Υπάρχει πάντα αυτή η μία στιγμή. Η στιγμή που χάνεις λίγο την αυτοπεποίθησή σου, κλονίζεται λίγο η αυταρέσκειά σου, βυθίζεται λίγο η σιγουριά σου και αμφιβάλλεις λίγο για τον εαυτό σου. Πήρα την σωστή απόφαση; Ήταν αιτιολογημένοι οι λόγοι που πήραν την απόφαση; Αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω, θα έπαιρνα ξανά την ίδια απόφαση; Έχουμε νέα για σένα: Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Κι αν γυρνούσε και άλλαζες την απόφασή σου, κανείς δε σου εγγυάται ότι η εξέλιξη θα ήταν η ίδια που σε κάνει εξ αρχής να αμφισβητείς την απόφαση. Έχουμε κι ένα ακόμα νέο για σένα. Καμία απόφαση δεν είναι λάθος, αν ταυτίζεται με αυτό που είσαι. Και καμία απόφαση δε θα ήταν ορθότερη, αν αλλοίωνε τον χαρακτήρα σου.
Αυτή η μία στιγμή είναι εκείνη που ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος τρελαίνει την Ευρώπη. Το έκανε πέρυσι με αντίπαλο την Λίβερπουλ. Τι κι αν έχασαν οι Πορτογάλοι με 3-1 εκείνο το βράδυ. Ο Έλληνας γκολκίπερ σήκωνε τη συζήτηση. Έκανε καλά η Στουτγκάρδη που κάποτε τον άφησε να φύγει; Έκανε καλά η Γερμανία που δεν κυνήγησε να τον κρατήσει για την Εθνική ομάδα; Το έκανε ξανά χθες απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν. Ποιος ξέρει πόσοι άνθρωποι έχασαν παρωδικά τον ύπνο τους; Μπορεί να ήταν και πάλι στην Στουτγκάρδη, μπορεί να ήταν πάλι στην γερμανική ομοσπονδία, μπορεί να ήταν στον Άγιαξ! Εκείνοι που απέσυραν τελευταία στιγμή την προσφορά τους πριν 40 μέρες και δέχτηκαν έξι γκολ από τον Άγιαξ. Μπορεί ακόμα-ακόμα να ήταν και η Λέστερ που δεν έκανε πρόταση. Ευτυχώς για την Μπενφίκα δεν ήταν ο Ρόγκερ Σμιντ, ο οποίος ζητούσε επιτακτικά γκολκίπερ όταν ανέλαβε την ομάδα της Λισσαβώνας. Γιατί υπάρχουν και αποφάσεις που δεν παίρνεις και μπορεί να σε δικαιώσουν!
Η Ιθάκη δεν είναι πάντα προορισμός!
Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν τον στόχο με τον αυτοσκοπό. Έχουν και λόγο να το κάνουν. Έχουν το αιώνιο παράδειγμα προς μίμηση, τον απόλυτο προορισμό. Ο Οδυσσέας και η Ιθάκη του. Όλοι κυκλώνουν μια Ιθάκη στο μυαλό τους. Όλοι την ονειρεύονται και ξεγελιούνται, ξεπερνώντας τα εμπόδια, ότι είναι φτιαγμένοι για εκείνη. Η Οδύσσεια, όμως, γράφτηκε μετά την Ιλιάδα, εικασίες τη θέλουν να μην έχει γραφτεί από τον Όμηρο, αλλά από κάποιο μαθητή του, και εκείνο που δε μάθαμε ποτέ είναι τι απέγινε με τον ήρωά του, αφού γύρισε τα ονειρεμένα του πάτρια εδάφη, φίλησε το χώμα, σκότωσε τους μνηστήρες, ξανάσμιξε με την Πηνελόπη, και βρήκε τον Λαέρτη. Ξέρουμε αν έμεινε στην Ιθάκη ή μήπως την έκανε προς… Μεγανήσι μεριά; Και μήπως, τελικά, θα έπρεπε να είναι και αυτό ένα από τα ομηρικά ζητήματα: Τι γίνεται αν όταν βρεις την Ιθάκη σου, συνειδητοποιήσεις ότι δεν ήταν εκείνη που περίμενες; Τι γίνεται αν κάνεις όλο το ταξίδι για μια Ιθάκη που δεν σου ταιριάζει;
Στουτγκάρδη, Αθήνα, Λισσαβώνα… Ποιος μπορεί να ορίσει ποια ήταν η Ιθάκη και ποιο το ταξίδι που τον οδήγησε σε εκείνη; Ειδικά τώρα, στο 2022 και έπειτα από εξαιρετικές εμφανίσεις, οι οποίες ξεκίνησαν στο προηγούμενο Champions League και συνεχίζονται. Ο Οδυσσέας είναι μόλις 28 ετών. Είναι στην ηλικία που κανονικά οι τερματοφύλακας… αρχίζουν να παίζουν κι εκείνος έχει, ήδη, τέσσερις γεμάτες χρονιές σε Πορτογαλία και Ευρώπη. Δεν είναι έκπληξη ότι σε κάθε μεταγραφική περίοδο απασχολεί σπουδαίους συλλόγους, ούτε ότι η τιμή του ήταν το καλοκαίρι κοντά στα 15 εκατομμύρια ευρώ. Μετά τα χθεσινά; Αγγίζει λογαριασμό… ΔΕΗ μετά την καλοκαιρινή χρήση των κλιματιστικών! Εκείνο που είναι έκπληξη είναι η διαδρομή του. Ο τρόπος που αναζητούσε να βρει την Ιθάκη. Σα να έφευγε ο Οδυσσέας από την Καλυψώ για να πάει να ζήσει με τον Πολύφημο. Έτσι κάπως, κάποτε, ο Βλαχοδήμος άφησε την Γερμανία για να έρθει στην Ελλάδα.
