Θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο εύκολο. Να πω την πικρή μου αλήθεια είχα την εκτίμηση, ότι το ματς θα έχει τελειώσει πολύ πιο νωρίς και η ΑΕΚ θα έπαιρνε τη νίκη χωρίς να το ζοριστεί κόντρα στη Λαμία. Βέβαια, για να ξέρουμε τι λέμε, για να συμβούν αυτά θα έπρεπε η ομάδα να ακολουθήσει ξανά τη δική της λογική. Τη δική της ποδοσφαιρική πρόταση που έχει καταθέσει εδώ και πολύ καιρό και την κάνει να παίζει το πιο ελκυστικό και παραγωγικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
Δεν θα σταθώ σε λεπτομέρειες, όπως τι θα είχε συμβεί αν είχε μπει η ευκαιρία του Πινέδα στο δεύτερο λεπτό ή το τετ-α-τετ του Λιβάι λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου. Γιατί φάσεις θα υπάρξουν και θα χαθούν. Αυτό που φαινόταν στο πρώτο ημίχρονο ήταν, πως η ΑΕΚ είχε χάσει κάποιες από τις βασικές αγωνιστικές τις αρχές. Δεν είχε τη δυνατότητα να πιέσει ψηλά, δεν είχε δυνατότητα να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα, να οργανώσει το παιχνίδι της και να δώσει το πλάτος που χρειάζεται κόντρα σε ομάδες που παίζουν κλειστά και δεν αφήνουν χώρους στο γηπεδούχο.
Δεν μπορούν μαζί Σιμάνσκι και Γιόνσον
Πιστεύω πως φτάσαμε πια στην αρχή του δεύτερου γύρου, Δεκέμβρη μήνα είμαστε και δεν υπάρχουν πλέον πολλά νέα πράγματα για να δούμε από το δίδυμο του Σιμάνσκι με τον Γιόνσον. Είναι δύο εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές, που μπορούν να κάνουν πάρα πολύ σπουδαία πράγματα για την ΑΕΚ, αλλά είναι και δύο ποδοσφαιριστές που αλληλοεξουδετερώνονται και δεν έχουν χημεία μέσα στο γήπεδο. Η κοινή τους παρουσία στην ενδεκάδα κάνει την ΑΕΚ να εγκλωβίζεται σε ένα παιχνίδι χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Παράλληλα, με την κοινή χρησιμοποίηση αυτών των δύο παικτών στον άξονα, εκεί αναγκάζεται να παίζει ο Πινέδα σε άγνωστα νερά. Κόντρα στη Λαμία είχε ρόλο στα αριστερά της επίθεσης ή πίσω από τον επιθετικό, όπου προφανώς και δεν μπορεί να δώσει στην ομάδα όλα αυτά που χρειάζεται και να γίνει ο εγκέφαλος που οργανώνει το παιχνίδι της. Οσο κράτησε αυτή η δοκιμή – που ευτυχώς ήταν για λίγο – το πράγμα δεν προχωρούσε.
Δεν ξέρω τι μπορεί να είχε στο μυαλό του Αλμέιδα. Τι ήθελε να δοκιμάσει, τι δεν του άρεσε στο ματς με την Κηφισιά και ήθελε να δει ξανά Γιόνσον και Σιμάνσκι μαζί. Πάντως, από τη στιγμή που τα πράγματα πήραν την ορθολογική τους σειρά, όλα έγιναν πολύ πιο απλά. Με το που μπήκε ο Φαν Βέερτ στο γήπεδο, αλλά κυρίως όταν μετατοπίστηκε ο Λιβάι στη δεξιά πλευρά και ο Μάνταλος στα αριστερά, η ΑΕΚ άλλαξε πλήρως την εικόνα της. Εδωσε το πλάτος που χρειαζόταν, βρήκε τις λύσεις.
