Μεγάλο ματς, Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, με την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε απ’ την περασμένη σεζόν, πώς να μην εξιτάρει το παιχνίδι αυτό; Είναι κι ωραίο εδώ που τα λέμε να δημιουργείται μια έξτρα προσμονή-προσδοκία στον κόσμο για τέτοιες αναμετρήσεις. Εμπορικά βολεύει τους πάντες. Ας δούμε όμως, εντελώς ψυχρά και χωρίς πολωτικές βλακείες την πραγματικότητα.
Ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα με το απόλυτο νικών μέχρι τώρα, έχοντας δώσει και ματς λιγότερο. Η ΑΕΚ που θα την υποδεχτεί στη Λεωφόρο, έχει μόλις 50% επιτυχίας. Παρότι κι αυτή έχει δώσει μόλις 4 ματς. Πρόλαβε να χάσει ισάριθμους βαθμούς, με τη μία γκέλα κόντρα στον Πανσερραϊκό να είναι τεράστια.
Άρα έχουμε έναν Παναθηναϊκό στο +4, σε έναν αγώνα που διεξάγεται την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Γνωρίζοντας πως θα αντιμετωπίσει την Ένωση άλλες τρεις φορές στο θεσμό. Κοινώς μιλάμε για την αναμέτρηση που αν δεν γραφτεί ιστορία με κάποια νίκη με σκορ «μαμούθ» για τη μία ή την άλλη ομάδα, θα έχει ξεχαστεί μέχρι το επόμενο παιχνίδι τους και μάλιστα με ευκολία.
Το γόητρο αυτών των αναμετρήσεων, ποτέ δεν γίνεται μικρότερο ή μεγαλύτερο. Είναι εκεί, θέλουν και οι δύο να νικήσουν. Τελεία και παύλα, δεν διαφοροποιείται το συγκεκριμένο γεγονός. Αλλάζει η βαθμολογική ανάγκη του καθενός, ανάλογα με τη στιγμή. Ο Παναθηναϊκός ξέρει πως ακόμη και με ήττα, θα είναι πάνω απ’ την ΑΕΚ. Στην ουσία λοιπόν, η… χασούρα του σαφώς μικρότερη απ’ την αντίπαλό του.
Η Ένωση απ’ την άλλη, ξέρει πως αν ηττηθεί, πέρα απ’ το γόητρο που αναφέραμε, θα έχει μείνει 7 βαθμούς πίσω απ’ τον Παναθηναϊκό μετά από μόλις 5 ματς! Τρεις γκέλες παραπάνω θα πρέπει να κάνει το Τριφύλλι για να το φτάσει, χωρίς να ξεχνάμε πως οι δυο τους δεν παίζουν μόνοι τους. Υπάρχει κι ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ που είναι μέσα στο παιχνίδι. Αυτό μεγαλώνει το βαθμό δυσκολίας και ανάγκης της ΑΕΚ.
Δεδομένα φίλοι της ομάδας του Αλμέιδα απ’ αυτούς που έχουν εντοπίσει ως μεγάλο τους αντίπαλο τον Παναθηναϊκό και κανέναν άλλο, θα έλεγαν «και πριν ένα χρόνο στο -8 ήταν η ΑΕΚ αλλά το πήρε».
Σωστό και ταυτόχρονα απίστευτα λάθος. Σωστό γιατί ως γεγονός όντως υπήρξε. Απίστευτα λάθος, επειδή πρώτον φέτος μιλάμε για σεζόν με Ευρώπη. Κάτι που πριν ένα χρόνο δεν υπήρχε. Φέτος μιλάμε για έναν Παναθηναϊκό με γεμάτο ρόστερ και ποιοτικότατες λύσεις κι όχι τον Παναθηναϊκό που του τραυματίστηκε ο Αϊτόρ σοβαρά και αναγκάστηκε να συνεχίσει με βασικές λύσεις στο ρόστερ περίπου 14ων παικτών. Υπάρχει πάντα και το… δεν είναι κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού, χωρίς να μπορεί να σταθεί ως σοβαρό και επαρκές επιχείρημα.
