Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Το... "θα γίνει ό,τι θέλει ο Αλμέιδα" αξίζει να το κρατήσουμε ως την πολυτιμότερη δέσμευση που θα μπορούσε να δώσει αυτή τη στιγμή ο Μελισσανίδης στους οπαδούς της ΑΕΚ, αντί να σχολιάζουμε τα... "Μάπετ σόου" και τα... "γιαούρτια". Άπαξ και αναγνωρίζει (γιατί ειδικά στις "μεγάλες" ελληνικές ομάδες κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα αυτονόητο) ότι αυτό που δημιουργήθηκε και μεγαλούργησε φέτος είναι έργο του προπονητή, από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα θα γίνουν ευκολότερα. Από μόνη της, άλλωστε, η ύπαρξη του γηπέδου δημιουργεί την οικονομική βάση για να σταματήσουν οι "τσιγκουνιές" του παρελθόντος και να προχωρήσουν τα απαραίτητα οικονομικα ανοίγματα που θα πολλαπλασιάσουν το μέγεθος του κλαμπ και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μία μακροχρόνια και σταθερά ανοδική πορεία που θα αυξάνει συνεχώς έσοδα, αλλά και τις απαιτήσεις.
Από τη στιγμή που και η ποδοσφαιρική εταιρεία έφτασε ως εδώ, θα είναι κρίμα να νομίσει ότι δεν την απειλεί τίποτα και να καθίσει στις φετινές δάφνες της, όπως είχε γίνει με την κατάκτηση του προηγούμενου πρωταθλήματος. Αντίθετα, οι άνθρωποί της, και κυρίως ο ιδιοκτήτης, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το φετινό ήταν μόνο η δύσκολη αρχή. Ήδη οι κύριοι αντίπαλοι προετοιμάζονται, ο καθένας με τον τρόπο του, να τους αντιμετωπίσουν (αν μπορέσουν) και να τους εκθρονίσουν.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
Ο κόσμος νομίζει πως ο Κορδόν ξυπνάει κάθε μέρα και περνάει τον χρόνο του ψάχνοντας έναν προπονητή, ενώ βλέπει βίντεο με τα μαγικά που κάνουν οι παικταράδες που θα αποκτηθούν. Χωρίς να ισχυρίζομαι πως η αναζήτηση ενός προπονητή είναι δευτερεύουσα υπόθεση (ίσα-ίσα...), νομίζω πως ο Κορδόν αποκτήθηκε για να φέρει χρήματα, αλλά και για να μην επιτρέψει τα περσινά λάθη.
Δεν αναφέρομαι σε επιλογές παικτών που αγωνιστικά δεν πρόσφεραν, αλλά σε σπατάλες που δεν επιτρέπεται να ξαναγίνουν: πέρυσι ο Ολυμπιακός πλήρωσε πάνω από 12 εκατ. ευρώ για παίκτες που δεν αγωνίστηκαν καλά-καλά ούτε σε πέντε ματς! Αν με αυτά τα χρήματα είχαν αποκτηθεί τρεις παίκτες, δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός θα ξανάπαιρνε το πρωτάθλημα, αλλά σίγουρα σήμερα θα είχε τρεις σημαντικούς ποδοσφαιριστές παραπάνω. Κι όχι δεκαπέντε, στους οποίους πρέπει να βρει ομάδα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Ανεξάρτητα από τι θα επιλέξει εντέλει ο Δημήτρης Κουρμπέλης για το μέλλον του, ο Παναθηναϊκός έχει έναν δρόμο μπροστά του. Χρειάζεται «Κουρμπέληδες». Δηλαδή Έλληνες παίκτες που θα έχουν την νοοτροπία του αρχηγού του. Που θα την γνωρίζουν περισσότερο από τον κάθε άλλον πόσο ανάγκη έχει ο σύλλογος τους τίτλους, τον πρωταθλητισμό, το να είναι πρωταγωνιστής σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Κουρμπέλης... κούμπωσε απόλυτα στον Παναθηναϊκό. Θυμίζω πως πριν μερικά χρόνια, όταν ο Παναθηναϊκός είχε πάρα πολλά προβλήματα, του ήταν πολύ εύκολο να φύγει. Και να πάει στον ΠΑΟΚ, που του έδινε μεγαλύτερο συμβόλαιο και δυνατότητα πρωταθλητισμού. Δεν το έκανε γιατί δε θα έβρισκε κάτι να τον γεμίζει περισσότερο από τον Παναθηναϊκό εντός Ελλάδος. Αν ο Κουρμπέλης φύγει, κάτι που μοιάζει σχεδόν φυσιολογικό βάσει συμβολαίου που του προσφέρει η Τραμπζονσπόρ, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κινηθεί για να βρει «Κουρμπέλη». Όχι απλά έναν παίκτη που θα έρθει για να κλείσει το κενό στο «6», αλλά παίκτη με την προσωπικότητα του αρχηγού του, με το know how, που θα μπορεί να δεθεί. Έχει στο ρόστερ του τέτοιους, πήρε τον Ζέκα, όμως χρειάζονται κι άλλοι. Γιατί καμιά φορά το κενό που αφήνουν κάποιοι παίκτες ξεφεύγει από τα αγωνιστικά όρια.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ - ΩΡΑ
Προφανώς και οι μεγάλες ομάδες τρέφονται από τα τρόπαια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όμως από την άλλη μεριά, είναι δεδομένο, πως οι μεγάλοι σύλλογοι πορεύονται στην ιστορία τους με τα σημεία αναφοράς τους. Και σημεία αναφοράς είναι τα γήπεδα, είναι τα προπονητικά κέντρα, είναι τα... ΑΕΚ City. Σπουδαία υπόθεση το νταμπλ. Μεγάλη ιστορία να βλέπεις την ΑΕΚ του Αλμέιδα να παίζει μπαλάρα και να γουστάρεις. Όλα αυτά ωστόσο, μπορεί να αποδεικνύονταν εξαιρετικά εφήμερα, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα σημεία αναφοράς, για τα οποία ο Μελισσανίδης έτρεχε και σκοπεύει να εξακολουθεί να τρέχει.
