Απίθανα πράγματα μπορεί να ακούσει και να διαβάσει κάποιος έπειτα από μία νίκη ή (πολύ περισσότερο) από μία ήττα του Ολυμπιακού. Η υπερβολή πηγαίνει σύννεφο είτε προς το θετικό είτε προς το αρνητικό.
Ποδοσφαιριστές που είχαν χαρακτηριστεί «παγκόσμιου βεληνεκούς» μετά το κάζο στη Λεωφόρο βαφτίστηκαν «παλαίμαχοι», «βετεράνοι», «περιπατητές». Προπονητές που είχαν χαρακτηριστεί «προπονηταράδες» (όπως ο Μίτσελ) έγιναν «μυρωδιάδες» μετά την ισοπαλία κόντρα στον Αρη. Και άλλοι που μέσα σε μια νύχτα χρίστηκαν βασικοί προπονητές (Ανιγκό), έγιναν από «αναμορφωτές» της Τετάρτης σε «άσχετους» της Κυριακής!
Για όλους κάτι είχε ο μπαξές. Για όλους; Λάθος. Στο «περιβάλλον Ολυμπιακού» δεν θα διαβάσετε, δεν θα ακούσετε για τη διοίκηση που άλλαξε φέτος 4 προπονητές, που έκανε άπειρες μεταγραφές, που είδε να αγωνίζονται 45 παίκτες μέσα σε μία σεζόν η οποία δεν έχει ακόμη τελειώσει! Για όσα, δηλαδή, συζητάει εδώ και μήνες η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών του Ολυμπιακού…
Πάντα φταίει ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές. Μετά… φυσικά από την ΕΠΟ, τον Μπαλτάκο, τον Μπένετ, τον Μάνταλο.
Πάντα φταίνε ΟΛΟΙ οι άλλοι!
Πριν λίγους μήνες τα είχε… ακούσει ο Λουτσέσκου:
«Θέλω λίγο να μας πει (ο Λουτσέσκου) -γιατί είδαμε ότι ο Ολυμπιακός έχει φέρει παίκτες φέτος όπως ο Χάμες Ροντρίγκες, ο Μαρτσέλο, ο Μπακαμπού- αν αξίζουν τέτοιο ποδόσφαιρο που έπαιξε ο Π.Α.Ο.Κ., με σκληρότητα και αντιεπαγγελματικό».
Μετά από καιρό, στην ίδια αίθουσα στο «Γ. Καραϊσκάκης», ήταν η σειρά του Γιοβάνοβιτς να τα ακούσει με… ερώτηση: «Αν ήσασταν ένας απλός παρατηρητής και δεν ξέρατε ότι μέσα στο γήπεδο ήταν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι η πρωτοπόρος του πρωταθλήματος και ποια η τρίτη της βαθμολογίας;»
Αυτά έπειτα από εντός έδρας ήττα του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ και εντός έδρας ισοπαλία του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Έφταιγαν ο Λουτσέσκου και ο Γιοβάνοβιτς…
Ο πρώτος παγκόσμιος σταρ Μαρσέλο αποχώρησε έπειτα από λίγους μήνες, όντας μία από τις πιο αποτυχημένες μεταγραφές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο έτερος παγκόσμιος σταρ Χάμες Ροντρίγκες φέρεται σήμερα έτοιμος να αποχωρήσει προς Τουρκία μεριά. Αφού κι αυτός άκουσε ότι ήταν «περιπατητής» στη Λεωφόρο. Αν δεν τον είχε χρησιμοποιήσει, βέβαια, ο Ανιγκό θα τον είχαν σκίσει το βράδυ της Κυριακής: «Μα τον Χάμες δεν έβαλε, ο άσχετος;»
Όπως έσκισαν τον Ανιγκό επειδή δεν χρησιμοποίησε στην βασική 11αδα τον Μπακαμπού, «τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος». Μόνο που ο Μπακαμπού έπαιξε για ένα ολόκληρο ημίχρονο, το δεύτερο, αλλά ο Μάγκνουσον τον «κατάπιε», όπως είχε συμβεί στο α’ ημίχρονο και με τον Ελ Αραμπί.
Ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που αγωνίστηκαν στη Λεωφόρο χαρακτηρίστηκαν «βετεράνοι», «παλαίμαχοι». Ποιοι; Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, που έκανε το μοιραίο λάθος στο 1-0, ο οποίος μέχρι πρότινος ήταν η «ξιφολόγχη της κριτικής» κατά της διοίκησης της ΕΠΟ και των Ομοσπονδιακών τεχνικών που δεν τον καλούσαν στην Εθνική;
Ο Ματιέ Βαλμπουενά, ο οποίος 4 ημέρες πριν, στη νίκη του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟΚ, ήταν ο «σημαιοφόρος του Ανιγκό, που συσπείρωσε τους γαλλόφωνους και έφεραν τη μεγάλη νίκη»;
Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, σέντερ φορ που έχει γράψει ιστορία στον Ολυμπιακό και «Ο Μίτσελ τον είχε ξεχάσει στα αζήτητα»;
Άλλους τους είπαν «περιπατητές». Ποιον; Τον Γιώργο Μασούρα, μήπως, τον μοναδικό εξτρέμ του Ολυμπιακού –καμιά 100στή έχει αγοράσει μετά τον Ποντένσε- ο οποίος ξέρει να πατάει περιοχή και να σκοράρει;
Προσέξτε τώρα. Αν αύριο ο Ολυμπιακός νικήσει την ΑΕΚ, δε λέω να προκριθεί γιατί με βάση το 3-0 του πρώτου αγώνα πρέπει να ανέβει «βουνό» ολόκληρο, οι «βετεράνοι» θα ξαναγίνουν «παγκόσμιοι παιχταράδες», οι «περιπατητές» θα ξαναγίνουν «πολεμιστές» και ο Ανιγκό θα ξαναγίνει «ο αναμορφωτής που έβαλε μυαλό»!
