζεβιτς. Στον πλανήτη Ολυμπιακός, είναι μια μεγάλη κόντρα αυτή. Δύο παίκτες με τεράστια απήχηση. Ο ένας επειδή ήταν παικταράς και για πολλά χρόνια συνδύασε την παρουσία του με την επιστροφή της ομάδας στους τίτλους. Συζητήσιμο το πώς έγινε αυτό, όμως δεν ακυρώνει την ποιότητα του Σέρβου.
Απ’ την άλλη ένα παιδί ατίθασο σε επίπεδο χαρακτήρα όπως αναφέρουν όσοι συνεργάστηκαν μαζί του. Ταλεντάρα κάποτε, αλλά ποτέ δεν ακολούθησε την πορεία που θα μπορούσε, γιατί η προσαρμογή και η συνέπεια στους κανόνες ήταν δυσανάλογη του ταλέντου του.
Στη φούσκα ακραίου ψέματος και ωραιοποίησης των πάντων που βασίλευε διαχρονικά στον Ολυμπιακό-και βασιλεύει-η μεταξύ τους κόντρα που προφανώς δεν είναι κάτι τωρινό, ξενίζει και ξαφνιάζει τους ίδιους τους Ολυμπιακούς. Μένοντας στη μέση μιας κατάστασης που δεν μπορούν να ακολουθήσουν διαλέγοντας πλευρά. Γιατί απ’ τη μία ο Τζόλε είναι αυτό που είναι, απ’ την άλλη ο Νέρι ανεβαίνει στην εξέδρα. Δύσκολο για τους Ολυμπιακούς να διαλέξουν. Ειδικά με τον πόλεμο που έχει δεχτεί ο Τζόρτζεβιτς τα τελευταία χρόνια, λόγω της απέχθειας που έχει η ΠΑΕ απέναντί του από τη στιγμή που έγινε agent ποδοσφαιριστών.
Όμως το ζητούμενο δεν είναι να υπερασπιστεί κάποιος τη μία ή την άλλη πλευρά. Είναι η ίδια η αλήθεια που φανερώνεται μέσω των εσωτερικών… μάλε-βράσε στην οικογένεια του Ολυμπιακού.
Όλα εκείνα που αν αναφερθούν από το SDNA ή φιλάθλους άλλων συλλόγων, θα συναντήσουν απέναντί τους ένα… στρατό προπαγάνδας έτοιμο να λυσσάξει για να υπερασπιστεί την καθαρότητα και την τιμιότητα του συλλόγου απ’ το λιμάνι. Αλλά στο τέλος πάντα η αλήθεια φανερώνεται. Από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
Τι είπε ο Καστίγιο; Πάνω-κάτω αυτό που λένε όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι. Αυτό που ποτέ δεν παραδέχτηκαν οι Ολυμπιακοί. Πόσα γκολ θα είχε ο ΠρέντραγκΤζόρτζεβιτς αν δεν ήταν τα πέναλτι κύριοι; Το ερώτημα που κάθε φίλαθλος ρωτούσε, ρωτάει και θα ρωτάει. Για τις μαύρες μέρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, τις εποχές της παράγκας, του σκοταδισμού. Των πέναλτι που γίνονταν γκολ απ’ τον Τζόλε, αφού πρώτα τα κέρδιζε ο Αλεξανδρής, ο Γιαννακόπουλος και όλη αυτή η φουρνιά του «εγώ έπεφτα αυτοί έπρεπε να τα δίνουν;».
Αυτού του τύπου οι κόντρες βοηθούν να φανερώνεται η μία και μοναδική αλήθεια. Εκείνη που οι πάντες γνωρίζουν, αλλά εκείνοι αρνούνται να παραδεχτούν. Προσπαθώντας να βγάλουν τους πάντες τρελούς, παλεύοντας να πείσουν πως κανείς άλλος δεν επένδυε, κανείς δεν έφτιαχνε ομάδες να νικούν και τους διαιτητές. Νοοτροπία που ισχύει μέχρι και σήμερα φυσικά, απλά τώρα δεν υπάρχει εκείνη η δυναμική για την οποία φωνάζουν και παλεύουν να επιστρέψει.
Ο τσακωμός του Καστίγιο με τον Τζόρτζεβιτς, έφερε την αναφορά στα πέναλτι. Το επόμενο διάστημα, αναμένουμε να δούμε τι θα φέρουν οι υπόλοιποι τσακωμοί-διαφωνίες. Μια ωραία ατμόσφαιρα ο Ολυμπιακός πάντως… Μια οικογένεια…