Ο Σωκράτης Κόκκαλης, στον οποίο ανήκει η φράση του τίτλου και την είχε προσφωνήσει (μαζί με τα σχετικά χο,χο,χο) για να υποδεχτεί στον Ολυμπιακό τον Τιμούρ Κετσπάγια στη θέση του Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν ο πρώτος διδάξας. Οι επιστροφές δεν είναι πάντα καταστροφές! Ειδικά στην Ελλάδα… Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, τον ίδιο τον Ερνέστο Βαλβέρδε, τον Τάκη Λεμονή φυσικά ή ακόμα και για να αλλάξουμε στρατόπεδο, τον Μανόλο Χιμένεθ. Αν, λοιπόν, όλοι παραπάνω πέτυχαν, γιατί να αποτύχει ο Μίτσελ; Η πιο εύκολη δικαιολογία είναι και πάλι το παρελθόν. Από εκεί προκύπτουν όλες οι ενστάσεις και η κυριότερη είναι η εγωπάθεια του Ισπανού προπονητή.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Ο Μίτσελ έμεινε σχεδόν δύο χρόνια στον Ολυμπιακό. Η ωραιοπάθεια ήταν προφανής, όπως και η ηδονή που λάμβανε από τη δημοσιότητα. Στην Ελλάδα ήταν σταρ είτε βρισκόταν στον πάγκο του στο Στάδιο Καραϊσκάκη, είτε έβγαινε βόλτα με τη σύζυγό του στην Γλυφάδα. Τον κάνει, όμως, αυτό κακό προπονητή; Τα αποτελέσματα αποδείκνυαν πως όχι… Το γεγονός ότι ο διάδοχός του, o Βίτορ Περέιρα, δηλαδή, που τόσο αποθεώθηκε την ημέρα της άφιξής του, έφυγε σε έξι μήνες πάλι αποδεικνύει πως όχι. Τότε προς τι η φασαρία;
Στους 23 μήνες που έμεινε στον Πειραιά, μόνο ένας ποδοσφαιριστής είχε δημόσια κόντρα μαζί του. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ζήτησε να φύγει κι αφού έφυγε, κατανάλωσε ένα… δισέλιδο κυριακάτικης εφημερίδας, αναλύοντας τους λόγους που δεν μπορούσε να συνυπάρξει με τον Μίτσελ. Το ίδιο πρόβλημα είχε και ο Ράφικ Τζιμπούρ, αλλά από την αντίστροφη οπτική γωνία. Ο Ισπανός τεχνικός ήταν εκείνος που απαίτησε την απομάκρυνση του Αλγερινού από τον Ολυμπιακό, προκειμένου να ελέγξει πιο εύκολα τα αποδυτήρια. Ε, λογικά δε σηκώνει και πολύ συζήτηση το αν ο Τζιμπούρ είναι κριτήριο για την ικανότητα ή όχι ενός προπονητή σε θέματα πειθαρχίας…
Ο Αλγερινός επιθετικός είχε μιλήσει τότε για τη δουλειά του Λεονάρντο Ζαρντίμ, την οποία επωφελήθηκε ο Μίτσελ. Ε, όχι δα ρε Ράφικ… «Δεν ξέρω αν είμαι αρμόδιος να μιλήσω για την αλλαγή του προπονητή, αλλά ο Ολυμπιακός έπρεπε να αλλάξει επίπεδο στο παιχνίδι του». Η δήλωσή του ήταν μόλις μερικές μέρες μετά την απόλυση του Πορτογάλου και στο… υπηρεσιακό διάστημα του Αντώνη Νικοπολίδη. Μήπως να το πάμε και λίγο πιο πίσω, κατά τον Σεπτέμβρη του 2012 ας πούμε… «Από την αρχή της σεζόν έχουμε την κακή συνήθεια να παίζουμε με μεγάλες αποστάσεις στις γραμμές μας, αλλά και να αφήνουμε πολύ χώρο στον αντίπαλο, περιμένοντας πίσω από τη σέντρα. Με αυτόν τον τρόπο ο αντίπαλος κερδίζει αυτοπεποίθηση. Επιβάλλεται να σταματήσουμε αμέσως να αγωνιζόμαστε έτσι». Για αυτή τη δουλειά του Ζαρντίμ μιλούσε ο Ράφικ Τζιμπούρ; Τη δουλειά που επέκρινε σε κάθε ευκαιρία;
