Λίγο πιο έξυπνα να έπαιζε στο φινάλε ο Ολυμπιακός, να αποδεχόταν την ισοπαλία και να μην άφηνε (ξανά) τα κενά στην άμυνά του και θα μιλούσαμε σήμερα για μια βραδιά-άγαλμα για το ποδόσφαιρο της χώρας μας. Σχεδόν όνειρο πλέον αφού οι τρεις νίκες –και τις νίκες!- σε 4 ματς αποτελούν μεγάλο παράσημο και η μία (εντός) ήττα σίγουρα αγκάθι.
Παραμονή των αγώνων έγραψα πως «οτιδήποτε έρθει περισσότερο από μία νίκη θα είναι υπέροχο». Και ήρθαν τρεις! Μοιάζει τόσο γοητευτικό που για όποιον δεν είδε τα παιχνίδια είναι δύσκολο να το πιστέψει. Για όλους όσοι τα παρακολουθήσαμε όμως ο ΤΡΟΠΟΣ είναι πιότερο λατρευτός ακόμα και από τη νίκη: είναι για να ΥΠΟΚΛΙΝΕΣΑΙ!
Έγραφα για την ΑΕΚ πως αν με όλες τις πληγές που κουβαλούσε μαζί της στην Αγγλία κόντρα στην πιο φορμαρισμένη ομάδα του νησιού, κατάφερνε να πάρει αποτέλεσμα θα ήταν ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ. «Απολογούμαι»: δεν είχα ΠΟΤΕ στο μυαλό μου ότι η Ένωση με τόσα αγωνιστικά δεινά που την είχαν βρει μπορούσε να κάνει «διπλό» στο Μπράιτον. Αυτό που παρουσίασε ο Αλμέιδα ήταν ΕΠΙΤΟΜΗ ΟΜΑΔΑΣ! Όλα όσα δουλεύει στην Ενωση ο εξαιρετικός Αργεντινός κόουτς βγήκαν σε αυτό το παιχνίδι. Στρατηγική, οργάνωση, αλτρουισμός, πνευματική ισορροπία, αυτοπεποίθηση, όλα παντρεύτηκαν με την αναμφισβήτητη κλάση και πρόσφεραν μοναδικό αποτέλεσμα.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε δύο φορές έχοντας ταυτόχρονα χάσει 2 τεράστιες ευκαιρίες με τον Λιβάι να διευρύνει το προβάδισμά της. Η ΑΕΚ απώλεσε στη διάρκεια του ματς και τρίτο βασικό από την άμυνά της με τραυματισμό (Χατζησαφί) και έφτασε να παίζει με εντελώς «υπηρεσιακή» οπισθοφυλακή. Η ΑΕΚ δέχτηκε δύο «κρύα» γκολ-πέναλτι όχι σε ροή αγώνα αλλά από προσωπική απροσεξία των Χατζησαφί, Σιμάνσκι σε δύο μαρκαρίσματα, περισσότερο λόγω του πάθους που πήγαν στη μπάλα και τελικά βρήκαν τον αντίπαλο.
Η ΑΕΚ –το κυριότερο- ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε στο μυαλό της ως προτεραιότητα να συμβιβαστεί με την ισοπαλία. Επαιξε για εκείνο που είχε προαναγγείλει ο δημιουργός της: Για τη νίκη! Και τη βρήκε χάρη στο τρίτο, άψογο σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ του Έκι Πόνσε. Του σέντερ φορ που μπορεί να μη διαθέτει τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ως «άτι» τον Λιβάι, αλλά έχει κάτι που ‘’τρέχει’’ στο αίμα του: την αίσθηση των διχτυών!
Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής: Την ΑΕΚ την ΘΑΥΜΑΣΕΣ για την αυταπάρνηση αλλά και την οργάνωσή της. Πάθος και μυαλό έπαιξαν σαν ένα σώμα, εικόνα και αποτέλεσμα έφτιαξαν το ΙΔΑΝΙΚΟ!
Κάτι ανάλογα υπέροχο βιώσαμε και στο θρίαμβο του Παναθηναϊκού επί της Βιγιαρεάλ. Ο ΤΡΟΠΟΣ κύριοι, αυτό ήταν που ξετρέλανε 60.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ και εκατομμύρια κοινό που το είδε από τις τηλεοράσεις. Ο τρόπος που η ΟΜΑΔΑ του Γιοβάνοβιτς έβαλε κάτω την Ισπανική ομάδα και την έκανε «τόπι»!