Η ΑΕΚ μπήκε ξανά φέτος στο γήπεδό της. Στην έδρα της, στο σπίτι της, στο σημείο αναφοράς της. Αλήθεια, δεν ξέρω πως θα ήταν η φετινή σεζόν, έστω και με μια προπονητάρα όπως ο Αλμέιδα, αν δεν υπήρχε η Νέα Φιλαδέλφεια και το σημείο αναφοράς. Όπως και δεν ξέρω πως θα μπορούσε να προχωρήσει το κλαμπ αν δεν υπήρχε το προπονητικό κέντρο στα Σπάτα, μαζί με το Σεραφείδειο. Όλα θα ήταν διαφορετικά. Η πορεία της ΑΕΚ θα ήταν διαφορετική.
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Είναι θετική -για την παρούσα φάση του ΠΑΟΚ- η εξέλιξη του Ραζβάν Λουτσέσκου. Ήτοι, η σαφώς και ρητώς διατυπωθείσα διαβεβαίωσή του περί παραμονής του στην Τούμπα. Είναι θετική επειδή έτσι τίθενται περιοριστικά μέτρα πλέον, στις ατέρμονες συζητήσεις και στις ατελεύτητες αναλύσεις αλλά και στην ακατάσχετη φημολογία για τον Ρουμάνο προπονητή. Συμφωνείτε, διαφωνείτε. Το κλείσιμο του θέματος «προπονητής» ωφελεί -στην παρούσα φάση- σοβαρά την υγεία του ΠΑΟΚ. Το κλείσιμο μέχρι... το άνοιγμα! Εάν κι εφ' όσον υπάρξει ξανά άνοιγμα. Για να τα λέμε τα πάντα, όλα. Εξάλλου κι ο ίδιος στη συνέντευξη σε ιστοσελίδα της πατρίδας του, είναι ξεκάθαρος «Ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει αύριο ή μεθαύριο»! Άδικο έχει; Μένει ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Μένει κι ο Ζοσέ Μπότο; Δια της «εις άτοπον επαγωγής» μεθόδου, φαίνεται πως παραμένει κι ο Πορτογάλος. Δεν έχει κάνει ανάλογες δηλώσεις με τον Ρουμάνο αλλά... δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα του Ιβάν Σαββίδη -τώρα που το γράφουμε- ίχνος περί του αντιθέτου. Συμφωνείτε, διαφωνείτε... Εμείς επιμένουμε πως το κλείσιμο (;) και του θέματος «τεχνικός ή αθλητικός (δεν θα τα χαλάσουμε εδώ...) διευθυντής» ωφελεί σοβαρά την υγεία του ΠΑΟΚ. Στην παρούσα φάση βεβαίως, βεβαίως.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ - ΦΩΣ
Στην Ελλάδα συνήθως όποια ομάδα θέλει βαθμούς στο τέλος, τους παίρνει. Αφήστε του στις 4-5 τελευταίες αγωνιστικές υπάρχουν ομάδες που γίνονται ξαφνικά… διαστημικές! Όμως στα μεγάλα πρωταθλήματα και ειδικά στο αγγλικό, δεν παίζεις, πέφτεις. Πας αδιάβαστος, σούμπιτος πώς το λένε. Δεν θα σε λυπηθεί κανείς. Η Λιντς καιγόταν, η Τόττεναμ την έθαψε με τεσσάρα στο «Έλαντ Ρόουντ». Η Στουτγάρδη ήθελε νίκη στο φινάλε να γλιτώσει την περιπέτεια του διπλού μπαράζ, αλλά έμεινε στο 1-1 με την Χοφενχάιμ εντός και δεν μπόρεσε να προσπεράσει την Άουγκσμπουργκ ώστε να τη στείλει στο μπαράζ κι έτσι θα μπει στην περιπέτεια η ίδια. Και δεν τη λες μικρή ομάδα τη Στουτγάρδη…
Όσο για όλα αυτά που έγιναν στη μάχη του τίτλου, τι να πούμε; Τα έχετε διαβάσει ήδη. Εκείνο που θέλω να επισημάνω όμως είναι ότι όλα όσα έγιναν βρίσκονται έτη φωτός μακριά από όσα βλέπουμε σε νοοτροπία στην ελληνική πραγματικότητα. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε. Έχετε δει πολλές φορές ελληνικές ομάδες να πανηγυρίζουν το πρωτάθλημα που κατέκτησαν μέσα στην έδρα του αντιπάλου χωρίς φόβο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
