Είναι πιο κοντός. Παίζει περισσότερο στο «8» και στο «10». Είναι ξανθός. Και είναι Γάλλος. Κατά τα άλλα, ο Αλέξις Τρουγιέ θα προέκυπτε ως πρώτο αποτέλεσμα στην αναζήτηση «ένας παίκτης που να μοιάζει με τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο. Έχουν σχεδόν ένα χρόνο διαφορά, βγήκαν από τις ακαδημίες μιας ομάδας, προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα την ίδια εποχή, και διαβάζοντας τις κατά καιρούς περιγραφές των Γάλλων δημοσιογράφων για τον νέο άσο του Παναθηναϊκού, αντιλαμβάνεσαι τις ομοιότητες.
Ουδείς προφήτης στον τόπο του…
Θα πίστευες ότι αφού είναι ελληνική η έκφραση θα είναι και ελληνικό το φαινόμενο. Αμ, δε! Ακόμα και στη Γαλλία, μια χώρα που τόση έμφαση δίνει στις ακαδημίες και τόσο χώρο στους παίκτες να αναδειχθούν μέσα από την παραγωγική διαδικασία και να φτάσουν να παίζουν στην Ligue Α, πριν πουληθούν για να συνεχίσει η ανακύκλωση της διαδικασίας, δεν είναι πάντα έτσι. Και δεν είναι όλα αποδεκτά. Ο Αλέξις είναι παιδί της Ρεν. Από τις ακαδημίες της Ρεν ξεκίνησε, με τη Ρεν κάτω των 19 ετών κατέκτησε το πρωτάθλημα, στη Ρεν τον είδαν και κλήθηκε στην Εθνική Γαλλίας κάτω των 18 ετών (σ.σ. έχει τέσσερις συμμετοχές), με τη Ρεν υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο και με τη Ρεν έκανε την πρώτη του προετοιμασία σε αντρική ομάδα. Εκεί μπαίνει και η τελεία.
«Ειλικρινά, δε θα είχα πρόβλημα να συνέχιζα με την ομάδα νέων, αλλά νιώθω περήφανος που με κάλεσαν και είμαι στην προετοιμασία. Νιώθεις επιβράβευση όταν έχεις καταφέρει να σκαρφαλώσεις όλη τη σκάλα από την πιο νεαρή ομάδα και να φτάσεις στην πρώτη ομάδα. Ακόμα κι αν είναι μόνο η αρχή, νιώθω ικανοποίηση», έλεγε το καλοκαίρι του 2017, όταν υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο και έπειτα από έντεκα χρόνια στο σύλλογο, έβλεπε το όνειρό του να γίνει πραγματικότητα. Ακόμα κι αν στο όνειρό του, δε θα είχε να τραγουδήσει μπροστά σε όλη την ομάδα, τελετουργικό που έχουν καθιερώσει και στον Παναθηναϊκό, και για το οποίο ο Αλέξις είναι από… πάντα έτοιμος. «Δε χρειάστηκε να κάνω πρόβα. Σημασία έχει να είσαι καλός στην παράσταση».
Η… παράσταση ήταν που του τα χάλασε. «Ήταν μια μεγάλη ελπίδα για τη Ρεν, όλοι το γνώριζαν αυτό, ωστόσο έκανε το λάθος το προηγούμενο καλοκαίρι να δηλώσει ότι θέλει να πάει στη Νις. Ο Ζουλιέν Στεφάν αποφάσισε εκείνη τη στιγμή να τον διώξει από την πρώτη ομάδα». Ο νεαρός Γάλλος μέσος πλήρωσε τη βιασύνη του και μετά ήταν που έπρεπε να δείξει υπομονή. Στη Νις βρέθηκε την τελευταία μέρα των μεταγραφών του Ιανουαρίου του 2020. Ο Πατρίκ Βιεϊρά ήθελε έναν δημιουργικό μέσο και ο Ζιλιέν Φουρνιέ, τεχνικός διευθυντής που έχει ακουστεί έντονα για τον Ολυμπιακό, στράφηκε στον Αλέξις.
«Είναι ένας εξαιρετικός μέσος, ο οποίος μπορεί να παίξει και ως πλέι μέικερ. Στη θέση «10» έπαιξε στον τελικό του πρωταθλήματος κάτω των 19, όταν η Ρεν κέρδισε 4-0 την Τουλούζ. Είναι ξεκάθαρη η ποιότητά και του η τεχνική του, μπορεί να σπάει τις γραμμές με τις πάσες του, αλλά υστερεί σε φυσική δύναμη. Αυτός είναι και ο τομέας που πρέπει να δουλέψει περισσότερο», περιέγραφε ο δημοσιογράφος Μπέντζαμιν Κερέζ, ενώ αναφέρθηκε και στην προσωπικότητα του νεαρού παίκτη. «Έχει το μυαλό στο κεφάλι του, είναι συμπαθέστατο παιδί. Πρέπει να καταλάβει καλύτερα τον επαγγελματικό χώρο του ποδοσφαίρου και θέλει να είναι σε ένα περιβάλλον που να νιώθει ότι τον πιστεύουν. Δουλεύει σκληρά και έχει τη σωστή νοοτροπία για να πετύχει».
Παρόμοια ήταν και η περιγραφή του Λαντρί Σοβέν, τεχνικού διευθυντή της Ρεν, το διάστημα της ανέλιξης του Τρουιγιέ. «Είναι πραγματικά κρίμα που αυτό το παιδί δεν θα κάνει καριέρα στη Ρεν. Έπρεπε να τον κρατήσει η ομάδα και να του δώσει ευκαιρία. Είναι ένας δυναμικός μέσος και έχει εκρηκτικότητα στα πρώτα του βήματα. Είναι ανταγωνιστικός. Ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο, θέλει να φτιάχνει παιχνίδι για τους συμπαίκτες του. Θα έλεγα ότι δεν έχει την αθλητικότητα που χρειάζεται για να παίξει μπροστά από την άμυνα, αλλά είναι εκπληκτικός στο «8» ή στο «10»».
Δεν είναι, δηλαδή, και Αλεξανδρόπουλος ακριβώς, τουλάχιστον όχι στη θέση. Η κοψιά, η πορεία, εκείνα που πρέπει να βελτιώσουν ίσως… Τι συνέβη στη δική του ιστορία; Με τη Νις έπαιξε, αλλά όχι όσο θα ήθελε. Πήρε συμμετοχές σε πέντε ματς πρωταθλήματος και δύο στο Europa League, κυρίως ως κεντρικός μέσος, πριν φύγει δανεικός για την Οσέρ. Εκεί βρήκε περισσότερο χρόνο συμμετοχής, ήταν άλλωστε πλέον στη Ligue 2. Έπαιξε συνολικά σε 26 ματς, σημείωσε ένα γκολ, έδωσε έξι ασίστ και γύρισε στη Νις. Λίγο πριν την εκπνοή των μεταγραφών τού δίνεται ακόμα μια ευκαιρία. Την άρπαξε και θα πει κι ένα τραγούδι…
