Αυτός ναι ήταν ο Παναθηναϊκός. Μία ομάδα που βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο στο 10, αλλά είχε τα άντερα να βάλει την μπάλα κάτω και να πάρει μία σπουδαία νίκη με ανατροπή. Όπως στην Τούμπα η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ με 1-0 και το γύρισε και πήρε τη νίκη με 1-2, το ίδιο είδαμε και απόψε στο Βικελίδης.
Ο Παναθηναϊκός έδειξε με τη νίκη και την εμφάνιση από το 30 και μετά, ότι επέστρεψε και όσοι τον είχαν ξεγραμμένο πήραν μία πρώτη απάντηση. Δεν είναι καθόλου εύκολο με αυτά, που έχουν προηγηθεί να πας στην Θεσσαλονίκη και να κάνεις αυτή τη νίκη. Δείχνει, ότι έχεις τα κότσια, αλλά και ότι είσαι αποφασισμένος να φτύσεις αίμα μέχρι το τέλος, για να πάρεις αυτό το πρωτάθλημα.
Το γρήγορο γκολ, που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός ήταν κακό νέο. Με αδράνεια αριστερά και στη συνέχεια με όλα εναντίον του στην φάση (η μπάλα χτύπησε στο σώμα του Σάρλια πριν πάει στην γωνία του Μπρινιόλι) έγινε το 1-0 στο 10 και η ομάδα έδειχνε για ένα διάστημα να είναι αιφνιδιασμένη και να κάνει πολλά λάθη αμυντικά, αλλά ο Αρης δεν απείλησε με εξαίρεση ένα σουτ του Καμαρά.
Από το 30 και μετά ο Παναθηναϊκός βρήκε την ηρεμία και στη συνέχεια φαινόταν ότι και θα σκοράρει και ότι μπορεί να πάρει μία μεγάλη νίκη. Ο Μαντσίνι, που έβαλε το πρώτο γκολ ήταν εκπληκτικός και από τα πρώτα παιχνίδια δείχνει πόσο σπουδαία μεταγραφή είναι για την ομάδα. Την στιγμή που όλη η ομάδα ήταν στα κάτω της, αυτός έδωσε το σύνθημα. Στο 12 είχε μία μεγάλη ευκαιρία για το 1-1, αλλά ο Κουέστα το έβγαλε και στη συνέχεια ταλαιπώρησε πολύ την άμυνα του Αρη.
Από κοντά του και ο Φώτης Ιωαννίδης, Η κίνηση, που κάνει στο πρώτο γκολ είναι κίνηση σπουδαίου φορ. Από την έμπνευση του Ρούμπεν να τον βρει στον χώρο, πέρασε σαν τανκ τους αντιπάλους του και είπε πάρε βάλε στον Μαντσίνι και ο Αργεντίνος του είπε ευχαριστώ. Αν είναι σε κάθε ματς να δίνει τέτοιες ασίστ ας μην σκοράρει αυτός ας σκοράρουν οι άλλοι, είναι σαν να έχει σκοράρει. Και δεν είναι μόνο η φάση του γκολ. Μέχρι να γίνει αλλαγή έδινε πολλές μάχες, συνήθως τις κέρδιζε και στο 51 παραλίγο να σκοράρει με κεφαλιά.
Σπουδαίο το γκολ για τον Παλάσιος. Ένα τέτοιο γκολ έψαχνε, για να πάρει μπροστά και το βρήκε. Πιο πριν είχε χάσει μία μεγάλη ευκαιρία από πάσα του Κουρμπέλη, αλλά στη συνέχεια έβαλε το νικητήριο γκολ με ένα πλασεδάκι από κόρνερ του Βέρμπιτς και κεφαλιά-πάσα του Σάρλια.
Μετά το 30 έκανε σπουδαίο παιχνίδι και ο Κουρμπέλης, που εξαφάνισε από το γήπεδο τον Νταρίντα και έκλεψε μπάλες, που θα μπορούσε να ήταν γκολ, αν οι συμπαίκτες του ήταν εύστοχοι. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να σκοράρει κιόλας στο 31 όταν με κεφαλιά από κόρνερ του Μπερνάρ έστειλε την μπάλα δίπλα από το δοκάρι.
Αν εξαιρέσει κανείς το πρόβλημα που υπήρχε αριστερά με τον Οτουμπάτζο στο πρώτο ημίωρο και το κακό βράδυ του Τσέριν η ομάδα θύμισε από το 30 και μετά τον Παναθηναϊκό του πρώτου γύρου, Μία ομάδα με αυτοπεποίθηση, με ηρεμία ακόμα και όταν στραβώνει το ματς, μία ομάδα που έβγαλε προσωπικότητα.
Τώρα θέλει ψυχραιμία, μία νίκη ήταν αλλά θέλει και άλλες τέτοιες νίκες ο Παναθηναϊκός, για να παραμείνει στην κορυφή. Τώρα η ομάδα θέλει στήριξη, θέλει τον κόσμο δίπλα και η Λεωφόρος να δώσει και πάλι φτερά στην ομάδα.
*Αυτός ο Μαντσίνι θα «τρελάνει» τον κόσμο με αυτά που θα κάνει. Ηδη στο ξεκίνημα έχει δείξει τι μπορεί, έχει προσωπικότητα, παίζει για την ομάδα και θα βάλει και άλλα γκολ και θα δώσει και ασίστ. Με αυτόν μέσα ο Παναθηναϊκός αλλάζει επίπεδο. Μπράβο και για τον πανηγυρισμό του, όπου αφιέρωσε το γκολ του στον Αλκη.