Ο Γκαετάν Μπονγκ και ο Σαμπού Γιαταμπάρε είναι διαφορετικές περιπτώσεις. Ο πρώτος έπαιξε μια γεμάτη σεζόν με τον Μίτσελ στον πάγκο, ωστόσο μάλλον είχε πρόβλημα επειδή στη δεύτερη σεζόν δεν υπολογιζόταν και έμεινε ελεύθερος. Ο Γιαταμπάρε αποκτήθηκε τελευταία μέρα τον μεταγραφών το 2013, δεν κατάφερε να πείσει τον Μίτσελ και εν συνεχεία παραχωρήθηκε δανεικός. Η αξία του είναι τόσο αδιαπραγμάτευτη και το λάθος του Ισπανού τόσο χαρακτηριστικό, που στην πορεία κόπηκε και από τον Μάρκο Σίλβα ενώ έκτοτε έχει 159 συμμετοχές. Σε εννέα χρόνια. Περίπου 18 τη σεζόν. Σα να είχε και σε αυτή την περίπτωση ένα μικρό δίκιο ο τεχνικός του Ολυμπιακού, έστω κι αν οι μεταβλητές στην καριέρα ενός αθλητή μπορούν να αλλάξουν από κάθε λεπτομέρεια.
Ανεπίσημα παράπονα για τον Μίτσελ είχε εκφράσει και ο Ματιέ Ντοσεβί, ο οποίος τοποθετήθηκε ξανά με καυστικό τρόπο, ενώ πριν ακόμα προκύψουν τα σχόλια Γιαταμπάρε και Μπονγκ, ο Βλαντιμίρ Βάις ήταν εκείνος που έκρινε τον Ισπανό για τον ναρκισσισμό του. «Άτυχος ο Ολυμπιακός σήμερα, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον, ο κύριος Μοντέλο έδειχνε ωραίος στον πάγκο, οπότε θα είναι χαρούμενος», είχε γράψει, μετά την ήττα του Ολυμπιακού στο Μάντσεστερ.
Οι Ισπανοί σύμμαχοι…
Δείξε μου τους «εχθρούς» να σου πω ποιος είσαι και ομοίως, δείξε μου τους «συμμάχους» σου να σου πω ποιος είσαι. Ο Πιερ Ισά, ο οποίος εξέφραζε εκείνη την εποχή τη γαλλόφωνη… παροικία του Ολυμπιακού είχε μιλήσει υπέρ του Μίτσελ. Εκεί, όμως, που πραγματικά βρήκε ώμο να ακουμπήσει ο Ισπανός ήταν σε συμπατριώτες ή «συμπατριώτες» του. Ο Ρομπέρτο και ο Τσόρι Ντομίνγκεζ από την πρώτη στιγμή έδειξαν να στεναχωριούνται και να απορούν για την απόφαση που έλαβε η διοίκηση του Ολυμπιακού. Δεν είναι, λοιπόν, έκπληξη ότι τώρα εκφράζονται υπέρ της επιστροφής του στην Ελλάδα.
«Είναι μια στενάχωρη μέρα. Και το μόνο που μπορώ να πω είναι Ευχαριστώ. Όχι μόνο στον προπονητή που μου άλλαξε την καριέρα και με έκανε να είμαι ανάμεσα στους καλύτερους, αλλά και στον άνθρωπο που με βοήθησε στις κακές στιγμές και έφτιαξε την αυτοπεποίθηση μου με σκληρή δουλειά και προσπάθεια. Για όλα αυτά, Μίτσελ, σήμερα θα σου πω Ευχαριστώ και θα σου ευχηθώ τα καλύτερα για τις προκλήσεις που θα έρθουν στον μέλλον. Ήταν πολύ ευχάριστο που δουλέψαμε μαζί και σίγουρα οι δρόμοι μας θα συναντηθούν ξανά», είχε γράψει ο Ρομπέρτο την ημέρα που έφυγε ο Μίτσελ και ο Τσόρι ήταν εξίσου γλαφυρός.