Το φονικό όπλο Φαν Βέερτ
Και βέβαια το… φονικό όπλο που λέγεται Φαν Βέερτ στην επίθεση, απλοποίησε τα πράγματα. Δεν είναι πως υπήρξαν επαφές που ο Φαν Βέερτ έφερε κάτι από… Φαν Μπάστεν. Ο Ολλανδός έτσι κι αλλιώς είναι ένας παίκτης, ο οποίος δεν κρύβει μεγάλες εκπλήξεις για κανέναν. Ξέρουμε πολύ καλά τι μπορεί να δώσει. Είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει ένα γκολ ανά δύο παιχνίδια ή αλλιώς μισό γκολ ανά παιχνίδι. Δηλαδή ένας ποδοσφαιριστής που έχει πολύ μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα και ικανότητα να ανοίγει άμυνες που κλείνουν, γιατί είναι πάρα πολύ δυνατός στον αέρα και πάρα πολύ ικανός στο τελείωμα των φάσεων.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο ματς με τη Λαμία ο Φαν Βέερτ είχε μία επαφή που απέκρουσε ο Κορνέζος, δεύτερη που τη σταμάτησες ο Σαράνοφ, η τρίτη ήταν και η φαρμακερή. Ετσι κάνουν επιθετικοί τέτοιου στυλ. Δεν αφήνουν το χρόνο να περάσει, ξέρουν πως θα ανοίξουν την κάθε άμυνα. Πολύ περισσότερο όταν είναι μία ομάδα σαν τη Λαμία που δεν αποτελεί δα και κανένα φόβητρο. Το θέμα είναι, ότι η ΑΕΚ κατάφερε να ξεπεράσει το πρώτο εμπόδιο.
Θέλει λογική και ενίσχυση
Από εκεί και πέρα όλα έγιναν πολύ απλά για την ΑΕΚ. Βέβαια το κλειδί στα δικά μου μάτια δεν ήταν η χρησιμοποίηση του Φαν Βέερτ στην επίθεση, αλλά το πλάτος που έδωσε ο Αλμέιδα με τον Λιβάι και τον Μάνταλο και την τοποθέτηση του Πινέδα στο ρόλο του οργανωτή, που έχει δείξει πως κάνει πάρα πολύ μεγάλη διαφορά για τα ελληνικά (και όχι μόνο) δεδομένα. Τώρα, πέρασε το εμπόδιο της Λαμίας και έρχεται ο Βόλος που είναι σαφέστατα ένα πιο δύσκολο παιχνίδι όπου κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, ότι η ΑΕΚ θα το πάρει εύκολα.
Οι λύσεις παραμένουν περιορισμένες, αλλά αυτό που χρειάζεται είναι λογική. Αν η ΑΕΚ συνεχίσει να καταθέτει τη δική της πρόταση, αυτό που θέλει ο Αλμέιδα, τότε ακόμα και αυτή η ομάδα που είναι «πληγωμένη» από τις πολλές και σημαντικές απουσίες που έχουν προκύψει το τελευταίο διάστημα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να πάρει τη νίκη και να περιμένει τις πιθανές γκέλες που θα κάνουν οι υπόλοιποι, ώστε να είναι ακόμα πιο ψηλά στη βαθμολογία.
Ωστόσο και το χθεσινό παιχνίδι ήρθε να μας δείξει κάτι ακόμα σημαντικό. Ο,τι η ΑΕΚ χρειάζεται ενίσχυση στην μεσοεπιθετική λειτουργία. Γιατί αν στην άμυνα ο Μήτογλου ήταν εξαιρετικός και μπόρεσε να δώσει ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, αν ο Ρότα δείχνει… πυρηνοκίνητος και δεν καταλαβαίνει τίποτα και κανέναν για τη δεξιά πλευρά, το θέμα του αριστερού μπακ και κυρίως ένας παίκτης που μπορεί να δώσει κάτι διαφορετικό στη μεσοεπιθετική λειτουργία εκτιμώ πως έγινε ακόμα πιο επίκαιρο. Και δείχνει πολλά από αυτά που πρέπει να κάνει η ΑΕΚ στη μεταγραφική περίοδο που ξεκινά σε λίγες μέρες για να καταστεί πανίσχυρη και ανταγωνιστική ως το φινάλε της σεζόν