Σε όλη αυτή την τρελή τραμπάλα, ελάχιστοι είναι εκείνοι που επισημαίνουν τα προφανή. Ο Ολυμπιακός έχοντας 4 χρόνια στον πάγκο του τον Πέδρο Μαρτίνς είχε σταθερές ως ομάδα. Και πρέσβευε τον πραγματικό κανόνα του ποδοσφαίρου που λέει ότι «εν αρχή είναι ο προπονητής». Όπως πράττουν, δηλαδή, φέτος ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, οι δύο ομάδες που παλεύουν με τις περισσότερες πιθανότητες πια για τον τίτλο.
Από τη στιγμή που ο κ. Μαρινάκης απέλυσε τον Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σταθερά και διαρκώς ποδοπατάει κάθε λογική του ποδοσφαίρου.
Ο Μίτσελ δεν ήταν ο προπονηταράς των πέντε ηπείρων και των 7 θαλασσών. Ήταν όμως ένας άνθρωπος με κύρος, ο οποίος παρέλαβε χάος και κατάφερε να το σουλουπώσει. Περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς. Έφτασε τον Ολυμπιακό διεκδικητή του τίτλου αλλά αίφνης «εξαναγκάστηκε» σε παραίτηση επειδή γκέλαρε σε εντός έδρας παιχνίδι με τον Αρη! Είδατε τον Γιοβάνοβιτς να απολύεται μετά το «χ» του Παναθηναϊκού με το Βόλο; Είδατε τον Αλμέιδα να απολύεται μετά το 1-3 από τον Ολυμπιακό στην Opap Arena; Είδατε τον Λουτσέσκου να απολύεται μετά την ήττα του ΠΑΟΚ από την ΑΕΚ στην Τούμπα;
Στον Ολυμπιακό όμως… απαγόρεψαν στον Μίτσελ να ξαναπάει ως προπονητής του σε ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό με τον οποίο και στα δύο ματς της κανονικής περιόδου ήταν καλύτερος. Έχρισαν κόουτς τον Ανιγκό με τον οποίο ο Γιοβάνοβιτς έκανε ποδοσφαιρικό γλέντι.
Όλα αυτά δεν γίνονται… μόνα τους. Τα αποφασίζει η διοίκηση, ο πρόεδρος εν προκειμένω. Πως γίνεται λοιπόν να φταίνε πάντα ΜΟΝΟ οι παίκτες και ο εκάστοτε προπονητής, αλλά ΠΟΤΕ εκείνος που τους επιλέγει, εκείνος που χαράζει τη στρατηγική; Πως γίνεται να έχει «αλλοιωθεί» εις βάρος του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα «από τις σφαγιαστικές διαιτησίες» την ΕΠΟ και την ΚΕΔ όταν ο ίδιος ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει 4 προπονητές και οι παίκτες του βαφτίζονται «βετεράνοι» και «περιπατητές» από εκείνους που τις… μονές μέρες τους αποθεώνουν;
Αντιλαμβάνομαι πως στην Ελλάδα η κριτική –Τύπου και κόσμου- είναι συνήθως των άκρων, θετική ή αρνητική. Βαλκάνια είμαστε, βράζει το αίμα.
Όμως οφείλουμε να γνωρίζουμε και την ποδοσφαιρική «αλφάβητο». Ο Ολυμπιακός δεν έχει ρόστερ για «πέταμα» ούτε φυσικά και ρόστερ «παγκόσμιου βεληνεκούς». Διαθέτει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές μεσοεπιθετικά και μια άμυνα που ήταν και παραμένει η χαρά του αντιπάλου. Μια τρομερή παθογένεια η οποία δεν διορθώθηκε ποτέ παρά τις άπειρες μεταγραφές. Τη μία «εξαφανίζεται» ο Ρέτσος για το λάθος με τον Αρη, την άλλη «κρεμιέται» ο Παπασταθόπουλος για το λάθος με τον Παναθηναϊκό, νωρίτερα είχε «καρατομηθεί» ο Σισέ και πάει λέγοντας. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, αλλά επί της ουσίας καμία διόρθωση.
Δεν είναι δύσκολο να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στα φυσιολογικά του ποδοσφαίρου. Να πάρει ξανά έναν κανονικό, καλό προπονητή, να τον αφήσει να επιλέξει ΕΚΕΙΝΟΣ τις μεταγραφές και το ρόστερ, να τον στηρίξει μέχρι να πατήσει γερά στα πόδια του όπως έκανε και μετά την πρώτη σεζόν του Πέδρο Μαρτίνς.
Μέχρι να συμβεί αυτό η τραμπάλα της υπερβολής στα θετικά ή στα αρνητικά θα είναι απλώς μία ακόμη επιβεβαίωση ότι η… κριτική εξαντλείται στο «Πω, πω τι παιχταράδες φέρνει ο πρόεδρος» και στο «Να φύγει ο μυρωδιάς προπονητής και οι βετεράνοι παίκτες». Και η ζωή θα συνεχίζεται…