Όταν το 2-0 φαντάζει –και είναι- «μικρό» σκορ για τα πεπραγμένα εντός γηπέδου, τότε προφανώς ο νικητής έχει παίξει ποδόσφαιρου υψηλού επιπέδου. Με ποιους; Με τον… αναπληρωματικό του Γιώργου Βαγιαννίδη, τον Γιάννη Κώτσιρα να δίνει ασίστ στο 1-0 και να κάνει το παιχνίδι της ζωής του ανεβοκατεβαίνοντας σαν ατμομηχανή σε άμυνα και επίθεση. Με τον Φώτη Ιωαννίδη να «ζωγραφίζει» με σκαφτό πλασέ εκατομμυρίων! Γκολ που αν ο Πογέτ είδε ΤΙ ΚΑΝΕΙ ο πραγματικά καλός-ταλαντούχος σέντερ φορ, μπορεί να ψάξει τρύπα να κρυφτεί!
Με τον Μαντσίνι και τον Παλάσιος να δίνουν μαθήματα πως ένας εξτρέμ μπορεί να προσφέρει το 101% στην ομάδα του όχι μόνο επιθετικά αλλά και με άψογα αμυντικά ντουμπλαρίσματα.
Με τον Σπόραρ να «φωνάζει» ότι το κλίμα που έχει δημιουργήσει ο Γιοβάνοβιτς στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού τον βοήθησε να ξεπεράσει κάθε κακία (όχι κριτική) μετά τη Μπράγκα και να συνεχίζει να προσφέρει σημαντικά γκολ σαν το χθεσινό. Ναι, ο Φώτης Ιωαννίδης είναι δικαιωματικά ο βασικός φορ του τριφυλλιού, αλλά ο Σλοβένος έδειξε γιατί αξίζει να βρίσκεται στο ρόστερ.
Ο ποδοσφαιρικός τρόπος που ο Παναθηναϊκός «κομμάτιασε» τη Βιγιαρεάλ άφησε ξεκάθαρες υποσχέσεις για το μέλλον, για την πρόκριση. Στις 5 Οκτωβρίου, εκεί γύρω στα μεσάνυχτα, αν έχει έρθει το διπλό με τη Μακάμπι Χάιφα όλα θα είναι πιο ξεκάθαρα. Όμως το έχει γράψει καιρό τώρα στο SDNA: Αυτό το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς είναι στο σωστό δρόμο και δεν βαδίζει αλλά τρέχει προς την εκπλήρωση των στόχων του.
Στη «Μπολτ Αρένα» ο ΠΑΟΚ έπρεπε πρώτα να… νικήσει τον συνθετικό χλοοτάπητα και στη συνέχεια την Ελσίνκι. Του πήρε χρόνο, έδωσε δικαιώματα στους Φινλανδούς αλλά όταν στο β’ ημίχρονο πήρε μπροστά δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω του. Καθάρισε τη νίκη με τρόπο που απέδειξε την ανωτερότητά του.
Σημαιοφόρος της ανατροπής ο Κίριλ Ντεσπόντοφ. Πραγματικά «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» όπως έγραψαν νωρίτερα τα παιδιά στο SDNA. Η κορυφαία μεταγραφή του δικεφάλου φέτος και μία από τις κορυφαίες των τελευταίων ετών στο ελληνικό πρωτάθλημα. Παιχτάρα που κάνει την ομάδα να αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί επάνω του. «Στερήθηκε» για λίγα εκατοστά οφσάιντ του Μπράντον το γκολ νίκης κόντρα στον Αρη, το βρήκε απέναντι στην Ελσίνκι ο Βούλγαρος.
Σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε «πρόσωπο αναφοράς» στον ΠΑΟΚ, είναι βέβαιο ότι θα εξελιχθεί στον ηγέτη της νέας ομάδας που φτιάχνει ο Λουτσέσκου.
Ο Δικέφαλος χρειαζόταν αυτή την επιβεβαίωση στην Φινλανδία. Η Ελσίνκι δεν συγκρίνεται με Μπράιτον και Βιγιαρεάλ όμως ο ΠΑΟΚ δεν ενδιαφέρεται να κάνει συγκρίσεις αλλά τη δουλειά του. Κι αυτή την έφερε άψογα εις πέρας. Ένα διπλό που οικοδόμησε τις βάσεις για τη συνέχεια του Δικεφάλου στην Ευρώπη.
Είναι ωραίο να σκέφτεσαι, ως ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι λίγο πριν από το τέλος Σεπτεμβρίου οι ομάδες μας χτίζουν προϋποθέσεις για… κοντομάνικα την άνοιξη του ’24! Οκ, βιάζομαι λίγο (ξεπέρασα και τη φάση των «32» του Φεβρουαρίου!) αλλά ήταν τόσο γεμάτη αυτή η βραδιά που θα μπορούσες ακόμη και να ξεφύγεις στη σκέψη.
Δεν χρειάζεται όμως. Ας αφεθούμε στο ταξίδι που φέτος είναι πραγματικά μαγευτικό. Περιμένοντας και τον Ολυμπιακό –που δικαίως διαμαρτύρεται επειδή δεν τιμωρήθηκε ο παίκτης της Φράιμπουργκ για το βάρβαρο χτύπημα στον Εσε- να μπει στην εξίσωση από το επόμενο ματς κόντρα στην Μπάτσκα Τόπολα…
