Όταν αντικαταστάθηκε ο Μέλο Περέϊρα από ένα μεγάλο όνομα της βρετανικής και ευρωπαϊκής διαιτησίας, τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ, πιστέψαμε πως ήταν η ώρα να πάνε ουσιαστικά καλύτερα τα πράγματα στη διαιτησία του ελληνικού πρωταθλήματος. Τα πρώτα δείγματα γραφής του Άγγλου υπήρξαν πραγματικά ελπιδοφόρα, καθώς όχι μόνο δεν «μάσησε» στην πίεση που θέλησαν να του ασκήσουν κάποιοι… αποσύροντας την «εμπιστοσύνη» στο πρόσωπό του δίχως καν να έχει αρχίσει το πρωτάθλημα (!), αλλά αντιθέτως βγήκε στην «αντεπίθεση» στέλνοντας ένα μήνυμα πως «δεν καταλαβαίνει από τέτοια».
Ακολούθησε και η δημόσια κριτική του για τις επίμαχες φάσεις, κάτι που ο κόσμος και τα ΜΜΕ το υποδέχθηκαν στην αρχή πολύ θετικά αφού η διαφάνεια σε ένα χώρο σαν κι αυτόν είναι σαν το νερό στην ξηρασία: υπέρ απαραίτητη.
Με τον καιρό, όμως, ο Κλάτενμπεργκ έγινε «άλλος». Όχι απλά «μάσησε» αλλά έγινε πιο «συστημικός» απ΄ ότι μπορούσε να φανταστεί κανείς. Και τρέλανε πολλάκις την κοινωνία με τις αντιφατικές του κρίσεις σε φάσεις που ομοίαζαν μέχρι τελικά που η «καινοτομία» μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Όταν τον αντικατέστησε ο Μπαλτάκος είναι ζήτημα αν στον Αγγλο είχε απομείνει να πιστεύει μόνο ο Ολυμπιακός που στην αρχή τον έκραζε!! Στην πορεία προστέθηκε και ο Παναθηναϊκός –παρόλο που λίγους μήνες πριν είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη του μετά από διαιτητικές εις βάρος του «σφαγές»- καθώς οι «αιώνιοι», πρωτοστατούντος φυσικά του προέδρου της Super League Βαγγέλη Μαρινάκη του ανέθεσαν αίφνης την «ηγεσία της διαιτησίας» στη Λίγκα με την προοπτική να γίνει αυτή επαγγελματική! Το «κράξιμο», βέβαια, πήγε σύννεφο γι αυτή την επιλογή, όμως ο Μαρκ μια χαρά δουλίτσα είχε βρει.
Ο πρόεδρος της ΕΠΟ είχε ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή ότι «Κλάτενμπεργκ για εκείνον δεν υφίσταται». Τον αντικατέστησε και πήγε στην αμέσως επόμενη επιλογή που ήταν ο Στιβ Μπένετ, ο οποίος ως συνεργάτης του Κλάτενμπεργκ γνώριζε τα μονοπάτια του πρωταθλήματος αλλά και τις δυσκολίες της τοξικότητας. Ως συνήθως από την αρχή δέχτηκε επίθεση από το «κομμάτι» που ήθελε Κλάτενμπεργκ, όμως όλοι καταλάβαιναν πως έπρεπε να περιμένουν για να δουν τι ψάρια θα πιάσει κι αυτός.
Στο περσινό πρωτάθλημα υπήρξαν πολλά προβλήματα με τη διαιτησία, το χειρότερο δε ήταν οι κάκιστες βραδιές ξένων διαιτητών αλλά και όσα άσχημα βίωσαν ορισμένοι εξ αυτών με απειλές έως και προπηλακισμούς. Οσα συνέβησαν με τον Ιταλό Μάσα ξεχείλισαν το ποτήρι για την ΟΥΕΦΑ.
Υποτίθεται ότι ο Μπένετ είχε στόχο, το έλεγε διαρκώς και στα στελέχη της ΕΠΟ, πως ήθελε να βελτιώσει την ελληνική διαιτησία. Στο άκουσμα της πρόθεσής του να επανέλθουν Ελληνες διαιτητές στα ντέρμπι, ο κόσμος ανατρίχιαζε και οι ΠΑΕ ούρλιαζαν.
