Είθισται στο διάστημα που μεσολαβεί από κάποια σημαντική επιτυχία, να υπάρχει αρκετός χώρος και χρόνος για ανάλυση, απόδοση τιμών, ανασκοπήσεις και άλλα διθυραμβικά. Ωστόσο, στη φετινή επιτυχία της ΑΕΚ με την κατάκτηση του νταμπλ, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά σε σχέση με κάθε τι που εμφανίστηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο στο πρόσφατο παρελθόν. Η παραδοχή πως ο κύκλος μόλις άνοιξε και η ειδοποίηση που περίμεναν καρτερικά οι Ενωσίτες εδώ και χρόνια, ηχεί έντονα στο μυαλό όλων.
Ετσι, ενώ θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά για τα επιτεύγματα του Αλμέιδα, τον παικταρά Πινέδα, την αρχηγάρα Αραούχο, το πολυβόλο Λιβάι, το μυαλό όλων στρέφεται στη συνέχεια. Εδώ ισχύει απόλυτα, πως τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Πέρασαν πολλά στην ΑΕΚ επί χρόνια και τώρα δεν βλέπω καμία διάθεση να αφήσουν τίποτε ανοιχτό στο τραπέζι. Υπάρχει βάση για να προχωρήσεις, υπάρχει υγεία, υπάρχει και σχέδιο για τη συνέχεια.
Ξέρετε, συνηθίζουμε να λέμε, πως το πιο δύσκολο δεν είναι να ανέβεις στην κορυφή, αλλά να διατηρηθείς εκεί. Σε γενικές γραμμές ισχύει. Μόνο που στην περίπτωση της ΑΕΚ, υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Οσα μαγικά και απίθανα συνέβησαν στη σεζόν που τελείωσε, δεν αποτέλεσαν το επιστέγασμα μιας πορείας που χτίστηκε τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Απαντες κατανοούν – και αυτό το κάνει ακόμα πιο εμφατικό – πως ήταν μια απότομη εξέλιξη.
Ο κύκλος μόλις άνοιξε
Αναμφίβολα, υπήρχαν κάποια συστατικά που αποδείχθηκαν κομβικά στην επιτυχία της Ενωσης, αλλά τα περισσότερα στοιχεία που προστέθηκαν σε διάφορα επίπεδα, έκαναν την ΑΕΚ μέσα σε μια σεζόν από την απόλυτη αγωνιστική απαξίωση να βρεθεί στο απόγειο της επιτυχίας. Δηλαδή, εδώ δεν πρόκειται για μια ομάδα που έφτασε στο αποκορύφωμα της, όπως εκείνη του 2018. Είναι ένα σύνολο, που πέτυχε μεν μια τεράστια επιτυχία, αλλά από την άλλη ο κύκλος μόλις άνοιξε!
Επίσης, τα θεμελιώδη στοιχεία που έκαναν τη διαφορά για την ΑΕΚ και αποτελούσαν ζητήματα που δεν προσεγγίζονταν με επιτυχία τα περασμένα χρόνια, τώρα είναι σημεία αναφοράς. Και βέβαια αναφέρομαι σε γήπεδο και προπονητή. Η «OPAP Arena – Αγιά Σοφιά» είναι το κάστρο της ΑΕΚ, ο Ματίας Αλμέιδα ο στρατηγός που αναγνωρίζεται από κάθε πλευρά. Και με αυτούς μπορεί να πορευθεί η ΑΕΚ και να ελπίζει σε ακόμα καλύτερα. Γίνεται;
Ναι. Μπορεί φέτος η ΑΕΚ να τελείωσε τη σεζόν με το νταμπλ, έχοντας παίξει καταπληκτικό ποδόσφαιρο, έχοντας μπει στο νέο της «ναό» και όλα αυτά να δείχνουν σα να έχεις αγγίξει το απόλυτο. Το πιο ψηλό σημείο, το αποκορύφωμα της επιτυχίας. Αλλά εδώ μόλις ξεκίνησε. Και σίγουρα, δεν θα είναι εύκολη η διαχείριση της σεζόν που έρχεται, όταν έχουν συμβεί όλα αυτά, αλλά η ΑΕΚ ξέρει που να πατήσει και πως κάθε μέρα που περνά, την καθιστά καλύτερη.
