Πόσο καλά θυμάσαι τον χειμώνα του 2021; Θα μπορούσε να είναι ερώτηση σε κουίζ. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται αρκετά καλά. Βιωματικά και τραυματικά, καλά. Ποδοσφαιρικά, όμως; Ήταν ο χειμώνας του ΠΑΣ Γιάννινα. Σαν κολεξιόν, περίπου. Χειμώνας-άνοιξη 2021. Το έργο του Αργύρη Γιαννίκη. Με το διπλό στο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ. Το διπλό στο Περιστέρι, με το εξωπραγματικό 0-3 σε 13 λεπτά και την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού. Τα διπλά σε Αγρίνιο και Τρίπολη. Όλο εκείνο το αστραφτερό τρίμηνο, το οποίο απέδειξε πώς με την ίδια ευκολία που μιλάμε για τα διαμάντια που βρίσκονται στη λάσπη, μπορούμε να μιλήσουμε και για πέτρες που αντανακλούν φως και ξεγελούν για διαμάντια.
Αλλά ας μην μιλήσουμε. Από όλους σίγουρα στην ΑΕΚ δε θα θέλουν να θυμούνται πώς και πόσο ξεγελάστηκαν… Ας μιλήσουμε για το πόσο καλά θυμάται ο Σταύρος Πήλιος τον χειμώνα του 2021! «Είμαι πολύ χαρούμενος. Έκανα ντεμπούτο σήμερα, έπαιξα το πρώτο μου», είχε πει στην κάμερα και ήταν τόσο αγχωμένος που είχε παραλείψει τα ρήματα. Όλα! Τα θυμήθηκε λίγο αργότερα. «Δεν σταματάω εδώ, συνεχίζω τη σκληρή δουλειά, θέλω να συνεχίζω να αγωνίζομαι. Το κεφάλι κάτω και μόνο δουλειά».
Μόνο δουλειά. 31 Ιανουαρίου απέναντι στον Ατρόμητο έπαιξε για πρώτη φορά στη Superleague. 21 Ιανουαρίου είχε παίξει και στον αγώνα κυπέλλου με τον Ατρόμητο. Όμως αυτό το είχε κάνει και τη σεζόν 2019-20, αν και σε λιγότερο σημαντικό ματς. Έπαιξε λίγο και στα play out, εμφανίστηκε στον ποδοσφαιρικό χάρτη με τον Αργύρη Γιαννίκη να τον εμπιστεύεται και να του δίνει ευκαιρίες. Και στο ποδόσφαιρο είναι νόμος: Αν πάρεις ευκαιρίες και δείξεις ότι αξίζεις, μετά θα αλλάξει ο προπονητής και θα έρθει ένας επόμενος που δε θα πιστεύει ότι αξίζεις…
Τα… μεταξωτά εσώρουχα!
Δε γράφουμε τη συνέχεια γιατί θα πέσει λογοκρισία… Είχαμε μείνει στην αυλαία του 2021, η οποία έπεσε ιδανικά για ένα παιδί 21 ετών. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Τα συναισθήματα του Σταύρου Πήλιου, σύμφωνα θα έμοιαζαν με εκείνα του άγνωστου ποιητή των Ιωαννίνων. «Γιαννίκη μείνε ή πηδάω». Τελεία. Χωρίς το sequel του ποιητή για τον Ηρακλή Μεταξά. Βλέπετε, ο διάδοχος του Αργύρη δεν είχε τα ίδια συναισθήματα για την αξία του νεαρού αμυντικού. Κάποιοι θα σου πουν ότι δεν είχε καν συναισθήματα – κυκλοφορεί πώς σε κατ’ ιδίαν συζήτηση τού είχε πει πώς δεν κάνει γι’ αυτό το επίπεδο.
Περίεργο, αν αναλογιστεί κανείς πώς το συμβόλαιό του είχε επεκταθεί τον Μάρτιο του 2021 και ο σύλλογος έδειχνε να πιστεύει σε εκείνον. Περίεργο επίσης αν αναλογιστεί κανείς τα λόγια του Ηρακλή Μεταξά για τον Πήλιο. «Μιλήσαμε πολύ ωραία με τον Πήλιο, συμφώνησε κι εκείνος ότι ήταν μια καλή λύση και προχωρήσαμε», σχολίαζε ο τότε τεχνικός του ΠΑΣ Γιάννινα, αποκαλύπτοντας το σκεπτικό του για τον δανεισμό του νεαρού. «Θα πάει δανεικός ο Πήλιος. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε λίγα επίσημα παιχνίδια στα πόδια του. Αυτό κάνει κακό σε κάθε παίκτη. Είναι πολύ άσχημο να κάθεται κάποιος στον πάγκο. Πρέπει να πάνε κάπου αυτά τα παιδιά να πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους. Το θεωρώ καλή λύση, γιατί αν γυρίσει σε εμάς θα είναι πιο έτοιμος απ’ ό,τι αν καθίσει και τρίτη χρονιά στον πάγκο».