Ο Μπένετ είχε ήδη αρχίσει να «μεταλλάσσεται», να χάνει όποια εμπιστοσύνη υπήρχε στο πρόσωπό του, όμως εκείνο που συνέβη με τον διαιτητή του αγώνα Παναθηναϊκός-ΑΕΚ ήταν να σε βγάζει απ΄τα ρούχα σου. Όταν όλοι είχαν «πέσει» να πείσουν τον Τσέφεριν για να επαναφέρει τους ξένους διαιτητές στα ντέρμπι και τελικά το κατόρθωσαν, ο Μπένετ όρισε τον Σιδηρόπουλο να διευθύνει το ματς! Λες και θα… βελτιωθεί η ελληνική διαιτησία αν σφύριζε ένας 44χρονος που βρίσκεται προς το τέλος της καριέρας του. Ούτε για ανέκδοτο δεν το λες αυτό.
Το πιο προκλητικό όμως ήταν το γεγονός ότι ο Μπένετ άλλοτε έκανε τον ανήξερο στον Μπαλτάκο πως δήθεν δεν ήξερε ότι είχε λυθεί το θέμα των ξένων ρέφερι από την ΟΥΕΦΑ και άλλοτε δεν του σήκωνε το τηλέφωνο.
Η δε επιστολή παραίτησης που έστειλε ήταν ακόμη πιο εξοργιστική. Κατηγόρησε την ΕΠΟ ότι δεν θέλει να λειτουργήσει με… ακεραιότητα επειδή άλλαξε τους διαιτητές που είχε ορίσει εκείνος στο ντέρμπι της Λεωφόρου. Δεν δίνω δεκάρα να υπερασπιστώ καμιά ΕΠΟ, όμως στην προκειμένη περίπτωση φανταστείτε ΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ εάν ο Μπαλτάκος δεν έβρισκε μέσω της ΟΥΕΦΑ τη λύση για ξένο ρέφερι. Και μετά αξιολογήστε τα περί «ακεραιότητας» που αναφέρει ο κ. Μπένετ ως προς την… άγνοια που δήλωνε εκείνος!
Είναι προφανές πως μετά τον Κλάτενμπεργκ ΑΠΕΤΥΧΕ και ο Μπένετ. Πραγματικά απορείς πως γίνεται να έρχονται εδώ κανονικοί, κουβαλώντας καριέρα και γνώσεις, και μέσα σε ένα-δύο χρόνια να γίνονται «δημόσιοι κίνδυνοι»! Ναι, δημόσιος κίνδυνος ήταν αυτό που έπραξε ο Μπένετ με την εμμονή του για τον διαιτητή στο Παναθηναϊκός-ΑΕΚ τη στιγμή μάλιστα που ΟΛΕΣ οι ομάδες έχουν ξεκαθαρίσει ότι θέλουν ξένους στα ντέρμπι. Πόσο μάλλον όταν λίγα 24ωρα νωρίτερα ο ΠΑΟΚ είχε αποσύρει κι αυτός την εμπιστοσύνη του στον Αγγλο εξαιτίας της επιλογής και της διαιτησίας του Τάσου Παπαπέτρου στο ντέρμπι με τον Αρη.
Η ΟΥΕΦΑ ψάχνει τώρα για τον επόμενο αρχιδιαιτητή. Μου έρχεται, ειλικρινά, να στοιχηματίσω πως θα βρει ένα καλό όνομα αλλά το πιθανότερο είναι πως του χρόνου τέτοια εποχή πάλι θα αναρωτιόμαστε πως γίνεται ο «Φίτσουλιτς» να είναι η αρνητική συνέχεια των δύο Άγγλων. Τι στο… διάολο, γρίπη είναι η τοξικότητα και την κολλάνε στο πετσί τους τόσο εύκολα μόλις ασχολούνται από θεσμική θέση με το ελληνικό πρωτάθλημα;
