Η συνήθης τακτική εμφανίζεται ξανά. Κοινές γνώμες σχεδόν την ίδια ώρα, με ίδιο περιεχόμενο και επιχειρήματα. Κατά διαβολική σύμπτωση και πάλι η συγκεκριμένη τακτική, αφορά την προάσπιση της τιμής και της ικανότητας της διοίκησης της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Η οποία τα κάνει όλα σωστά, ακόμη κι αν πρόκειται για κινήσεις που εξελίσσονται σε μέγα φιάσκο. Βλέπε Βρσάλικο, βλέπε Μαρσέλο.
Ιστοσελίδες που απευθύνονται σε οπαδούς με παρωπίδες, ιστοσελίδες που απευθύνονται στο σύνολο των φιλάθλων, επέλεξαν να «πουν» τα ίδια πράγματα, πάνω-κάτω την ίδια ώρα. Αφορμή στάθηκαν διάφορα ποσταρίσματα στο twitter αναφορικά με τον ΚριστιάνοΡονάλντο. Ειρωνικά, αναφέροντας πως πρέπει ο Πορτογάλος να ακολουθήσει το δρόμο του Μαρσέλο και να πάει στον Ολυμπιακό. Σα να λέμε… ποδοσφαιρικό «νεκροταφείο». Η κοινή «απάντηση» σε αυτά τα σχόλια, αφορούσαν το ενδεχόμενο να μην είναι ειρωνικά, αλλά να γράφονται σοβαρά.
Κατά σύμπτωση και πάλι, ίδιο ήταν και το συμπέρασμα των κειμένων. Ο Ολυμπιακός την εποχή του Βαγγέλη Μαρινάκη-προσοχή στον χρονικό περιορισμό-έχει κάνει μεταγραφάρες οι οποίες έχουν εκτοξεύσει το όνομά του στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα δίνουν στον κόσμο το δικαίωμα να πιστεύει πως ο ιδιοκτήτης μπορεί να φέρει και τον Κριστιάνο Ρονάλντο.
Με τον τρόπο αυτό θεωρούν πως «επιτυγχάνουν» δύο πράγματα: Πρώτα απ’ όλα την θετική προβολή του Μαρινάκη, επειδή σε μια περίοδο που οι τεράστιες μεταγραφές του «σπάνε» συμβόλαια μετά από λίγους μήνες αποτυχημένης παρουσίες στο λιμάνι, δεν το λες και αιτία για πανηγυρισμούς. Στην Ελλάδα γελάνε όλοι, στην Ευρώπη μάλλον αγνοούν το τι συμβαίνει εδώ.
Συγχρόνως «μακιγιάρεται» το απόλυτο φιάσκο με τις κινήσεις Βρσάλικο και Μαρσέλο. Ειδικά του δεύτερου που καλά-καλά δεν τον είδαν οι Ολυμπιακοί για να διαπιστώσουν πως δεν μπορεί. Από ένα σημείο και μετά έμεινε στην άκρη, δεν έμπαινε ούτε στην αποστολή και αυτό ήταν.
Η κατάληξη και το βασικό μήνυμα που περνιέται στον κόσμο του Ολυμπιακού μέσω των συγκεκριμένων αυθόρμητων κειμένων, είναι η εξής: Η ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος στο σύλλογο του λιμανιού, έχει διάρκεια 12 ετών. Τα προ Μαρινάκη είναι κάτι διαφορετικό. Ειδικά επί ημερών Κόκαλη. Γι’ αυτό και οι αναφορές γίνονται μόνο στις μεταγραφές επί Μαρινάκη.
Είναι αδύνατο να μην θυμήθηκε κανείς πως πριν το 2010 είχαν αποκτηθεί κάτι… παικτάκια της σειράς, όπως ο Ριβάλντο, ο Τζιοβάνι, ο Ζε Ελίας ακόμη κι ο Καρεμπέ παρότι είναι και τώρα στην ΠΑΕ για να κάνει την ετήσια δήλωση περί κατάκτησης ευρωπαϊκού τίτλου.
Απλά μία ακόμη σελίδα στην εγκυκλοπαίδεια επικοινωνίας και αλλοίωσης της πραγματικότητας. Όσο τα γεγονότα είναι επιπέδου τελευταίου εξαμήνου στον Ολυμπιακό, θα προστίθενται διαρκώς και νέοι τόμοι.
