Ο κόσμος όλο το καλοκαίρι ήταν μπαρούτι. Δυο τρεις μεταγραφές από αυτές που όλοι είχαν καταλάβει ότι εξυπηρετούσαν μόνο επικοινωνιακά την περίσταση ήταν αρκετές για να μπουν μπροστά οι μηχανές προπαγάνδας. Αυτές που 20 χρόνια βάφτιζαν πέναλτι τις πτώσεις στο… κέντρο του γηπέδου και αδικία όποιον διαιτητή έπαιζε 50-50.
Άρα γιατί να μην γράψουν κι αυτό; Ο Βρσάλικο κι ο Μαρσέλο δεν είχαν προτάσεις από κανένα σοβαρό ποδοσφαιρικό κλαμπ της Ευρώπης, ήταν ήδη σε πορεία να κρεμάσουν τα παπούτσια τους αλλά για τα όργανα προπαγάνδας αυτοί θα έφερναν «Άκρα από άλλο πλανήτη: Από τον ποδοσφαιρικό πλανήτη Μαδρίτη».
Τρεις μήνες μετά οι δυο παίκτες είναι στην έξοδο. Εξυπηρέτησαν το πλάνο εκείνης της στιγμής, χόρτασαν παραμύθι έναν λαό που προσδοκούσε σε σοβαρό μεταγραφικό πλάνο και τελικά χόρτασε ονόματα.
Μετά χόρτασε ο κόσμος ήττες, ήττες και… ήττες. Στο τέλος πριν τη διακοπή και δυο ισοπαλίες σε ντέρμπι που ήταν τα μόνα παιχνίδια που δεν έχασε. Ωστόσο το ζήτημα δεν είναι τι κάνει μια ΠΑΕ. Άλλωστε ο Ολυμπιακός έχει δώσει εξετάσεις σε τέτοια ζητήματα, δεν θα κριθεί τώρα.
Αυτοί που πουλούσαν φρούδες ελπίδες, με παραμυθολογία που θα έκαναν την Κοκκινοσκουφίτσα να μοιάζει με αληθινή ιστορία, θα ζητήσουν ποτέ συγγνώμη από εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς του Ολυμπιακού για το στεγνό δούλεμα; Και να ήταν οι μόνοι. Τα αυθόρμητα δημοσιεύματα εκείνες τις μέρες ήταν αμέτρητα και έχουν γίνει ήδη viral…
