Τρεις ματσάρες μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ θα δούμε μέχρι τις 11 Μαρτίου, μετά την πρόκριση των ερυθρολεύκων στα ημιτελικά του Κυπέλλου, μέσα στον Άρη. Την πρόκριση φυσικά δεν την έδωσε ο Ελ Αραμπί, αλλά ο Έλληνας τερματοφύλακας της προσεχούς δεκαετίας, Κωνσταντίνος Τζολάκης, ο οποίος έπιασε το πιο κρίσιμο πέναλτι του θεσμού έως τώρα.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, η ΑΕΚ και οι Παναθηναϊκός/ΠΑΟΚ κρατούν ακόμα και τα δύο μεγάλα καρπούζια (πρωτάθλημα-κύπελλο) στη μασχάλη. Ποιος θα αντέξει το… κουβάλημα; Ποιος θα φτάσει στη βρύση με το νερό της νιότης ενός τίτλου; Θα καταφέρει κάποια από τις τέσσερις μεγάλες το νταμπλ; Ερωτήματα που θα γνωρίζουμε σύντομα, καθώς περί τα μέσα Φεβρουαρίου θα ξέρουμε τους δύο φιναλίστ του τελικού του κυπέλλου.
Αν τα βάλουμε κάτω, οι ομάδες που έχουν προβάδισμα να βρεθούν στον τελικό είναι ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ διότι έχει το προβάδισμα της Τούμπας με 2-0, έναντι του Παναθηναϊκού, και αυτή τη στιγμή παρουσιάζει ένα σύνολο στην καλύτερη στιγμή του μέσα στη σεζόν, με εξαίρεση τη δυσκολία που έχει στον φορ, και η ΑΕΚ διότι από την αρχή της χρονιάς είναι η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο και με το πληρέστερο ρόστερ.
Αρα, αυτομάτως καταλαβαίνουμε και νομίζω όλοι συμφωνούμε πως οι δύο Δικέφαλοι έχουν τις πιθανότητες με το μέρος τους. Αυτό, βεβαίως, συνιστά και την καλύτερη πρόκληση για τον φετινό Ολυμπιακό. Τον Ολυμπιακό που –όπως έχω ξαναγράψει- είναι ικανός για όλα. Εκτός από ένα: να χτυπήσει το νταμπλ. Αυτό τι σημαίνει με τη σειρά του; Ότι «σοφό» θα ήταν να επιλέξει έναν στόχο. Ναι, ξέρω, καμιά μεγάλη ομάδα που θέλει να λέγεται μεγάλη δεν το κάνει αυτό, διότι έχει υποχρέωση απέναντι στην ιστορία και τον κόσμο της να έχει στόχο την κατάκτηση τίτλων, είτε μιλάμε για πρωτάθλημα είτε για εγχώριο Σούπερ Καπ (καλό θα ήταν να επανέλθει αυτό, σε όλη την Ευρώπη παίζεται…).
Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ, όμως, δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Το είδαμε στο Περιστέρι, το είδαμε και στο Βικελίδης που πιο πολύ μπορούμε να πούμε ότι ο Αρης έχασε την πρόκριση, παρά το ότι την κέρδισε ο πρωταθλητής. Ξέρετε, υπάρχει ένας μύθος: ότι ο «x» τερματοφύλακας είναι καλός στα πέναλτι, ότι ο γκολκίπερ έδωσε την πρόκριση ή τη νίκη επειδή έπιασε το σουτάκι από τη λευκή βούλα. Παραμύθια. Αυτά είναι για λαϊκή και οπαδική κατανάλωση. Η αλήθεια είναι ότι ο «εκτελεστής» αστοχεί. Ο «τέρμας» είναι από φυσική του θέση την ώρα του πέναλτι σε τόσο μειονεκτική θέση, που απλά ελπίζει είτε να διαλέξει σωστή γωνία και η μπάλα να βρεθεί στο δρόμο του, είτε η μπάλα να φύγει άουτ, είτε να βρει δοκάρι. Είναι η πιο «άδικη» στιγμή, αυτή που ένας ποδοσφαιριστής περιμένει τον αντίπαλο να σημαδέψει απλά σωστά ανάμεσα σε 7,3 μέτρα. Μόνο ο τερματοφύλακας ζει αυτή τη στιγμή ομηρίας, κανένας άλλος.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, όχι μόνο αναγνωρίζεται το κατόρθωμα Τζολάκη, αλλά όπως είπα και παραπάνω, στον 20χρονο γκολκίπερ του Ολυμπιακού ανήκει έως τώρα η στιγμή του θεσμού και οι όποιες πιθανότητες του Ολυμπιακού να πάει τελικό και να σηκώσει την κούπα εάν περάσει το εξαιρετικό σύνολο του Αλμέιδα. Αλλά και αυτό να μη γινόταν, οι ερυθρόλευκοι έχουν βρει τον επόμενο φύλακά τους. Ο Τζολάκης πρέπει να δουλέψει, να εξελιχθεί, διότι έχει όλα τα… φόντα. Δίπλα στον Πασχαλάκη πρέπει να μάθει, να «κλέψει», να δείξει ότι δικαίως είναι αυτή την ώρα ο καλύτερος Ελληνας τερματοφύλακας στην ηλικία του και να αποδείξει στον σύλλογο ότι πάνω του μπορεί να χτίσει μια νέα εποχή Νικοπολίδη.
Ας γυρίσουμε, όμως, στον Ολυμπιακό και στους στόχους του: όσο δύσκολο και να ακούγεται για ένα μέγεθος όπως αυτό των ερυθρολεύκων, όσο «υποτιμητικό» και να φαίνεται, δεν είναι: έξυπνο θα ήταν να διαλέξουν στόχο και να εστιάσουν περισσότερο στον θεσμό που όλα θα κριθούν στα επόμενα τρία παιχνίδια (δύο ημιτελικοί και ο τελικός).
Το πρωτάθλημα είναι άλλο πράγμα: θέλει συνέχεια, συνέπεια, καβάτζες στον πάγκο, λύσσα, πείνα. Τι από αυτά έχει ο φετινός Ολυμπιακός που λίγα 24ωρα πριν από τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου ψάχνει… εξτρέμ; Τίποτα! Το έχουμε δει καθόλη τη διάρκεια της σεζόν και πρόσφατα, εκτός από το Περιστέρι, το είδαμε και στα Γιάννενα. Γι’ αυτό, καλό θα ήταν ο Ολυμπιακός να ρίξει εκεί όλο το βάρος του και στο πρωτάθλημα να προσπαθήσει με όλα του τα όπλα για το καλύτερο. Για να γίνει, όμως, αυτό οφείλει να «παραδεχτεί εντός» ότι δεν μπορεί το νταμπλ. Όπως λέει κι ο λαός, ο έξυπνος παραδέχεται…
