Μειώνεται το ελληνικό στοιχείο στο πρωτάθλημα, με τον Νίκο Νταμπίζα να τονίζει στο Metropolis 95.5 ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίκτες, γι' αυτό και εκείνοι όλο και πιο συχνά εξετάζουν την προοπτική να αγωνιστούν στο εξωτερικό μόλις έχουν προτάσεις.
Μεταξύ άλλων, ο Νίκος Νταμπίζας δήλωσε: «Θεωρώ ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας είναι φυσιολογικό τα παιδιά να ψάξουν την τύχη τους σε πρωταθλήματα με καλύτερο επαγγελματισμό, συνθήκες και απολαβές. Οι συνθήκες που έχουμε εδώ από το 1995 και μετά, θα καταλάβετε ότι υπάρχει εξαφάνιση του ελληνικού στοιχείου και αυτό έχει μεγάλο αντίκτυπο στο πρωτάθλημα. Οι συνθήκες μπορεί να μην είναι ανταγωνιστικές και σύμφωνα με τις προσδοκίες τους αλλά υπάρχει διαδικασία εξέλιξης του ποδοσφαιριστή να καταξιωθεί και να αναζητήσει την τύχη του σε καλύτερο πρωτάθλημα. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σκέφτονται διαφορετικά και κοιτάζουν το συμφέρον τους.
Όταν ένας ποδοσφαιριστής έχει το δικαίωμα επιλογής και προτάσεις από καλό πρωτάθλημα είναι φυσιολογικό να θέλει να αγωνιστεί εκεί. Είναι δικαίωμά του να θέλει να αγωνιστεί σε καλύτερο εργασιακό περιβάλλον. Από την άλλη με τα παιδιά που μένουν εντός συνόρων δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και κατάλληλη αξιολόγηση αλλά μια τάση προς το ξένο στοιχείο. Είναι καλό να υπάρχει ισορροπία στο χτίσιμο των ομάδων. Είναι σημαντικό το στοιχείο της εντοπιότητας σε μία ομάδα».
Για το ότι πολλές ελληνικές ομάδες έχουν ξένους αθλητικούς διευθυντές και αν παίζει αυτό ρόλο στο ότι παίρνουν ξένους ποδοσφαιριστές: «Διαφωνώ, την κατεύθυνση τη δίνει η ιδιοκτησία και αυτή προσλαμβάνει τα άτομα που θεωρεί ικανά για να φέρουν εις πέρας ένα ποδοσφαιρικό πλάνο. Οπότε αν η κατεύθυνση έρχεται από πάνω και οι βασικοί άξονες είναι αυτοί, οφείλει ο άνθρωπος ή τα στελέχη που θα κληθούν να οργανώσουν το πλάνο, να ακολουθήσουν τις βασικές αρχές που έχουν δοθεί.
Η ομάδα του Euro 2004 ήταν μια ομάδα 23 παιδιών που έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει σε πολλά κομμάτια. Δεν υπάρχει μια ενιαία φιλοσοφία για το τι ποδόσφαιρο θα παίξουμε. Εδώ είναι άρτζι μπούρτζι κι ο λουλάς. Υπάρχει ταλέντο και κάποια στιγμή οι νέοι ποδοσφαιριστές θα πέσουν σε ακατάλληλους ανθρώπους και κάποιοι από αυτούς που έχουν ξεχωριστό ταλέντο θα επιβιώσουν. Μετά είναι πόσο θα εμπιστευτούν οι ελληνικές ομάδες τα νέα παιδιά. Τις δεκαετίες του ‘90 και του 2000 υπήρχε ισορροπία στο ελληνικό στοιχείο. Φέτος έβλεπα την ΑΕΚ, τον Άρη, τον Παναθηναϊκό και οι Έλληνες μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού».
Για τη μεταγραφή του Κουρμπέλη στην Τράμπζονσπορ: «Είναι ένας ακόμα κρίκος που δείχνει ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο ελληνικό στοιχείο και αυτό με ενοχλεί. Πήγα στην Αγγλία και είδα πως σέβονται τον Άγγλο ποδοσφαιριστή, πείτε το σωβινισμό, εμείς πήγαμε στην άλλη άκρη και αυτό έχει αντίκτυπο στο ποδόσφαιρο. Και στον Έλληνα φίλαθλο υπάρχει διαφορετικό δέσιμο όταν η ομάδα του είναι με αρκετούς Έλληνες ποδοσφαιριστές».
Αν μπορούν περιπτώσεις Ελλήνων παικτών όπως του Ιωαννίδη, του Κωνσταντέλια, του Κουλιεράκη να τραβήξουν τους παράγοντες προς αυτήν την κατεύθυνση: «Αυτό θα γίνει όταν οι παίκτες θα πάρουν τα κατάλληλα εφόδια για αν ανταπεξέλθουν στην πίεση των συλλόγων. Αν φτιάξεις τη διαδικασία θα είναι πιο εύκολο, πρέπει να χτίσεις πρώτα. Φέτος στον ΠΑΟΚ ήταν κάτι διαφορετικό, δείχνει διάθεση να πάρει παίκτες από την ακαδημία. Κάποια στιγμή φάνηκε ότι θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα αλλά έχασε παιχνίδια από παιδιά όπως ο Ντάντας, ο Κουλιεράκης, όμως εδώ δεν υπάρχει ανοχή στο λάθος. Σε άλλες χώρες, όχι μόνο όπως η Αγγλία και η Ιταλία αλλά και σε χώρες πληθυσμιακά κοντά στην Ελλάδα, υπάρχει. Καλή η εξέλιξη των Κουλιεράκη και Κωνσταντέλια αλλά στον ΠΑΟΚ υπάρχει πίεση γιατί δεν πέτυχε στους στόχους του. Πρέπει να υπάρχει διαχείριση και πίστη στο πλάνο».
Για τον Άρη: «Υπήρχε διαφορετικότητα στο κομμάτι της ισορροπίας του ρόστερ και αλλαγές προπονητή. Στον Άρη έλειψε η σταθερότητα σε κομμάτια απόδοσης. Έβλεπες ότι μπορούσε να επιβληθεί σε οποιονδήποτε και από την άλλη να υπάρχει κατάρρευση».