Ακόμη και η ίδια η ΑΕΚ, ξέρει πως αν βρεθεί τώρα στο -7 δε θα είναι τόσο απλό να επιστρέψει. Όσους Νταμπάνοβιτς κι αν δούμε, όσες φορές κι αν δοθεί μόλις μία μέρα για να ξεπεράσει σχεδόν ολόκληρο το ρόστερτον Covid. Διάστημα που δόθηκε τώρα στην ΑΕΚ δηλαδή, για να είναι πιο ξεκούραστη στο ντέρμπι. Μην ξεχνιόμαστε, επειδή διαβάζουμε κάτι μύθους του Αισώπου τώρα τελευταία. Που απλά προσπαθούν να βρουν ηθικά πλεονεκτήματα χωρίς να βλέπουν την πραγματικότητα.
Πολλές φορές στα μεγάλα ματς, το να είναι κάποιος με την πλάτη στον τοίχο λειτουργεί ευεργετικά. Ειδικά αν είναι και καλή ομάδα με λύσεις και ποιότητα, στοιχεία που σαφώς χαρακτηρίζουν την ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, έχει ένα προνόμιο φέτος. Πέραν των λύσεων, της ποιότητας, της σταθερότητας, του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Αυτό είναι οι ομάδες που αντιμετώπισε και τα πήγε περίφημα απέναντί τους στην Ευρώπη.
Ομάδα με επιθετική ορμή, πρέσινγκ, ποιότητα απ’ τη μέση και μπροστά είναι η Ένωση. Ναι αλλά δεν ήταν η Μαρσέιγ που ήρθε στη Λεωφόρο; Δεν ήταν η Βιγιαρεάλ στο ΟΑΚΑ προ ημερών; Ή μήπως δεν ήταν ακόμη και η Μπράγκα που απέκλεισε μεν το Τριφύλλι, αλλά αν δει κανείς τις φάσεις που δημιούργησε τηρουμένων των αναλογιών, θα καταλάβει πως ο Παναθηναϊκός ανταπεξήλθε εξαιρετικά.
Προφανώς και δε χρειάζεται να αναζητήσουν κίνητρα οι Πράσινοι. Τα έχουν. Η περασμένη σεζόν, η στάση του συνόλου της Ένωσης, δημιούργησε και νεότερα. Αν καθίσει κανείς να δεις ματς της ΑΕΚ με ήχο, θα διαπιστώσει πως μπορεί να βρει και νεότερα. Δεν υπάρχει λόγος να ανεβαίνει η πόλωση όμως. Δυστυχώς το βλέπουμε έντονα απ’ την άλλη πλευρά. Κανένας λόγος. Προτιμάμε τα «υπερπαίκτης» του Γκατσίβοβιτςκαι του Ιωαννίδη. Ο ένας στον άλλον κι ας ξέρουν πως σε λίγες μέρες θα «μονομαχήσουν» για το αποτέλεσμα.
Το Τριφύλλι πάει σε ένα ντέρμπι το οποίο στην ουσία και όχι στην πόλωση, βαθμολογικά και όχι σε επίπεδο γοήτρου, είναι το ευκολότερο της σεζόν. Όχι φυσικά επειδή είναι «εύκολος» αντίπαλος η ΑΕΚ. Κάθε άλλο. Απλά είναι νωρίς στο πρωτάθλημα και με την κατάσταση που ήδη έχει διαμορφωθεί στη βαθμολογία, ο Παναθηναϊκός σε καμία περίπτωση δε χάνεται.
Γνωρίζοντας βέβαια, πως ενδεχόμενη νίκη, στέλνει την ΑΕΚ μακριά από τώρα. Αναγκάζοντάς την να ζει το άγχος και τον πανικό του να κυνηγά για να καλύψει μια μεγάλη διαφορά. Νωρίς μεν, αλλά καθόλου εύκολο να προχωρήσει έτσι σε όλη τη σεζόν.
Τα υπόλοιπα στο γήπεδο. Ωραίο παιχνίδι θα είναι, δεν χρειάζεται να τρελαινόμαστε. Υπερβολικά νωρίς για κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάμε πως και οι δύο έκαναν υπερπροσπάθεια στην Ευρώπη, έχουν την ψυχολογική διαχείριση που απαιτεί το σπουδαίο αποτέλεσμα που πήραν και οι δύο εκτός συνόρων. Καλό ματς και ο καλύτερος να νικήσει. Εμείς θέλουμε να είναι ο Παναθηναϊκός, οι υπόλοιποι που βλέπουν τον Παναθηναϊκό να πηγαίνει… τρένο θέλουν να το κάνει η ΑΕΚ. Δικαίωμά τους. Δικαίωμά μας να θέλουμε παιχνίδι που θα κριθεί στο χορτάρι και μόνο. Φανταζόμαστε εκεί συμφωνούμε, χωρίς… άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
