Μία πόλη που 22 χρόνια περιμένει μία ευθεία 9,6 χλμ μετρό, από εχθές δεν έχει άδεια λειτουργίας στο εθνικό της στάδιο. Παρότι υπήρχε η πρόταση του Ιβάν Σαββίδη να το ανακαινίσει και να το ξανακάνει λειτουργικό, το Καυτανζόγλειο παραπαίει. Δεν θα μου φανεί παράξενο αν δούμε και καμιά κερκίδα να πέφτει.
Ο Αυγενάκης έπρεπε να καλύψει τις ανάγκες των φίλων του τότε, αλλά αυτός ξέρουμε πως κάνει τη δουλειά του. Δεν έκρυψε ποτέ το τι είναι και τι εκπροσωπεί. Οι κλακαδόροι του, που πριν μία διετία του έδωσαν τον χώρο να εγκαινιάσει το νέο ταρτάν το οποίο δεν είχε καν γραμμές, γιατί δεν έχουν παραιτηθεί ακόμα;
Γιατί δεν έχουμε δει παραιτήσεις της διοικούσας επιτροπής του Καυτανζογλείου; Πιστεύουν πως υπάρχει πιο κάτω για αυτούς; Να πέσει το γήπεδο όλο δηλαδή;
Μου γύρισε το μάτι χθες όταν είδα την είδηση για αυτό ξεκινάω από αυτή. Το κομμάτι ΠΑΟΚ, το ποδοσφαιρικό, είχε ενδιαφέροντα στοιχεία αλλά απέναντι σε έναν αντίπαλο που και ψάχνεται και έχει να αντιμετωπίσει ακραίες καταστάσεις στη καθημερινότητά του. Καλή δύναμη στους Βολιώτες και όσους δοκιμάζονται από ένα ακόμη ακραίο καιρικό φαινόμενο. Μακάρι να μην υπάρξει μισή ανθρώπινη απώλεια.
Για τον ΠΑΟΚ απλά θα σταθώ σε κάποια πρόσωπα. Αρχικά, ο MVP του ήταν ο Τάισον. Ο χρόνος στο μισό της περυσινής σεζόν λειτούργησε υπέρ του. Μπορεί τότε να μην πρόλαβε να δείξει το τι μπορεί να κάνει, αλλά προσαρμόστηκε και πλέον έχει βγει μπροστά. Είναι εκ των ηγετών του κλαμπ.
Είναι μεγάλη υπόθεση να βλέπεις ένα παιδί με τις δικές του παραστάσεις και αυτή την ηλικία, να λειτουργεί με το 100% της συγκέντρωσης και να δίνει το παράδειγμα σε όλους. Και το σημαντικότερο που αφορά τους μικρούς, έχουν μπροστά τους το απόλυτο παράδειγμα αθλητή που στα 36 του δεν έχει χάσει τα αθλητικά του χαρακτηριστικά. Κάτι έκανε καλά τόσα χρόνια, ας τον ρωτήσουν να τους πει το μοτίβο που δούλεψε.
Κατεβαίνοντας απότομα ηλικία, αυτός που με ενθουσιάζει στα τελευταία τρία παιχνίδια είναι ο Κουλιεράκης. Και δεν είναι επειδή σκόραρε δις και μάλιστα τα πρώτα γκολ της ομάδας του.
Είναι ο τρόπος που κάνει το μπλιντ απ και ο τρόπος που βελτίωσε τους χρόνους στα μαρκαρίσματά του σε σχέση με την εικόνα που είχε απέναντι στον Άρη. Αν έχει αυτή την εικόνα στα 20, είμαι πολύ περίεργος για την εικόνα του στα 30.
Ο Σαμάτα βρήκε το πρώτο του γκολ, ο Τσιγγάρας έδειξε πολύ λειτουργικός και μετά τον Νάσμπεργκ ενεργοποιήθηκε και ο Σάστρε. Παιχνίδι με παιχνίδι, μεγαλώνει το ρόστερ.
Κλείνοντας, έχω την απορία για το τι ακριβώς ζήτησε ο Μανούχος από τον Σιδηρόπουλο. Να ακυρώσει το γκολ του Κουλιεράκη γιατί; Επειδή ο εκτεθειμένος Έκονγκ φεύγει από τη φάση ή επειδή υπήρχε πιθανότητα ο παίκτης του Βόλου να κάνει άλμα τριών μέτρων για να διεκδικήσει τη μπάλα;
Ευτυχώς για το παιχνίδι και για τον ΠΑΟΚ, διαιτητής ήταν ο Σιδηρόπουλος που δεν είναι κάποιο πουλί για να παρασυρθεί και να μην έχει άποψη. Όμως το πόσο ξεψάχνισε τη φάση ο Μανούχος, δείχνει πρόθεση.
Σε μία περίοδο που στη Τούμπα υπάρχει τεράστια καχυποψία για τους Έλληνες διαιτητές, ο Μανούχος την ενίσχυσε παρότι ο Σιδηρόπουλος ήταν 50αρίσιος.
Θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί από εδώ και πέρα γιατί υπάρχει μία ξεκάθαρη δυσφορία προς το πρόσωπό τους.
