Συγκρίνοντας τις επιδόσεις τoυ Δικεφάλου, με τις επιδόσεις των αντιπάλων του. Δηλαδή τις επιδόσεις του Παναθηναικού, της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού.
Ξέρει ότι δεν αρέσει ούτε ως αστείο. Αρέσει δεν αρέσει πάντως, την Κυριακή κατάλαβαν όλοι ότι πρέπει να αρχίσουν να το συνηθίζουν. Ας ρωτήσουν τους φιλάθλους του Παναθηναικού. Ένιωσαν στο πετσί τους όσοι βρέθηκαν στη Λεωφόρο, τι είναι ικανός να πετύχει ο ΠΑΟΚ.
Ένιωσαν τον σεβασμό που έδειξαν ο προπονητής και οι παίκτες του Δικεφάλου απέναντι στον αντίπαλο τους, όταν μετά το δοκάρι που είχε ο Ολιβέιρα για να πετύχει το 0-4, κατέβασαν ταχύτητα και άφησαν το παιχνίδι να «σβήσει».
Το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ αυτή την εποχή, δεν έχει αντίπαλο εντός συνόρων. Δεν μπορώ να ξέρω πως θα κυλήσει η χρονιά και αν θα καταφέρει η ομάδα να διεκδικήσει μέχρι τέλους τους δυο εγχώριους τίτλους και κυρίως το πρωτάθλημα. Το επισημαίνω διότι ο ΠΑΟΚ έχει 6 παίκτες (εκ των οποίων οι 4 θεωρούνται βασικοί) στα πιτς και παράλληλα, σίγουρα χρειάζεται ενίσχυση.
Αυτό λοιπόν που σίγουρα ξέρω, είναι πως αν μειωθούν τα προβλήματα τραυματισμών και αποκτηθούν ένα φορ και ένας παίκτης για το δεξί άκρο της άμυνας, ο ΠΑΟΚ μπορεί να εξελιχθεί στον απόλυτο πρωταγωνιστή της σεζόν.
Απέδειξε τις ικανότητες του στα δυο παιχνίδια με τον Παναθηναικό. Δεν στέκομαι στο 5-0 που γράφει το κοντέρ αλλά, στην απόδοση του ασπρόμαυρου γκρουπ, τόσο στο παιχνίδι της Τούμπας όσο και στον αγώνα της Λεωφόρου.
Η εικόνα που παρουσιάζει ο ΠΑΟΚ, είτε τον συμπαθείς είτε όχι, είναι αξία συγχαρητηρίων. Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τέτοιες ομάδες στην Ελλάδα. Ομάδα με προπονητή που έχει καθαρό πλάνο για το πώς θέλει να παρουσιάσει το γκρουπ του και επιμένει σε αυτό, ακόμα και όταν όλοι οι υπόλοιποι, αμφισβητούν την στρατηγική του και την κρίση του.
Επιστρέφοντας στον αγώνα της Λεωφόρου, θεωρώ πως ο Παναθηναικός, προσέγγισε με λάθος τρόπο ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Οι αστείες διαρροές περί διαιτητή από την Λευκορωσία, έμοιαζαν περισσότερο με επιθυμία δημιουργίας άλλοθι. Τέτοιου είδους απόπειρες, έχουν σχεδόν πάντα τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθώς επηρεάζουν και τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία. Στην προκειμένη περίπτωση, του Παναθηναικού.
Να σημειώσω επίσης πως τελικά, αν μια ομάδα μπορεί να έχει παράπονα από τον Λευκορώσο διαιτητή, αυτή είναι ο ΠΑΟΚ. Επέτρεψε το εκτός ορίων σε κάποιες περιπτώσεις, σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων και άργησε να αποβάλει τον Σένκεφελντ, που του έδινε συνέχεια αφορμές. Χάρισε μια κίτρινη κάρτα στον Μπερνάρ που έδωσε αγκωνιά στο πρόσωπο του Αντρίγια Ζίβκοβιτς στο πρώτο ημίχρονο. Θα επισημάνω μόνο ότι ο ΠΑΟΚ τελείωσε το παιχνίδι με 4 κίτρινες κάρτες και ο Παναθηναικός με 3. Αυτό τα λέει όλα για όποιον παρακολούθησε την αναμέτρηση των δυο ομάδων.
Αντίθετα με τον Παναθηναικό, ο ΠΑΟΚ λειτουργεί, όπως αρμόζει σε μια ομάδα που τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει ότι εξελίχθηκε, μεγάλωσε και απέκτησε χαρακτηριστικά που δεν διέθετε. Μια ομάδα που θέλει να κερδίζει στο γήπεδο και πουθενά αλλού, παρά το εχθρικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στη χώρα. Γιατί –όπως καλά ξέρουμε όλοι- η γιγάντωση του ΠΑΟΚ δεν αρέσει σε κανένα!
Τέλος, εντατικά μαθήματα Αγγλικών, χρειάζεται ο σύμβουλος επικοινωνίας της ΑΕΚ. Εκτός κι αν η τοποθέτηση του για τον Ράζβαν Λουτσέσκου, έχει ως στόχο να μιμηθεί ή να συναγωνιστεί, τον Δ' αντιπρόεδρο & γενικό διευθυντή του Ολυμπιακού. Αν αυτό επιθυμεί, πάω πάσο. Τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία!
