Ο Ντέκο μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Σάντος, , ενώ σε ερώτηση για το τουρνουά του 2004 απάντησε πως ο πόνος της μη κατάκτησης του τροπαίου δεν τον ξεπερνά κανένα ατομικό βραβείο.
«Προπονητής της ζωής μου; Είναι ο Φερνάντο Σάντος, όταν ήμουν στην Πόρτο. Ήρθα από τη Βραζιλία, από την Αλβέρκα και είχα τη νοοτροπία να διασκεδάζω στο παιχνίδι μου με πολλές ντρίμπλες περισσότερο με την ντρίμπλα, με το παιχνίδι», είπε ο Ντέκο.
«Το είδωλό μου ήταν ο Τζάλμα Φεϊτόζα Ντίαζ, οπότε ήταν λογικό που το έβλεπα έτσι. Και λειτούργησε, τόσο πολύ που ξεχώρισα στην Αλβέρκα, ήμουν ένας από τους καλύτερους παίκτες στην δεύτερη κατηγορία και ανεβήκαμε στη συνέχεια. Αλλά ο Φερνάντο Σάντος ήταν σκληρός, κάθε πρωί είχε κακή διάθεση. Με έδιωξε πολλές φορές από την προπόνηση και τώρα είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου στο ποδόσφαιρο. Με έμαθε πολλά για το παιχνίδι. Φτάνοντας στην Πόρτο σε ηλικία 19 ή 20 ετών, έμαθα πολλά από αυτόν, έβαλε τις βάσεις για τα υπόλοιπα», ανέφερε ακόμη για τον 68χρονο προπονητή ο Ντέκο.
Για το Euro 2004 που αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του τουρνουά, αλλά ηττήθηκε στον τελικό από την εθνική Ελλάδος είπε: «Δεν υπάρχουν ατομικά βραβεία που να ξεπερνούν έναν τίτλο. Τίποτα δεν ξεπερνά τον πόνο της μη κατάκτησης του συλλογικού βραβείου. Η Ελλάδα έγραψε ιστορία, αλλά είχαμε την ευκαιρία να κερδίσουμε το παιχνίδι. Ηταν ωραίο να είσαι Έλληνας τότε, υπήρχε αυτή η ιδέα "δεν χάνεις δύο φορές με την Ελλάδα» ήταν τα λόγια του 45χρονου παλαίμαχου ποδοσφαιριστή.
