Πορεία γεμάτη από κομμάτια που συνθέτουν παζλ πραξικοπήματος στο ποδόσφαιρο, χρησιμοποιώντας τους πάντες και τα πάντα.
Όποιος δεν είχε καταλάβει ή απλά κάνει πως δεν ήξερε, είτε είναι υπερβολικά αθώος είτε αποτελεί μέρος του συστήματος που θέλει να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο. Επαναφέροντας μέρες σκοταδισμού, κυριαρχίας του ενός, καταστροφής των υπόλοιπων που δεν θα… υποκλιθούν δεχόμενοι το ρόλο του υποτακτικού. Δεκαετίες ολόκληρες βιώσαμε στο πετσί μας αυτής της μορφής καταστάσεις.
Η πρώτη αντίδραση όποιου διαβάσει την επιστολή του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι η επαναφορά στη μνήμη στοιχείων πολλαπλάσιων και χειρότερων απ’ όσα αναφέρονται. Για εποχές που ούτε ο συγκεκριμένος παράγοντας ούτε η ΠΑΕ ιδιοκτησίας του, μπήκαν ποτέ στον κόπο να συντάξουν μια επιστολή.
Στην ουσία του θέματος τώρα. Καμία έκπληξη για την κίνηση αυτή. Ούτε πέφτεις απ’ τα σύννεφα, ούτε μένεις με ανοιχτό το στόμα. Απλά διαβάζεις για να έχεις γνώση του περιεχομένου και συνεχίζεις αυτό που έκανες. Αντιλαμβανόμενος πως… επιτέλους το σχέδιο που έχει θέσει σε εφαρμογή ο Ολυμπιακός και ο ιδιοκτήτης του εδώ και πολλούς μήνες, φτάνει στην κορύφωσή του. Το αν θα έχει αποτέλεσμα, είναι δουλειά του ποδοσφαίρου να μην το επιτρέψει. Διαφορετικά, απλά θα έχει μπει η ταφόπλακα στο άθλημα που επί δεκαετίες κρατήθηκε ζωντανό με μηχανική υποστήριξη.
Πορεία αποτελούμενη από βήματα. Μικρά, ίσως να φάνταζαν κι αθώα. Για τον Ολυμπιακό μιλάμε βέβαια, δεν υπάρχει η παραμικρή κίνησή του που να μην κρύβει προσωπικό συμφέρον από πίσω. Ούτε η καλημέρα που θα πουν το πρωί δεν είναι τυχαία…
Ζήσαμε τον παραλογισμό με τα λεφτά του στοιχήματος που έταζε ο Αυγενάκης και δεν έδινε ποτέ, πηγαίνοντας όλο και πιο πίσω την καταβολή. Τη στιγμή που η μόνη πλευρά που είναι θετική με τον υφυπουργό (τυχαίο θα είναι) αποφάσισε… ξαφνικά να χορηγήσει τις περισσότερες ομάδες της Super League. Shopflix για όσους ξεχνιούνται.
Κίνηση που ήρθε να «κουμπώσει» στην ψηφοφορία για την προεδρία της Super League. Θέση για την οποία ενδιαφέρθηκε θερμά και καθόλου συμπτωματικά, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ένα ακόμη βήμα απ’ τα πολλά.
Με το που εκλέχτηκε και έχοντας το «όπλο» των χορηγούμενων ΠΑΕ, άρχισε η ένταση με την ΕΠΟ. Προσέλαβε τον Κλάτενμπεργκ για να «τρέξει» το θέμα επαγγελματική διαιτησία, ανοίγοντας κόντρα επειδή η Ομοσπονδία θέλησε να μην τον διατηρήσει στο ρόλο του αρχιδιαιτητή. Αυτόματα πόλεμος και στον Μπένετ και μπάχαλο σε κάθε συνεδρίαση της ΕΠΟ, είτε με φυσική παρουσία είτε μέσω τηλεδιάσκεψης.
