Βρισκόμαστε εν μέσω των πρώτων αγώνων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οσο μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε τέλος πάντων, έπειτα από αυτά τα θλιβερά, τα οποία συμβαίνουν με αφορμή τις παλινωδίες του τηλεοπτικού παρόχου. Συνολικά διανύουμε πολύ ήρεμες μέρες. Ειδικά στην ΑΕΚ, που θα πρέπει να ανατρέξω πολλά-πολλά χρόνια πίσω για να ξαναδώ τέτοιες καταστάσεις που αγγίζουν σχεδόν τη… νιρβάνα!
Να μην υπάρχει η κλασική εσωστρέφεια και η μίρλα για τα αγωνιστικά πεπραγμένα της ομάδας, να μην υπάρχει αγωνία και απογοήτευση για το γήπεδο που τα χώματα πήγαιναν πέρα δώθε, να μην αραδιάζονται σωρό τα ονόματα για υποψήφιους μεταγραφικούς στόχους που θα μπορούσαν να έρθουν μήπως και αλλάξουν τη μοίρα της ομάδας. Την ώρα που στον ανταγωνισμό παίκτες πάνε και έρχονται, ο Ολυμπιακός συζητείται ανά την Ευρώπη με το πόσους ποδοσφαιριστές πήρε το καλοκαίρι και τους αφήνει ήδη ελεύθερους, ο Παναθηναϊκός ψάχνει να κλείσει τις τρύπες που υπάρχουν, ο ΠΑΟΚ με τη σειρά του τις μεταγραφές που δεν μπόρεσε να κάνει το περασμένο καλοκαίρι, στην ΑΕΚ υπάρχει ηρεμία.
Φαίνεται να υπάρχει απόλυτος έλεγχος της κατάστασης, προγραμματισμός για την προετοιμασία και την επιστροφή σε κανονικό ρυθμό, τσεκάρισμα στην αγορά μήπως προκύψει κάτι καλό. Ανήκω σε αυτούς που θεωρούν πως εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο. Ειδικά στο ποδόσφαιρο εκτιμώ, πως ακόμα και η πιο πλήρης ομάδα του κόσμου, εκείνη που φαντάζει καλύτερη και πιο δυνατή, πάντα έχει περιθώρια βελτίωσης και αναβάθμισης σε συγκεκριμένες θέσεις.
Η ΑΕΚ έχει ακόμα πολλές λύσεις
Εκείνο όμως, που διαφοροποιεί την ΑΕΚ σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν της είναι πώς τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να φτάσει στην κατάσταση που είναι τώρα και να προχωρά με αυτή την πρωτοφανή για τα δεδομένα της ηρεμία προς το δεύτερο μισό της σεζόν, έχει δουλέψει πάρα πολύ όλο το προηγούμενο διάστημα. Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο λειτουργίας και τη σκέψη του Αλμέιδα από το καλοκαίρι, μπορώ να διακινδυνεύσω την εκτίμηση, ότι πέραν του Φερνάντες δεν θα μου προκαλέσει και μεγάλη έκπληξη, αν η ΑΕΚ δεν προχωρήσει και σε καμία άλλη μεταγραφή.
Είναι νομίζω σαφές, μας το έχει δείξει όλη η πρακτική του Αργεντίνου τεχνικού, πώς πιστεύει πάρα πολύ στο ρόστερ που έχει στα χέρια του. Στη χημεία που έχει δημιουργήσει μεταξύ των παικτών του, στους ρόλους που έχει κατανείμει και στις δυνατότητες εξέλιξης που έχουν πολλοί από αυτούς. Σας έλεγα και σε προηγούμενο κομμάτι, ότι εκτιμώ πώς στην ΑΕΚ υπάρχουν ακόμα ποδοσφαιριστές που δεν μας έχουν δείξει όσα πραγματικά μπορούν.
Από τον σπουδαίο Σιντιμπέ, που τώρα νομίζω πως θα αρχίσει να δείχνει πραγματικά το ποιος είναι, μέχρι τον Φαν Βέερτ και από τον Γαλανόπουλο που θα μπει σε φουλ ρυθμό, μέχρι τον οποιονδήποτε μπορεί να ξεπεταχτεί σε αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν που θα υπάρξουν νομοτελειακά περισσότερες ευκαιρίες, αφού θα υπάρχουν και περισσότερα παιχνίδια. Είναι δεδομένο, πώς οι εποχές που πολλοί έβλεπαν την 11άδα της ΑΕΚ και τη συνέκριναν με εκείνες του ανταγωνισμού οδηγούμενοι σε – αυθαίρετα κάποιες φορές – συμπεράσματα, πως κανένας ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ δεν χωρά στην αντίπαλη ομάδα, δεν ισχύουν.