Η ΑΕΚ και οι άλλοι
Συνηθίζουμε επίσης να λέμε, πως ο πρωταθλητής κάθε χρονιάς (πολλώ δε μάλλον ο νταμπλούχος), είναι το φαβορί για την επόμενη. Δεν είναι άδικο. Μπορεί να μοιάζει ακόμα μακρινό το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου και να μας χωρίζουν σχεδόν τρεις μήνες, αλλά αναλογιστείτε πόσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ και πόσα στον ανταγωνισμό της. Την ώρα που η ΑΕΚ ψάχνει να βρει τις σωστές πινελιές που θα κάνουν την καλή ομάδα, σούπερ ομαδάρα, απέναντι της υπάρχει:
- Ο Παναθηναϊκός που φάνηκε να τεντώνει τα όρια του, έκανε πρώτη κίνηση ενίσχυσης τον Ζέκα και τοποθέτησε τεχνικό διευθυντή τον Παπαδημητρίου. Θα έχει ενδιαφέρον να φανεί ο τρόπος λειτουργίας του νέου μοντέλου, που στην ΑΕΚ πάντως δεν δούλεψε και γι’ αυτό ο Παπαδημητρίου θεωρήθηκε μεταξύ των υπεύθυνων της παταγώδους αποτυχίας
- Ο Ολυμπιακός έχει να χτίσει μια ομάδα από την αρχή. Πάει σε νέο μοντέλο, που όπως όλα στον Ολυμπιακό στην αρχή εμφανίζεται αψεγάδιαστο, ψάχνει προπονητή, θα ψάξει για παίκτες, θα το πάρει ξανά όλο από την αρχή. Κάθε νέα προσπάθεια, δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για το που θα σε οδηγήσει.
- Ο ΠΑΟΚ φαίνεται να μπήκε σε δρόμο εσωστρέφειας, με τον Λουτσέσκου να κλονίζεται και να τελειώνει όλη αυτή η εποχή που τον είχε αναδείξει στα ψηλά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα επιχειρήσει αλλαγές, αλλά και εδώ υπάρχουν πολλά στοιχήματα που θα πρέπει να κατακτηθούν στην πορεία για να υπάρξει θετικό πρόσημο.
Ο δρόμος για την επιτυχία
Προσοχή. Με όλα αυτά, δεν θεωρώ πως η ΑΕΚ θα πάει τρένο από εδώ και πέρα. Είναι νομοτελειακό – ΑΕΚ είναι άλλωστε, δεν μπορεί να πηγαίνουν όλα ανέφελα για καιρό – πως θα υπάρξουν και στραβές, θα γίνουν και λάθη, θα υπάρξουν κακά αποτελέσματα. Αλλά είναι φανερό, πως η Ενωση έχει βρει την στράτα που θα διαβεί. Ξέρει πως πρέπει να κινηθεί για να φτάσει ξανά στους στόχους της και να δημιουργήσει τη δική της αυτοκρατορία.
Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και απίθανο. Πιο ακατόρθωτο έμοιαζε αν σκεφτεί κανείς, πως θα ερχόταν ένας μαλλιάς από την Αργεντινή και θα «κόλλαγε» τόσο πολύ στην ομάδα, που θα «ανάσταινε» παίκτες, θα έβαζε την ΑΕΚ ξανά στο δικό της dna, θα έβρισκε τη σκληράδα και τη νοοτροπία νικητή που τόσο έλειψαν τα προηγούμενα χρόνια. Αφού πέτυχε σε αυτό, τα υπόλοιπα φαντάζουν πιο εύκολα στον δρόμο της, αρκεί να κρατήσει το μυαλό στο κεφάλι.
