MENU

«Κι αφού κανείς δεν ντράπηκε για όσα έκανε ή για όσα έβλεπε άλλοι να κάνουν, ντράπηκε η ίδια η ντροπή. Και ντροπιασμένη δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά ανάμεσά μας»… 

Η ντροπή ντράπηκε. Η ξεφτίλα ξεφτιλίστηκε. Θριάμβευσε η ανυπαρξία, η υποκρισία και ο κυνισμός των εκάστοτε αδίστακτων καμικάζι.

Ολων αυτών που δίχως ίχνος τύψης και με απύθμενο θράσος αναλαμβάνουν μετά χαράς και φέρνουν εις πέρας, άγαρμπα, προκλητικά ή με μαεστρία, επικίνδυνες αποστολές. 

Δεν έχουν το θεό τους. Είτε είναι από το… Ελλαδιστάν είτε από το Μαυροβούνιο. Ιδια μούρη, ίδια στολή. 

Και, ναι, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία: κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια έχοντας προ πολλού απολέσει τη συνείδησή τους και απαλλάσσει τον εαυτό τους από παντός είδους αίσχη, με την ψευδαίσθηση ότι «αφού έτσι λειτουργεί το σύστημα θα το υπηρετήσω προς όφελός μου, σιγά μην κάνω τον αδέκαστο και τον ακέραιο και δεν με ξανακαλέσουν ποτέ για… αρπαχτές».   

Εχουμε χορτάσει και αηδιάσει από δαύτους χρόνια ολάκερα κι έχουμε χάσει το μέτρημα απ’ τις Παράγκες. Πάνω που ελπίζουμε, αλλάζει ο… ισχυρός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς. Πέφτει το μαξιλάρι και προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα.

Εχουμε χάσει τον ύπνο μας και τα λογικά μας απ’ τα χειρουργεία χωρίς αναισθητικό. Αστεία ανθρωπάκια, νάνοι με μαύρες στολές παλεύουν να φέρνουν εις πέρας τη δουλειά με απόλυτο κυνισμό. Σαν επαγγελματίες καμικάζι. Ψυχρά και ανελέητα. 
 
Σάμπως ιδρώνει το αυτί κανενός; Ουδείς ασχολείται για να φτιάξει επιτέλους το δύσμοιρο και βάναυσα κακοποιημένο ελληνικό ποδόσφαιρο κι όσοι ελάχιστοι το επιχείρησαν έφαγαν τα μούτρα τους και την έκαναν κυνηγημένοι με ελαφρά πηδηματάκια. 

Δεν υπάρχει επιλογή. Ή θα είσαι ο θύτης ή το θύμα. Τραγικό το συμπέρασμα, η απόλυτη παραδοχή εξευτελισμού και ανυπαρξίας της χώρας, αλλά και ωμή πραγματικότητα.

Μόνο εάν κινηθείς με μαεστρία παρασκηνιακά και γίνεις εσύ ο θύτης, μπορεί να έχεις τύχη. Αλλιώς θα σε κάνουν να φαντάζεις ανύπαρκτος. 

Οταν σε παίρνουν απ΄ το χεράκι και σε πάνε καροτσάκι… μιλάει η καρδιά του πρωταθλητή. Οταν σε πάνε… αίμα και πριονοκορδέλα πρέπει να το βουλώνεις και να κάνεις επενδύσεις και αυτοκριτική. Εσύ φταις. Αρμενίζεις στραβά. Πρέπει να γίνεις ο θύτης, αλλιώς θα είσαι το (μόνιμο) θύμα.

Έχουν τόσο μεγάλο θράσος που δεν πτοούνται ούτε από VAR, ούτε από τίποτα. Το πολύ-πολύ να επέμεναν για… πέναλτι στο 90+10’ και να έστελναν εκατομμύρια κόσμου στο τρελάδικο. Σιγά τα ωά. 

Εντάξει, δεν υπήρχε δα και κανένα οφ σάιντ σαν αυτό του Κατσουράνη. Και το πήρε πίσω κιόλας ο Μαυροβούνιος, τι μιλάτε; 

Και τι έγινε που υπήρχαν δύο επιθετικά φάουλ, του το… σφύριξαν μετά («παρ’το πίσω και δώσε φάουλ, θα διασυρθείς ανεπανόρθωτα σε όλη την Ευρώπη…»). Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Θα έχουν και οι άλλοι… παράπονα, οπότε θα είναι απλώς μία… κακή βραδιά. Συμβαίνουν αυτά. Δεν κάνει λάθη αυτός που δεν κάνει τίποτα. 

Εδώ είχε μπερδευτεί ο Παπουτσέλης. Μπορεί και να μπερδεύτηκε ο Μαυροβούνιος, άνθρωπος είναι. Ισως στο χέρι του Αμραμπατ να μην διέκρινε πρόθεση και στο επικίνδυνο τάκλιν με δύο πόδια να εκτίμησε ότι είχε πρόθεση για τη μπάλα. Εδώ μετράει η πρόθεση. Στο χέρι όχι. 

Οπως μας συμφέρουν οι κανονισμοί, κουρελόχαρτο. Λες και η κάρτα για χέρι εμπεριέχεται μόνο στην κατηγορία αντιαθλητικής συμπεριφοράς. Ενα εδάφιο παραπάνω στον κανονισμό «Παραμπτώματα που τιμωρούνται με κίτρινη κάρτα», ξεκαθαρίζεται: «παίξιμο της μπάλας με το χέρι με πρόθεση… ». 

Μάλλον κορόιδο πιάστηκε ο Αλμέιδα και τον έκανε αλλαγή τον Αμραμπατ στο ημίχρονο. Σου λέει δεν γίνεται να μας πάει κι άλλο… τρένο ο ρεφ. Θα βάλει φρένο και θα την πατήσουμε. Μάλλον έκανε λάθος εκτίμηση ο Αργεντινός προπονητής, ίσως χρειάζεται λίγο ακόμα χρόνο προσαρμογής. Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε. 

Μπορεί και να μην αντιλήφθηκε με τους σφυγμούς στα ύψη πώς γίνεται ο Παλάσιος να ισοπεδώνεται από τον Χατζισαφί εις διπλούν και να τον χρεώνουν ισάριθμα επιθετικά φάουλ για χέρι μετά το γκρέμισμα. 

Γίνονται αυτά. Ολοι κάνουν λάθη. Το θέμα είναι εσύ πως αντιδράς. Ασε τους άλλους, δες τις ευθύνες σου. Χιλιοπαιγμένο το έργο και το πλέον υποκριτικό είναι ότι το έχουν βιώσει κατ’ επανάληψη στο πετσί τους με το χειρότερο τρόπο οι νυν θύτες. 

Και τι έγινε που είναι το συναρπαστικότερο πρωτάθλημα ever. Οι νόμοι της φύσης, του εκάστοτε ισχυρού, δεν αλλάζουν για τέτοιου είδους ψευτοδιλήμματα. 

Ντράπηκε και η ντροπή. 

Ντράπηκε και η ντροπή