MENU

Το παρελθόν ως Παναθηναϊκοί, συνηθίσαμε να το αναφέρουμε μόνο για εσωστρέφεια. Για να γκρινιάξουμε. Πολλές φορές αυτό είναι το σωστό, δεν το κακίζει κανείς. Είναι όμως ένα γεγονός. Καλό θα είναι κάποιες φορές, να το θυμόμαστε για να αυξάνεται η χαρά. Αναφορικά με αυτό που ζούμε και κυρίως με αυτό που φαίνεται πως θα ζήσουμε.

Κανείς δε λέει πως κρίθηκε κάτι, ή θα πάρει σίγουρα το πρωτάθλημα. Έκτη αγωνιστική όποιος το πει, αυτόματα υπογράφει την αποτυχία του. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι και το ταξίδι που έχει σημασία. Το ταξίδι που έφερε τον Παναθηναϊκό να φοβίζει ξανά τους αντιπάλους. Μην πάτε πίσω, πριν 1,5 χρόνο ουδείς τον υπολόγιζε. Χωρίς ίχνος υπερβολής.

Νίκη στην Τούμπα μετά από πέντε χρόνια και κάτι. Πέντε χρόνια πριν, ήταν και το 4-0 του πρωταθλήματος. Όταν το γήπεδο φώναζε «εκεί, εκεί στη Β’ Εθνική». Πικάρισμα γηπεδικό, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι, πέρναγε τις δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας του. Έφτασε το σήμερα όμως. Και η νίκη στην έδρα του ΠΑΟΚ, ήταν ουσιαστικά η επικράτηση του φαβορί.

Ποδοσφαιρικά έτσι ήταν τα πράγματα. Οι πάντες το έγραφαν. Ως «μομέντουμ», ως «καλό φεγγάρι», όπως το έλεγαν. Η κατάληξη είναι η ίδια. Ο ΠΑΟΚ είχε δύναμή του την έδρα, την δίψα του, ο Παναθηναϊκός το ποδόσφαιρό του, τη νοοτροπία του, την ταυτότητά του. Τον προπονητή του. Αυτόν που πέρα από εξαιρετικό διάβασμα αντιπάλου όπως λένε πολλοί, έκανε κι εξαιρετικό κοουτσάρισμα. Οι δικές του κινήσεις έφεραν την ανατροπή.

Ο ίδιος ο Αϊτόρ το είπε. Ακολουθήσαμε αυτά που μας ανέφερε ο προπονητής κι αποδείχθηκε πως ήταν τα σωστά. Τεράστια υπόθεση να ξέρει ο παίκτης πως αυτό που του λέει ο τεχνικός, θα τον οδηγήσει στο στόχο.

Ο Παναθηναϊκός νικά γιατί έχει χαρακτήρα. Έχει νοοτροπία και στόχευση. Ξέρει να πάρει αυτό που θέλει, ανεξάρτητα απ’ τις συνθήκες που θα του παρουσιαστούν. Έξι ματς ενδεικτικά μέχρι τώρα. Νικά χωρίς να παίζει καλά, νικά εύκολα, νικά με ένα γκολ χωρίς όμως να απειληθεί, νικά με ανατροπές σε ντέρμπι. Νικά σαν ομάδα που έχει το βλέμμα στο στόχο.

Η πιο σπουδαία νίκη για τον Παναθηναϊκό, είναι πως πραγματικά ο ΠΑΟΚ θεωρεί πως έκανε εξαιρετική εμφάνιση. Παρότι δεν είχε ευκαιρίες, παρότι βρήκε τους Πράσινους να κάνουν κακό ματς στο πρώτο 45λεπτο. Το «κακό» τους ματς βέβαια, είναι πως το τετ α τετ ο Αϊτόρ το έχασε, ενώ ο Ολιβέιρα το έκανε γκολ.

