MENU

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε στο πρώτο φιλικό του με 4-1, μία ομάδα που είναι 6η στο πρωτάθλημα του Ισραήλ, ένα πρωτάθλημα που φιλοξενεί δύο από τις ομάδες που απέκλεισαν εμφατικά Ολυμπιακό και Άρη το περασμένο καλοκαίρι.

Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα σε πρώτη φάση, είναι πως ο ΠΑΟΚ είναι καλά. Δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που ξεκίνησε το καλοκαίρι. Η δουλειά βγαίνει και το επίπεδο του ποδοσφαίρου που παίζει, είναι εξαιρετικό, κυρίως γιατί το ρόστερ έχει ουσιαστικά αλλάξει από τότε. Έχει μεγαλώσει με στοιχεία σύγχρονα που τα είχε ανάγκη.

Τα τρία γκολ του πρώτου ημιχρόνου προήλθαν όλοι από εξαιρετικά καλό συνδυαστικό ποδόσφαιρο, με γρήγορες εναλλαγές και παιχνίδι σε σωστούς χρόνους και χώρους.

Όταν αυτό συμβαίνει μάλιστα σε μία φάση που η ομάδα παίζει με τον Αντρέ Ρικάρντο που έχει χρόνο μόνο με τη β΄ομάδα, τον Μουργκ που ήταν ανενεργός, στόπερ τους Κάργα – Νάσμπεργκ που δεν έχουν χρόνο συμμετοχής στα πόδια τους και τον Μπράντον που προέρχεται από τραυματισμό, αντιλαμβανόμαστε όλοι πως κάτι καλό συμβαίνει.

Το ρόστερ μεγάλωσε βέβαια γιατί υπάρχει προσαρμογή συγκεκριμένων παικτών. Αυτός που έχει την μεγαλύτερη εξέλιξη όλων, είναι ο Φελίπε Σοάρες. Ένας παίκτης που και εγώ προσωπικά θεώρησα επένδυση υψηλού ρίσκου κυρίως λόγω των εύκολων λαθών και των όχι πετυχημένων αποφάσεων που έπαιρνε στο διάστημα που πήρε ευκαιρίες πέρυσι και κάποιες φέτος, φαίνεται να αλλάζει επίπεδα αυτοπεποίθησης και να πατάει πολύ καλύτερα στο γήπεδο. Και αν αυτά τα στοιχεία που έχει, κυρίως ένταση και ταχύτητα, συνδυαστούν με καλύτερες αποφάσεις, λιγότερα λάθη και γκολ από την πίσω ζώνη όπως σήμερα ή στη Νίκαια, τότε η επένδυση θα είναι πολύ χαμηλού ρίσκου.

Ο Σάστρε άφησε πίσω τους τις θλιβερές εμφανίσεις της έναρξης της σεζόν και είναι κανονικός και ο Ράφα Σοάρες αποτελεί μία σταθερά που παρότι αθλητικά δεν είναι τοπ, πάντα βρίσκει τρόπο να επιβεβαιώσει την ικανότητά του στις τελικές πάσες.

Προφανώς οι τρεις Ίβηρες δεν είναι ο μοναδικός λόγος που αλλάζει επίπεδο ο ΠΑΟΚ. Είναι η συνολική δουλειά, κυρίως. Όμως υπάρχουν και άλλα πράγματα που έχουν συμβεί.

Ο Αγκούστο παίζει στη θέση του, ο Ολιβέιρα έχει βελτιωθεί, ο Ομάρ είναι ενεργός, όμως πάνω απ όλα αυτά, είναι αυτό το εργαλείο ο Ντέλιας που παίρνει τη μπάλα και πάντα περιμένεις κάτι που δεν μπορεί να κάνει άλλος.

Στα αξιοσημείωτα σήμερα, είναι η παρουσία του Σελιμάι. Ιδιαίτερη περίπτωση που δεν έχω ξανασυναντήσει στη ζωή μου.

Ο 18χρονος αριστερός μπακ, δεν έχει παίξει πουθενά. Ούτε στη Κ19, ούτε στον ΠΑΟΚ Β, ούτε είχε δελτίο σε κάποια ομάδα. Τον βρήκε ο ατζέντης του Βασίλης Ρόβας σε μία αλάνα και ο ΠΑΟΚ τον δοκίμασε και τον απέκτησε.

Μέχρι τώρα δεν είχε τα απαιτούμενα έγγραφα αλλά τα απέκτησε. Και αυτό που είδα εγώ ποδοσφαιρικά σε αυτό το παιδί, είναι ασύλληπτο για παίκτη χωρίς παραστάσεις να βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο.

Έφτασε στα αυτιά μου πως για κάποιον λόγο δεν παίζει στον ΠΑΟΚ Β΄. Να υποθέσω πως αυτό ο λόγος δεν είναι τόσο σοβαρός ώστε να στερηθεί ένα τοπ ταλέντο την αγωνιστική δράση που θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί. Προσωπικά, έπαθα ένα σχετικό σοκ με αυτό που είδα. Δεν το περίμενα.

Αφήνοντας τα ποδοσφαιρικά, αύριο είναι η υπόθεση ΕΕΑ με Γιώργη Σαββίδη.

Εγώ αν ήμουν νομικός του ΠΑΟΚ θα πήγαινα εκεί να τους ρίξω κανένα μπινελίκι. Ειδικά τον Τζουλάκη και τον Αρκούδη. Προφανώς για αυτό δεν είμαι νομικός, αλλά πως να συμπεριφερθείς σε τύπους που κατευθύνονται από συγκεκριμένα συμφέροντα, παρότι θεσμικό όργανο;

Σε αυτή τη χώρα, ελάχιστοι θεσμοί αξίζουν σεβασμού. Και προφανώς μέσα σε αυτούς δεν είναι η ΕΕΑ των κουμπάρων και των ανοιχτοχέρηδων.

Ο ΠΑΟΚ οφείλει να γίνει εξίσου χυδαίος επικοινωνιακά, όσο εμφανίστηκαν αυτοί στην ανακοίνωση που εξέδωσαν. Αυτόν τον ορισμό της αλητείας.

Επειδή η υπόθεση είναι αστεία και δεν μπορεί να σταθεί, τουλάχιστον ας αντιμετωπιστούν αυτοί και οι προϊστάμενοί τους όπως τους αρμόζει. 

Η δουλειά που φαίνεται και o πιο κωμικός θεσμός της χώρας