Ξεκάθαρος και ότι θα καθόταν στον πάγκο. Τον Πίρσμαν είχε, άλλωστε, μπροστά και σε τελική ανάλυση, ας μην κακίζουμε και τόσο τον Ηρακλή Μεταξά. Μήπως, εξάλλου, ο Πασχάλης Στάικος το έβλεπε διαφορετικά φέτος; Αν τον ρωτούσες το καλοκαίρι ποιος θα παίξει αριστερά, θα σου απαντούσε ο Γιάννης Κιάκος. Κι αν δεν μπορεί να παίξει ο Κιάκος; Ε, έχουμε τον Λούις Ποζνάσκι. Πήλιο, Πήλιο είσαι εδώ; «Θα μείνω και θα πάρω τις ευκαιρίες που μου αναλογούν», απαντούσε στο ενδεχόμενο να φύγει ξανά δανεικός, και παρότι η εμπειρία του στον Ηρακλή ήταν εξαιρετική, δεν ήθελε να το ζήσει ξανά. Όμως εκείνο που στην πραγματικότητα ζούσε ήταν το τίποτα. Πάγκος ή κερκίδα. Μέχρι που μπήκε στο γήπεδο…
Αντίπαλος; Ε, μην είστε αφελείς τώρα. Φυσικά η ΑΕΚ, δε θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς. Στο κύπελλο Ελλάδας και στην «Αγία Σοφία» πήρε την εμπειρία του ο Σταύρος κι έκτοτε καθιερώθηκε. Έδωσε ασίστ στο ματς με τον Ολυμπιακό, έδωσε ασίστ στο ματς με την ΑΕΚ, μιλούσε για τον θαυμασμό του για τον Μαρσέλο και για το αγωνιστικό δέος που του προκάλεσε ο Λιβάι Γκαρσία, μιλούσε για την εμπιστοσύνη του προπονητή του και των συμπαικτών του, είχε αρχίσει εν ολίγοις όχι απλά να υπάρχει στον χάρτη, αλλά να αποτελεί και… τουριστικό προορισμό. Έχει, άλλωστε, το όνομα…
Έχει και τη χάρη!
Βουνό ή θάλασσα; Να, μια ακόμα μια δημοφιλής ερώτηση για κουίζ. Ο Σταύρος κατάγεται από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας, γεννήθηκε στην Ρόδο, μεγάλωσε στα Γιάννινα, και τον λένε Πήλιο! Πώς μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση; Καλύτερα να τον ρωτήσεις για ποδόσφαιρο… Έπαιξε στις Ελπίδες Ιωαννίνων από τα εννέα του χρόνια, όπου τον είδε ο ΠΑΣ Γιάννινα και τον πήρε στα δικά του τμήματα υποδομής έξι χρόνια αργότερα. Κοντόσωμος, γρήγορος, αριστερό πόδι, εξαιρετικό εξτρέμ. Εξτρέμ; Ναι, αυτή ήταν η θέση του μέχρι πριν περίπου πέντε χρόνια. Ίσως και λιγότερο. Από αυτή τη θέση έπαιξε στην ομάδα κάτω των 19 ετών και έβαλε εννέα γκολ σε 25 ματς την πρώτη του χρονιά και εφτά γκολ την επόμενη.
Κάπου εκεί κατάλαβε ότι αξίζει να επενδύσει στον εαυτό του. Παράτησε το δημόσιο σχολείο στην τελευταία τάξη του λυκείου και συνέχισε πληρώνοντας ο ίδιος τα δίδακτρα σε ιδιωτικό, ενώ είδε τους κόπους του να ανταμείβονται τον Ιανουάριο του 2019, όταν και υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον ΠΑΣ. Ο Γιάννης Πετράκης ήταν από τους πρώτους προπονητές που πρόσεξαν το ταλέντο του και έκαναν την εισήγηση στη διοίκηση, ενώ ο Χρήστος Αγγελής ήταν εκείνος που δούλεψε μαζί του στα τμήματα υποδομής. «Είναι ένα παιδί που έφτασε όπου έφτασε λόγω δουλειάς. Δεν ήταν δηλαδή τρομερό ταλέντο. Τον είχαμε από την Κ15, στην Κ17 δεν ήταν βασικός. Τον κράτησα στην Κ19 γιατί είδα ταχύτητα, πολύ καλός χαρακτήρας, ένα παιδί που δεν τα παράταγε ποτέ. Και στην Κ19 στην αρχή δεν έπαιζε», θυμήθηκε ο τότε προπονητής του, με όλους όσοι δούλεψαν με τον Πήλιο να επιμένουν στην επιμονή του και στη θέλησή του για προπόνηση.
Αυτό θα κάνει και στην ΑΕΚ. Γιατί ξέρει ότι στο ποδόσφαιρο όλα είναι πιθανά… Ακόμα και να «κλείνεις» σε μια ομάδα που υποτίθεται ότι σε έκλεψε από μια άλλη, για να υπογράψεις τελικά σε εκείνη από την οποία σε είχαν αρχικά κλέψει. Τα είπαμε εξ αρχής για τον Πήλιο: Μόνο βουνό με βουνό δε σμίγει…