Επόμενο βήμα η ανοιχτή κόντρα ως… λίγκα μάλιστα (!) με μέλη του συνεταιρισμού. Ανακοίνωση κατά της ΠΑΕ ΑΕΚ, με τις υπόλοιπες ΠΑΕ να μην γνωρίζουν τίποτα για την κίνηση αυτή. Μετά από καιρό δικαιολογήθηκε πως απλά… ξεχάστηκε να μπει η υπογραφή του Βαγγέλη Μαρινάκη στο τέλος. Όμως η δουλειά είχε γίνει, η Super League ήταν στα πρόθυρα διάλυσης. Απλά για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και τα… βήματα της πολεμικής κατά της ΕΠΟ και του ποδοσφαίρου.
Η επιστολή έχει αρκετές παραλείψεις βέβαια, μία εξ αυτών και το τι συνέβη όταν ετοιμάστηκε να παρουσιάσει πλάνο επαγγελματικής διαιτησίας ο Κλάτενμπεργκ. Γιατί αυτό δε συνέβη ποτέ. Διότι είναι διαφορετικό να κατηγορείς τους άλλους για μπάχαλο, ενώ την ίδια στιγμή εσύ έχεις δημιουργήσει χειρότερο. Χάνει την όποια αξία της η αντίδρασή σου.
Ας συνεχίσουμε όμως με τα βήματα που έγιναν μέχρι την επιστολή αυτή. Προφανώς η στοχευμένη αντίδραση σε θέματα διαιτησίας, είναι απ’ την κορυφή του παγόβουνου. Τόσο από την ΠΑΕ Ολυμπιακός, όσο κι από… φιλικές ΠΑΕ που εξέδιδαν ανακοινώσεις ακόμη και χωρίς να συντρέχει λόγος. Φτάνοντας στο θέατρο του παραλόγου μετά το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, επειδή βόλεψε το πλάνο ο τρόπος που ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση. Δηλώσεις κατά της κυβέρνησης, δηλώσεις για την πιο στημένη διαιτησία όλων των εποχών! Στην Ελλάδα όλα αυτά, όχι στην Ελβετία…
Απειλές για αποχώρηση που δεν έγιναν πράξη, επιστολές σε FIFA και UEFA με επιλεγμένες φάσεις από αναμετρήσεις του πρωταθλήματος. Δηλαδή η ΠΑΕ που έχει ιδιοκτήτη τον πρόεδρο της Super League, θέλησε να εκθέσει την αξιοπιστία της διοργάνωσης αυτής, ξεχνώντας φυσικά τις φάσεις που ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε. Απάντηση δεν υπήρξε, ούτε φυσικά και κάποιου είδους δικαίωση.
Η σκυτάλη πέρασε και στην Super League 2. Το ίδιο πρωτάθλημα που από τότε που δημιουργήθηκε απ’ τον Αυγενάκη, υπάρχει μόνο με προβλήματα. Κάτι που δεν απασχόλησε ποτέ τον Ολυμπιακό. Παρά μόνο φέτος που είναι σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιο πραξικοπήματος του ποδοσφαίρου. Δύο αποχωρήσεις της ομάδας Β’ γνωρίζοντας πως δεν υπάρχουν συνέπειες ουσιαστικά. Μπάχαλο η διοργάνωση για να μπορέσει να μπει ως παράγραφος στην επιστολή.
Πολλά τα βήματα, πολλά τα κομμάτια του παζλ που συνθέτουν μια τραγική εικόνα εργαλειοποίησης των πάντων. Θεσμικοί ρόλοι, παραγοντικοί ρόλοι, αγώνες πρωταθλημάτων, ομάδες ολόκληρες, ΠΑΕ που χρησιμοποιήθηκαν ίσως και με τη θέλησή τους. Για να έρθει η επιστολή-μνημείο αηδίας για όσους έχουν πραγματικά βιώσει τι θα πει «βιασμός» του αθλήματος στη χώρα τούτη.
Ο Ολυμπιακός και οι άνθρωποί του θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις ίδιες τακτικές/πρακτικές. Μετά και την επιστολή, δεν υπάρχει καμία ομάδα, κανείς φίλαθλος, που να μην γνωρίζει. Η ΠΑΕ του λιμανιού θέλει με πραξικόπημα να γυρίσει το ποδόσφαιρο πολλά χρόνια πίσω. Κάθε της ενέργεια εδώ και μήνες, εκεί αποσκοπεί.