Αέρας στα πανιά του!
Μήπως προτρέχουμε λίγο; Ένα ταξίδι δεν ξεκινάει ποτέ από τη μέση. Πρέπει να το πετύχεις σε λιμάνι. Λιμάνι πρώτο, κι ας μην βλέπει θάλασσα ούτε με πτήση drone, η Στουτγκάρδη. «Έχω ελληνικές ρίζες, είμαι Έλληνας, όμως γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία», προλόγιζε τον εαυτό του ο Οδυσσέας στις εποχές που ήταν ακόμα γνωστός ως ο μικρός αδερφός του Παναγιώτη. Τότε περιέγραφε πώς αγάπησε τη θέση του τερματοφύλακα, γιατί είχε επιλέξει να παίζει με την Εθνική Γερμανίας, πώς θαυμάζει τον Μάνουελ Νόιερ, πώς ονειρεύεται να κάνει καριέρα στην Bundesliga, να παίξει με τα πάντσερ, αλλά να μην χρειαστεί ποτέ να παίξει αντίπαλος της Ελλάδας. Διότι πάντα στο ένα γάντι ήταν η ελληνική σημαία και στο άλλο η γερμανική. Μικρό παιδί ον, πίστευε ότι η Ιθάκη του ήταν κάπου εκεί στη Γερμανία. Για μιλήστε μας για προορισμούς;
Το ταξίδι ξεκίνησε στα 22 του χρόνια. Λίγο πριν τα κλείσει. Η Στουτγκάρδη έπαψε να τον βλέπει ως project, ήρε την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του και ο Βλαχοδήμος ήθελε να παίζει. Ήθελε να παίζει για να μην προδώσει τα όνειρά του, για να βρει ξανά τη θέση του στην Εθνική ομάδα των ελπίδων της Γερμανίας, για να μην βγει εκτός πορείας του ταξιδιού του και τρελάνει την πυξίδα του. «Το ποδόσφαιρο είναι μια καθημερινή επιχείρηση και είναι δύσκολο να σχεδιάζεις το μέλλον. Ποιος ξέρει πού θα είμαι σε ένα ή δύο χρόνια; Προσπαθώ να δουλεύω σε κάθε προπόνηση και να βελτιώνομαι. Τα υπόλοιπα θα έρθουν», έλεγε και τα υπόλοιπα που ήρθαν, ήταν λίγο διαφορετικά.
Ο τερματοφύλακας που είχε κάνει ντεμπούτο στην Bundesliga το 2015, που είχε δοκιμαστεί και είχε πείσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και που είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον της Άρσεναλ και της Μπάγερν Μονάχου (σ.σ. προτάσεις που απέρριπτε η Στουτγκάρδη), θα ερχόταν στην Ελλάδα. Γεωγραφικά, θα έλεγες πλησίαζε την Ιθάκη. Ποτέ, όμως, η Ιθάκη δεν έχει ρεαλιστικό και γεωγραφικό χαρακτήρα. Εκτός αν είσαι στον Αστακό και περνάς απέναντι για διακοπές. Τον Ιανουάριο του 2016, ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος υπέγραφε στον Παναθηναϊκό. Ομολογουμένως, ήταν μια τεράστια επιτυχία και προσθήκη για το τριφύλλι, μια συνεργασία που αμφότεροι είχαν πολλά να κερδίσουν.
