Τι ήθελε ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη; «Διπλό» για τρεις βασικούς λόγους: 1. Για να μην είχε νέα απώλεια βαθμών. 2. Για να έσπαγε την καταραμένη «παράδοση» που τον κρατούσε μακριά από τη νίκη 7 χρόνια στο γήπεδο του Αστέρα. 3. Για να ξόρκιζε από το μυαλό της ομάδας και του κόσμου την ήττα από την ΑΕΚ, πόσο μάλλον όταν ακολουθεί ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.
Τι πέτυχε ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη; Εμφατικά ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Με τρόπο μη αμφισβητήσιμο, με σκορ που θα μπορούσε να ήταν σαφώς μεγαλύτερο από 1-4 αν ο Παπαδόπουλος δεν έκανε ένα ακόμη σπουδαίο παιχνίδι, όπως συνηθίζει άλλωστε, απέναντι στους πράσινους. Και πέναλτι έπιασε και ό,τι άλλο μπορούσε έβγαλε. Δεν γινόταν όμως τούτη τη φορά να κάνει θαύμα, ούτε να… σκοράρει!
Ηταν αποφασισμένη η ομάδα του Γιοβάνοβιτς στην Τρίπολη. Ο ίδιος την φρέσκαρε όσο έπαιρνε. Και δικαιώθηκε με πολλούς. Πάνω απ΄όλους όμως με τον Γουίλιαμ Αράο. Να με συμπαθάτε αλλά ο Βραζιλιάνος είναι ένας «σιδερένιος» αμυντικός μέσος ο οποίος ΔΕΝ νοείται να μην ξεκινάει βασικός στον Παναθηναϊκό σε κάθε παιχνίδι που ο ίδιος νιώθει έτοιμος. Αυτός πρέπει σιγά σιγά να είναι 11αδα και ο Ρούμπεν Πέρεθ να ακολουθεί. Δίπλα του στη μεσαία γραμμή σπουδαίο ματς από τον Τσέριν και πολύ «μεστό» από τον Τζούρισιτς. Μα και μπροστά ο Παλάσιος και ο Βέρμπιτς έκαναν πολύ δουλειά, ενώ για τον Φώτη Ιωαννίδη δεν χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε. Το παλικάρι ακόμη και ως αλλαγή «ρέστα» έδωσε!
Ξεχωρίζω όμως τον Αράο. Για πολλούς λόγους. Για την πληθωρικότητα, τη δυναμική στο μαρκάρισμα, την παρουσία ψηλά και στις δύο περιοχές, ένα πακέτο που δεν γίνεται να μην αποτελεί σημείο αναφοράς γι αυτό τον Παναθηναϊκό.
Πάμε τώρα στο μεγάλο «όχι» της βραδιάς, ένα μήνα πριν από την 28η Οκτωβρίου! Σε εκείνο του Εχσάν Χατζισαφί στην Opap Arena όχι απλά στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, αλλά στο… τελευταίο δευτερόλεπτο! «Αρνούμαι να βιώσω τέτοιο σοκ» φώναξε ο Χατζισαφί με την σωτήρια απόκρουσή του προτού η μπάλα περάσει τη γραμμή στην κεφαλιά του Αντζιέλσκι. Αν είχε συμβεί αυτό θα είχαν μείνει «άγαλμα» άπαντες στο γήπεδο.
Ο Ατρόμητος έφτασε μια ανάσα από το κόλπο γκρόσο. Αλλά ο Χατζισαφί είχε τη διορατικότητα και κυρίως την ενέργεια και το καθαρό μυαλό να σπεύσει ακαριαία κρατώντας για την ΑΕΚ την πολύτιμη νίκη. Το δικό του «όχι» ήταν ουσιαστικά η άρνηση της ΑΕΚ να χάσει άλλους δύο βαθμούς μέσα στην έδρα της και μετά έπειτα από τα συγκλονιστικά διπλά με Μπράιτον και Παναθηναϊκό.
Πρωταγωνιστής ο Πέτρος Μάνταλος που κέρδισε και τα δύο (σωστά) πέναλτι τα οποία προήλθαν κυρίως από έλλειψη ψυχραιμίας των παικτών του Ατρομήτου. Ειδικά στο δεύτερο στο 91’, αμέσως μετά το 1-1 με την ΑΕΚ να παίζει με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Σιντιμπέ, ο Έρλινγκμαρκ πήρε φόρα και κλώτσησε το πόδι του διεθνή χαφ σα να μην υπήρχε αύριο, σε φάση που η μπάλα ήταν στον αέρα όχι στο χόρτο!
Πρωταγωνιστής, προφανώς, και ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς καθώς σε εκείνο το χρονικό σημείο θέλει «άντερα» για να εκτελέσεις πέναλτι α λα Πανένκα.
Η ΑΕΚ του Αλμέιδα κατάφερε να πάρει ένα ματς αφού πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Ειδικά στο διάστημα 77-85’ ο Ατρόμητος την σφυροκόπησε. Ομως η Ενωση διαθέτει πλέον τη στόφα ομάδας που μπορεί να μην επηρεάζεται από την εξέλιξη του ματς αλλά την ενδιαφέρει πως θα φτάσει στον τελικό στόχο. Κι αυτό έπραξε όταν έμεινε με 10 παίκτες και με το 1-1 στην πλάτη.
Πολύ κουβέντα και για τη διαιτησία. Νομίζω ότι και τα τρία πέναλτι που δόθηκαν ήταν σωστά. Οσο για το γκολ του Ατρομήτου που δεν μέτρησε είναι τόσο οριακή κατάσταση -4 λεπτά το έψαχναν με την τεχνολογία- που δεν έχεις παρά να αποδεχθείς αυτό που στο τέλος δείχνουν οι γραμμές που δόθηκαν. Γι αυτό υπάρχει το var. Οτιδήποτε άλλο είναι «προσωπική άποψη» όχι τεχνολογία…