Δεν έχει να ζηλέψει κανέναν
Πλέον έχουν αντιστραφεί, σχεδόν σε απόλυτο βαθμό, οι όροι του παιχνιδιού. Μπορείτε να κάνετε ένα γρήγορο τεστ στον εαυτό σας και να αναρωτηθείτε για το ποιους παίκτες από τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟΚ θα θέλατε στην 11άδα της ΑΕΚ. Να βρείτε ποιος από αυτούς που υπάρχουν ήδη θα μπορούσε να μείνει εκτός για να παίξει κάποιος άλλος. Προσέξτε: δεν ισχυρίζομαι, ότι δεν υπάρχουν καλοί ποδοσφαιριστές και στις άλλες ομάδες.
Απλά λέω, ότι το ρόστερ της ΑΕΚ έχει στηθεί πλέον με πολύ καλές επιλογές ποδοσφαιριστών που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, παίζουν καλά με βάση τη λογική της ομάδας και όχι τα ατομικά τους χαρακτηριστικά. Και αυτό είναι που στο τέλος της ημέρας κάνει τη διαφορά. Υπάρχει πάρα πολλή κουβέντα, που συνεχίζεται από το καλοκαίρι ακόμα, για την ανάγκη ενίσχυσης στο κέντρο της άμυνας και στα αριστερά της αμυντικής γραμμής.
Η δικαίωση του Αλμέιδα
Για τα άκρα, ο Αλμέιδα είχε πει όταν ακόμα προκαλούσε τεράστια έκπληξη, ότι είναι πολύ ικανοποιημένος με τις επιλογές που είχε για εκεί. Η πορεία τον δικαίωσε, καθώς στα αριστερά ο Μοχαμάντι είναι σαν να τον άγγιξε ξανά το μαγικό ραβδάκι και θυμίζει τον καλό παίκτη που έφτασε πολύ κοντά στο να βρεθεί στα αγγλικά γήπεδα το καλοκαίρι του ’21, ενώ ο Χατζισαφί απέδειξε στην πράξη, ότι είναι μία αξιόπιστη επιλογή.
Στα δεξιά, ο Ρότα ανήκει νομίζω στους πιο βελτιωμένους παίκτες συνολικά του ελληνικού πρωταθλήματος και είναι μία επιβεβαίωση, ότι ο Αλμέιδα ορθώς πίστεψε πάνω του και έχει να δώσει ακόμα πολλά πράγματα αναφορικά με τον τρόπο που κινείται και που βοηθά το παιχνίδι της ομάδας. Για το κέντρο της άμυνας επίσης, είναι δεδομένο, ότι ο Αλμέιδα εμπιστεύεται πάρα πολύ τον Τζαβέλλα και τον Μήτογλου.
Μπήκαν στις νόρμες της ομάδας
Δεν είναι τυχαίο, πως αν δεν είχε τραυματιστεί ο Τζαβέλλας στο ημίχρονο του επεισοδιακού ματς με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, ενδεχομένως να μην είχαμε δει ακόμα τον Μουκουντί. Ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του άποψη για το αν κάνει ή δεν κάνει κάποιος, αλλά αυτός που μετρά και κρίνεται εν τέλει για αυτά είναι ο αρμόδιος, δηλαδή ο προπονητής. Η ΑΕΚ δούλεψε μεθοδικά από το περασμένο καλοκαίρι, όταν έφερε ποδοσφαιριστές όπως ο Αραούχο, ο Στάνκοβιτς, ο Αμραμπατ ή ο Τσούμπερ.
Ποδοσφαιριστές που έχουν ποιότητα και μεγάλη εμπειρία και δεδομένα αλλάζουν το επίπεδο της ομάδας. Ειδικά φέτος, που οι περισσότεροι δείχνουν να έχουν εναρμονιστεί απόλυτα με τις νόρμες του νέου προπονητή και βάζουν την ομάδα πάνω από όλα. Σε αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο και αφού έχουμε περάσει στο παρελθόν πολλές φορές καταστάσεις που συνέβαλαν απλά στην επικοινωνιακή τέρψη και δεν έδιναν καμιά ουσιαστική λύση στα ζητήματα της ομάδας, πιστεύω πως είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε αυτές τις στιγμές ηρεμίας. Να αφήσουμε εκείνους που έχουν πραγματικές ανάγκες να ψαχτούν στην αγορά για να δουν τι μπορεί να βρουν και στο τέλος να περιμένουμε όσα θα βγάλει το γήπεδο.