«Μετά από 14 χρόνια ήρθε η ώρα να κάνω μια αλλαγή στην καριέρα και στη ζωή μου. Ο Παναθηναϊκός είναι η κατάλληλη ομάδα για να ανοίξω τα φτερά μου». 14 χρόνια ήταν στην ίδια ομάδα. Στη Βάγκεν τους ανακάλυψε η Στουτγκάρδη και στα τμήματα υποδομής της αναπτύχθηκαν, τόσο ο Παναγιώτης, όσο και ο Οδυσσέας. Ο Παναγιώτης είχε έρθει στην Ελλάδα λίγα χρόνια πριν. Από το 2011 τον γνωρίζαμε και το 2016 ήταν πλέον και εκείνος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Η μετάβαση θα ήταν πιο εύκολη για τον μικρό γιο της οικογένειας μεταναστών – τον μικρό γιο που πρώτη φορά έφευγε από το σπίτι. «Στον Παναθηναϊκό ξέφυγα από μια συνηθισμένη ζωή, αφού έφυγα μακριά από το σπίτι μου. Ξεκίνησα μια νέα ζωή, σε μια διαφορετική πόλη κι έμαθα να στέκομαι μόνος μου στα πόδια μου. Έπρεπε να κάνω κι αυτό το βήμα»
Ήταν το βήμα που δεν περίμενε και ο ίδιος ότι θα τον άλλαζε επίπεδο. Προσδοκούσε απλά πράγματα. Να επιστρέψει πχ στην Εθνική ομάδα ελπίδων: Επέστρεψε και πήρε χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U21 του 2017. Να αρχίσει να παίζει ξανά βασικός σε μια ομάδα: Άρχισε να καθιερώνεται το χειμώνα του 2016 στον Παναθηναϊκό. Να γίνει διεθνής σε επίπεδο αντρών: Κλήθηκε από τον Άγγελο Αναστασιάδη το 2018 και αποφάσισε να παίξει με την Εθνική Ελλάδας. Να φτιάξει το όνομά του εκ νέου και να βγει στην αγορά: Το 2017 η Μπενφίκα πλήρωσε δύο εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει και τον άφησε για μερικούς ακόμα μήνες στον Παναθηναϊκό. Έβαλε ρήτρα 60 εκ. ευρώ για να δείξει πόσο τον υπολογίζει, τού έδωσε πενταετές συμβόλαιο και το νέο ταξίδι ξεκινούσε.
Τελευταίο του ματς στην Ελλάδα εκείνο με το περίφημο κουτάκι μπύρας που χτύπησε τον Βλάνταν Ίβιτς στο κεφάλι. Εκείνο που διακόπηκε και ο Παναθηναϊκός μηδενίστηκε. Πρώτο του ματς στην Πορτογαλία εκείνο για τα προκριματικά του Champions League με αντίπαλο τη Φενερμπαχτσέ. Σα να λέμε η μέρα με τη νύχτα. Το καλοκαίρι με τον χειμώνα. Το χιόνι με τον καύσωνα. Η Τροία με την Ιθάκη. Στον επαναληπτικό του 1-0 της Πορτογαλίας, ο Οδυσσέας θα είναι κορυφαίος. Η επίσημη ιστοσελίδα των «αετών» θα υποδεχόταν το βράδυ της 8ης Αυγούστου του 2018, με ενθουσιασμό τα στατιστικά στοιχεία της εμφάνισής του απέναντι στη Φενερμπαχτσέ.
24 πράξεις στο ματς, οι 18 σωστές. Ποσοστό αποτελεσματικότητας: 74%
21 πάσες. Ποσοστό Αποτελεσματικότητας: 81%
14 κοντινές πάσες. Ποσοστό Αποτελεσματικότητας: 76%
1 έξοδος. 100%
1 απόκρουση. 100%
5 απομακρύνσεις της μπάλας ή όπως τιτλοφορούταν το άρθρο
«Η τέχνη του να επεμβαίνεις όταν χρειάζεται».
Θα υπήρξαν πολλά ακόμα τέτοια βράδια. Η Μπενφίκα το κατάλαβε γρήγορα. Μέσα σε ένα χρόνο τον κάλεσε για να επεκτείνει το συμβόλαιό του. Χωρίς πολλά-πολλά. Το 2022 έγινε 2024, οι απολαβές του σχεδόν τριπλασιάστηκαν και σήμερα μπορείς να πεις ότι ήταν μια σοφή κίνηση. Μια απόφαση που δε θα χρειαστεί να αναλογιστείς αν έπραξες το σωστό.
Γιατί υπάρχει πάντα και η άλλη στιγμή… Εκείνη που κλείνεις τα μάτια, και απολαμβάνεις τη διορατικότητα της επιλογής σου!