«H φυγή σου κλείνει έναν κύκλο και δεν ήταν σαν όλους τους άλλους, ήταν πολύ σημαντικός για μένα και θα ήθελα να το τονίσω αυτό και να σε ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη και το στοίχημα που έβαλες για μένα, Μίτσελ. Θέλω να σε ευχαριστήσω για το χρόνο που μοιραστήκαμε και που ωφέλησε πολύ την καριέρα μου. Το θάρρος και η καρδιά που δείχναμε σε κάθε παιχνίδι μιλάει από μόνο του, γιατί ήταν εμπνευσμένα από το πάθος σου. Θα ήθελα επίσης να σου ευχηθώ το καλύτερο όπου και να είσαι».
Στο δια ταύτα…
Η άποψη του κάθε ποδοσφαιριστή είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Η κρίση για την άποψή του αναφαίρετο δικαίωμα όποιου τη διαβάζει, αλλά υπάρχουν και γεγονότα. Οι «κατήγοροι» του Μίτσελ ενίστανται διότι ο Ισπανός δεν τα κατάφερε μακριά από την Ελλάδα. Απέτυχε στη Μαρσέιγ, στην Μάλαγα, στην Πούμας, στην Χετάφε. Οι συνήγοροι του Μίτσελ, παραθέτουν τις ευρωπαϊκές βραδιές του Ολυμπιακού με τον Μίτσελ. Τη νίκη στο Βέλγιο, τη νίκη επί της Μάντσεστερ, τις νίκες επί της Ατλέτικο και της Γιουβέντους… Εξωφρενικό δεν ακούγεται τώρα εν συγκρίσει με μια ομάδα που έχασε από τη Ναντ και τη Φράιμπουργκ; Εξωφρενική είναι και η πραγματικότητα που αναδεικνύουν οι δύο παρακάτω πίνακες:
Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ στην Ευρώπη
|
ΣΕΖΟΝ |
ΝΙΚΕΣ |
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ |
ΗΤΤΕΣ |
|---|---|---|---|
|
2012-13* |
0 |
0 |
2 |
|
2013-14 |
4 |
1 |
3 |
|
2014-15 |
3 |
0 |
3 |
* Τη σεζόν 2012-13, ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε με δύο ήττες από την Λεβάντε και χρεώνονται στον Μίτσελ, ο οποίος ωστόσο είχε αναλάβει λίγες μέρες πριν την τεχνική ηγεσία των ερυθρολεύκων.
Ο Ολυμπιακός του Μίτσελ στην Ελλάδα
|
ΣΕΖΟΝ |
ΝΙΚΕΣ |
ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ |
ΗΤΤΕΣ |
|---|---|---|---|
|
2012-13 |
8 |
2 |
0 |
|
2013-14 |
28 |
2 |
4 |
|
2014-15 |
11 |
3 |
2 |
* Τα παραπάνω στατιστικά αφορούν το πρωτάθλημα. Στο κύπελλο Ελλάδας το συνολικό ρεκόρ του ήταν 10-3-1.
Εν κατακλείδι… Ο Μίτσελ έμεινε στην Ελλάδα σχεδόν δύο χρόνια. Συνεργάστηκε με δεκάδες ποδοσφαιριστές και προφανώς δε θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι μαζί του. Έπαιξε 90 ματς, δε θα ήταν όλα νικηφόρα. Αλλά στο τέλος της ημέρας, εκείνο που μετράει για τον Ισπανό, είναι αυτό για το οποίο συχνά τον κατηγορούν: Το είδωλό του στον καθρέφτη! Και αυτό επιστρέφει για να υπερασπιστεί…
