MENU

Μπλα, μπλα, μπλα. Νταμπάνοβιτς, αρρώστιες, δεν πήρε ούτε μία αποβολή και άλλα πολλά εμπριμέ. Να σας το πω αλλιώς. Μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι θέλει (ακόμα) αφορολόγητο είναι. Αλλά όσοι έχουν ματάκια και μυαλό που σκέφτεται, δεν μπορεί παρά να υποκλιθούν σε αυτήν την τεράστια ομάδα που λέγεται ΑΕΚ. Ακόμα και εάν κάποιος μπορεί να διατηρούσε αμφιβολίες έπειτα από το σάρωμα που έκανε σε όλο το πρωτάθλημα, ήρθε ο τελικός του κυπέλλου να καταδείξει ποια είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα.

Υποκλιθείτε στη μεγάλη ΑΕΚ. Οι φίλοι της, κάθε Ενωσίτης απ’ άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα και κάθε μέρος του πλανήτη, μπορούν να βροντοφωνάζουν. «Πρωτάθλημα και κύπελλο Δικέφαλε αετέ». Να καμαρώνουν για την αρμάδα της ΑΕΚ που είναι μόνο στην αρχή. Και αυτό ξέρετε, είναι το χειρότερο για τους ανταγωνιστές της. Διότι βλέπουν, πως τα… χειρότερα είναι μπροστά τους. Και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε για να τη σταματήσουν.

Η μεγάλη ΑΕΚ του ΔΜ και του Αλμέιδα

Ημουν νιος, μωρό σχεδόν και γέρασα. Πέρασα χρόνια ακούγοντας, διαβάζοντας, βλέποντας σκόρπια στιγμιότυπα σε τηλεοπτικούς δέκτες. Ο μύθος εκείνης της ομάδας, κρατά ακόμα και όχι άδικα. Αλλά φαίνεται πως εκείνη η υπερομάδα του Λουκά Μπάρλου, του συγκλονιστικού «Τσικ», του Μαύρου, του Μπάγεβιτς, του συγχωρεμένου του Μίμη, των παικταράδων που ακόμα συζητιούνται για το εάν αποτέλεσαν ότι πιο άρτιο υπήρξε ποδοσφαιρικά στη χώρα.

Και έρχεται τώρα, η μεγάλη ΑΕΚ του τεράστιου Δημήτρη Μελισσανίδη (ΔΜ για λίγους ψαγμένους), του προπονηταρά Αλμέιδα, του Αραούχο, του Τσούμπερ, του Μουκουντί, του Μάνταλου, του Στάνκοβιτς, του Σιντιμπέ, του Χατζισαφί. Και κάνει εκατομμύρια Ενωσίτες να μη σταματούν να πανηγυρίζουν. Να μη σταματούν να τρελαίνονται με αυτήν την ομαδάρα. Και όπως έλεγε κάποιος αμέσως μετά τον τελικό, σε λίγο δεν θα μείνει Φιλαδέλφεια από τους πανηγυρισμούς.

Δεν τους βλέπει

Είναι εκπληκτικά όσα συμβαίνουν. Είναι εντυπωσιακή, η τεράστια ποιοτική διαφορά της ΑΕΚ από κάθε αντίπαλο της. Οση χολή και αμφισβήτηση και εάν υπήρξε όλο αυτό το διάστημα, δεν μπορεί κανείς να μην την άκουσε με όσα είδε από αυτήν την ομαδάρα μέσα στο γήπεδο. Αυτό το γκολ του «αλήτη» Φερνάντες, αυτή η ποδοσφαιρική μαγεία που κάποτε τη βλέπαμε σε χάι λάιτ εκπομπών, δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει πόση κλάση κουβαλά αυτή η ομάδα μέσα στις δυνάμεις της.

Πήγε σε τελικό που όλα έδειχναν ξανά κομμένα και ραμμένα στον αντίπαλο της. Σε ουδέτερο γήπεδο, προερχόμενη από τρεις χαμένους τελικούς με τον ΠΑΟΚ, έχοντας ήδη χάσει πολύ από την ορμή της με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Εφτασε να παίζει με παίκτη λιγότερο σχεδόν από το ξεκίνημα και ενώ ένα λεπτό νωρίτερα είχε χάσει ευκαιρία για… θάνατο με τον Λιβάι. Πόσο να στραβώσει άλλο ένα παιχνίδι;

Να σας πω την αλήθεια, πιστεύω πως ο Ρότα το έκανε… επίτηδες, για να δώσει ενδιαφέρον στο παιχνίδι. Ειδάλλως, δεν θα απέκλεια να γίνει και κάνε περίεργο έργο, σαν το τετράμπαλο προ λίγων εβδομάδων στα Φιλαδέλφεια. Αλλά και που έπαιζε με δέκα, τι άλλαξε; Η ΑΕΚ σκόραρε, βρήκε τις ισορροπίες της και στο δεύτερο ημίχρονο δεν άφησε κανένα περιθώριο ελπίδας στον ΠΑΟΚ. Μέχρι να έρθει αυτή η ποδοσφαιρική αλητεία του Φερνάντες να τελειώσει τα πράγματα.

Βάλτε της δύσκολα

Η σεζόν κλείνει για την ΑΕΚ με τον πλέον επιτυχημένο τρόπο. Τις επόμενες μέρες είναι δεδομένο πως θα έχουμε να πούμε πολλά σε απολογιστικό επίπεδο. Αλλά επί του παρόντος, όλοι μπορούν να απολαύσουν την ομάδα που σάρωσε τα πάντα στο διάβα τους. Να δουν λίγα από αυτά που έκανε φέτος και να επιχειρήσουν να την κοντράρουν πιο αποφασιστικά. Οσο πιο δυνατοί είναι οι αντίπαλοι άλλωστε, τόσο θα βελτιώνετε η ΑΕΚ.

Ωστόσο, όπως σας έλεγα και πριν από ημέρες, η ΑΕΚ είναι σε φάση να χτίσει τη δική της δυναστεία. Χωρίς κανένα σταματημό, πέρα από αυτογκόλ που λογικά θα έχουν διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. Η ΑΕΚ έχει τη γηπεδάρα της, την πιο ισχυρή διοίκηση που θα μπορούσε να έχει, προπονητάρα που κάνει τη διαφορά και κατάπιε τον Λουτσέσκου, αλλά και παικταράδες με ρόλο και ουσία στο παιχνίδι τους. Δείτε μπροστά και θα δείτε μόνο τα καλύτερα.

Υποκλιθείτε στη μεγάλη ΑΕΚ!