MENU

Σε καμία των περιπτώσεων δεν ήθελα να ασχοληθώ ξανά στη ζωή μου με το άτομο Γιώργος Κομίνης, όμως ο πρώην ρέφερι, εμφανίστηκε ξανά μπροστά μου χωρίς καμία αφορμή. 

Προφανώς έψαχνε ένα ασφαλές περιβάλλον για να πει τα ψέματά του και το βρήκε με σχετική ευκολία, όμως όσοι ήμασταν στο γήπεδο ξέρουμε πάρα πολύ καλά πως αυτά που λέει δεν συμβαδίζουν με την εικόνα. Όμως τόσα χρόνια μετά, δεν έχει κανένα νόημα να μπαίνουμε σε αντιπαράθεση όλοι όσοι έχουμε καταλήξει στα συμπεράσματά μας. Για εμάς, είναι σαφές πως μας έκλεψαν ένα πρωτάθλημα με στημένες διαδικασίες και διαιτητικό έγκλημα σε δύο αγώνες. Το είχε πει δημοσίως και ο Σάββας Θεοδωρίδης πως δεν θα πάρουμε το πρωτάθλημα πολύ πριν την διεξαγωγή τους. 

Οι ΑΕΚτζήδες θίγονται και έχουν τα δικά τους επιχειρήματα και φτάσαμε πέντε χρόνια μανούρας που δεν οδηγεί πουθενά. Η κοινή γνώμη μια χαρά ξέρει τι έγινε και το τι λέει ένας κοκκινομάγουλος δεν μπορεί να την επηρεάσει, παρά μόνο να δώσει επιχειρήματα σε μικρόκοσμους. 

Δεν έχω κανένα πραγματικά πρόβλημα να μιλάει οποιοσδήποτε εκφράζει κάτι συγκεκριμένο. Μπορώ να ακούσω τον Καραπαπά ή τον Τσουκαλά, τους πολιτικούς, τον Καρυπίδη κ. α. Δεν έχω κανένα ουσιαστικό πρόβλημα με κάποιον που ξέρω τι εκφράζει και τι συμφέροντα εξυπηρετεί ως ρόλος. 

Το να μιλάει ο Αυγενάκης που από θεσμικό πόστο έκανε ασύλληπτες αλητείες αψηφώντας τον ρόλο του και τον Κομίνη που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε ένα πρωτάθλημα ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί με δικαιοσύνη, είναι φάουλ. Έπαψαν να έχουν δικαίωμα στην άποψή τους με ότι έκαναν όταν είχαν σημαντικό ρόλο. Πλέον, σιωπή. 

Στο μπάσκετ υπήρχε μία αίσθηση πως ο Άρης θα περάσει από το Παλατάκι και απορώ πως προέκυπτε αυτή μπασκετικά. Είναι νομίζω το ταλέντο των Αριανών να παίζουν με τις εντυπώσεις παρότι όντως φέτος είναι καλύτεροι από άλλες χρονιές. Όμως όσο οι δύο ομάδες κινούνται στα σημερινά τους οικονομικά δεδομένα, ο Άρης φαβορί στο Παλατάκι δεν μπορεί να είναι ποτέ. 

Ήταν ένα ωραίο παιχνίδι, ο καθένας είχε τα διαστήματά του, ο ΠΑΟΚ ήταν πιο ψύχραιμος στο τέλος παρότι το μομέντουμ έδειχνε Άρη. Οι φιλοξενούμενοι είχαν ξοδέψει πολύ ενέργεια για να γυρίσουν από το μείον 20 και το πλήρωσαν στο τέλος. 

Με αυτά και με αυτά, εγώ θέλω να αφιερώσω τη νίκη στον Λευτέρη Αρβανίτη, τον πρόεδρο του ΑΣ Άρη ο οποίος σε μία εποχή που άπαντες από την πλευρά του ΠΑΟΚ – θεσμικοί – παλεύουν να ηρεμήσουν τα πνεύματα, αυτός λαϊκίζει με χείριστο τρόπο έτσι ώστε να αποκτήσει συμπάθεια σε μία μερίδα κάφρων που τρέφονται από την κόντρα. 

Και ως δια μαγείας, ο συγκεκριμένος κύριος δεν έχει κληθεί από κάποιον εισαγγελέα να τον μαζέψει. 

Διάβαζα πριν για το ξύλο που έπεσε στην Ισπανία μεταξύ οπαδών της Μπέτις, της Σεβίλλης και της Μπαρτσελόνα. Οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε πως η οπαδική βία είναι παγκόσμιο φαινόμενο που απλά μεταλλάσσεται χρόνο με τον χρόνο. Αν δεν καταβάλουν προσπάθεια οι ίδιοι οι σύλλογοι για την εξάλειψη του φαινομένου, τότε ας προετοιμαστούμε για τα χειρότερα. Αν υπάρχουν σύλλογοι που όσοι τους διοικούν, βολεύονται από αυτή για να κατοχυρώσουν τη θέση τους, ζήτω που καήκαμε.  

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ λίγο στην εθνική. Θεωρώ πως στα μπαράζ δεν πρέπει να πάμε με τον Πογιέτ γιατί και για τον ίδιο δεν είναι κάτι διαχειρίσιμο να ξέρει πως δεν θα μείνει και για τους παίκτες να ξέρουν πως τους προπονεί ο πρώην προπονητής. 

Προφανώς και οι παίκτες δεν θα βρούνε κίνητρο από τον προπονητή, αλλά από το γεγονός της πρόκρισης και δεν πρόκειται να τους επηρεάσει καθόλου μία αλλαγή προς το χειρότερο. 

Αν μάλιστα η επιλογή είναι αυτή του Φερνάντο Σάντος, μόνο ως καλή επίδραση μπορεί να έχει στην ομάδα αφού όσοι θα βρίσκονται σε αυτή θα θέλουν να πείσουν πως ανήκουν και στην επόμενη μέρα. 

Το φάουλ, ο εισαγγελέας και ο προπονητής των μπαράζ