Ευκαιρίες ήταν λιγοστές. Ήταν ματς χαρακτήρα. Νίκησε ο Παναθηναϊκός. End of story… Με όσα αυτό μπορεί να σημαίνει συνολικά για το χαρακτήρα και τη νοοτροπία των ομάδων. Συν την ποιότητά τους βέβαια.

Την προηγούμενη σεζόν πρώτοι λέγαμε πως ο ΠΑΟΚ νίκησε 3-1 στη Λεωφόρο το αντίστοιχο πρώτο ματς των δύο ομάδων, επειδή δεν ήταν καλύτερος μεν, αλλά είχε την ποιότητα. Τώρα ο Παναθηναϊκός έπαιξε στην Τούμπα χωρίς Κώτσιρα, χωρίς Παλάσιος, χωρίς Βέρμπιτς. Κι όμως, είχε βασικό τον Μπερνάρ. Είχε μια ενδεκάδα που δεν υστερεί σε τίποτα συγκριτικά με τον αντίπαλο. Το αντίθετο.

Μια και αναφερθήκαμε στους απόντες, είναι προφανές πως το ματς άλλαξε όταν ο Αϊτόρ έφευγε στην πλάτη του Βιεϊρίνια. Σκεφτείτε απλά να είχε τη δυνατότητα να είναι διαθέσιμος ο Παλάσιος και να έπαιζε εκείνος απ’ την αρχή στην πλευρά αυτή. Με τα στοιχεία που έχει ως ποδοσφαιριστής.

Αυτό που έγινε είναι πως νίκησε η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, την προηγούμενη στιγμή, δεν το διαχωρίζουμε. Επειδή κανείς δεν προεξοφλεί πως αυτό θα αλλάξει. Και συνήθως ο προσδιορισμός της στιγμής και του χρόνου, δείχνει σιγουριά πως θα υπάρξει ανατροπή δεδομένων. Κάτι που κι εμείς πιστεύουμε. Γιατί ο Παναθηναϊκός σίγουρα θα γίνει καλύτερος. Οι άλλοι, δικαίωμά τους τι θα κάνουν.

Χαρακτήρας, νοοτροπία, αγωνιστικό πλάνο, ταπεινότητα, ήθος. Αυτά βγάζει ο Παναθηναϊκός ακόμη και τώρα που είναι στα πάνω του. Ένα «πακέτο» στοιχείων ικανά να τον οδηγήσουν. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα το να έχεις τέτοιες διαφορές απ’ τους διώκτες σου. Μετά από έξι αγωνιστικές μόλις. Με πολλά μεταξύ τους ματς να είναι μπροστά.

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κοιτά το άμεσο. Έξι νίκες έχει, αλλά και 30 ματς να ακολουθούν για το πρωτάθλημα. Ούτε κρίθηκε τίποτα, ούτε χρειάζεται έπαρση. Όχι πως την έχει κανείς, απλά το αναφέρουμε. Αχρείαστο κι αυτό, διότι υπάρχει ο προπονητής που ξέρει να διαχειριστεί και με το παραπάνω τέτοια συναισθήματα.

Η συσπείρωση στα ύψη. Η δυναμική αυξάνεται. Ο κόσμος εκεί, η ομάδα σταθερή και συνεπής. Παρά τις αναποδιές, καταλήγει διαρκώς να έχει το κεφάλι ψηλά και χαμογελαστό. Θα έρθουν κι οι «στραβές». Τα «θεμέλια» που έχουν μπει είναι ισχυρότατα.

Υ.Γ. Οι δηλώσεις Γιοβάνοβιτς ήταν μάθημα ήθους. Είναι τεράστια υπόθεση να επιδεικνύεις σεβασμό, σε αντίπαλο κλαμπ κι αντίπαλο προπονητή. Παρά τα όσα έχουν λεχθεί μετά τον τελικό κυπέλλου…

Η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα πήρε την 6η νίκη, πάμε παρακάτω…