Η Αλεξάνδρα Κοτσιάφτη υπηρετεί την Εθνική Κωφών Γυναικών εδώ και δώδεκα χρόνια. Από το 2007 αγωνίζεται με το εθνόσημο στο στήθος και πλέον ως παλαιότερη είναι και η αρχηγός.
Για αρκετά χρόνια τα «χρυσά» κορίτσια του ελληνικού μπάσκετ, είχαν το υλικό, το ταλέντο και την διάθεση, ωστόσο πάντα «σκόνταφταν» λίγο πριν τον μεγάλο τελικό.
Τα τελευταία χρόνια όμως ανταμείφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη το 2016, χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Τουρκίας το 2017, ενώ φέτος βρέθηκαν στην κορυφή του κόσμου, κατακτώντας την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην πόλη Λούμπλιν της Πολωνίας!
Για την Αλεξάνδρα η Εθνική ομάδα δεν είναι απλά ένα κομμάτι της καριέρας της, αλλά το κίνητρο της για να παίζει μπάσκετ. Η προπονήτρια της, Αθηνά Ζέρβα, δεν είναι απλά ο άνθρωπος που την καθοδηγεί στο παρκέ, αλλά η δεύτερη μητέρα της και οι συμπαίκτριες της δεν είναι απλά ομάδα για αυτή, αλλά η οικογένεια της.
Η αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, μίλησε στο SDNA, για το νέο χρυσό μετάλλιο που πρόσθεσε στη συλλογή της, τις επιτυχίες των τελευταίων ετών, τους επόμενους στόχους του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, ενώ δεν παρέλειψε να στείλει και το δικό της μήνυμα στα νέα παιδιά που αγαπούν το μπάσκετ.
Κάναμε αυτό που αρχικά δεν πιστεύαμε!
-Αλεξάνδρα ποια είναι τα συναισθήματα σου τώρα που έχουν περάσει δύο μέρες και έχετε ηρεμίσει λίγο;
«Ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει σίγουρα είναι κάτι που δεν φανταζόμασταν ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Παλέψαμε πάρα πολύ, είχαμε πολλές δυσκολίες, αντιμετωπίσαμε και προβλήματα τραυματισμών, στον όμιλο μας είχαμε τρεις ήττες αλλά τα πιο κρίσιμο παιχνίδια ήταν τα προημιτελικά, τα ημιτελικά και τα τελικά και εκεί τα καταφέραμε. Κερδίσαμε, είμασταν πάρα πολύ καλές, η άμυνα μας ήταν το κλειδί της επιτυχίας και κάναμε αυτό που αρχικά δεν πιστεύαμε!»
-Όταν ξεκίνησε η διοργάνωση ξέρατε ότι είστε φαβορί για τον τίτλο; Οι άλλες ομάδες σας αντιμετώπιζαν σαν φαβορί;
«Σίγουρα μας υπολόγιζαν. Ήξεραν ότι είμαστε μια ομάδα η οποία τα τελευταία δύο χρόνια είμαστε στους τελικούς. Όταν βέβαια δεν κάναμε καλή αρχή και ξεκινήσαμε στη διοργάνωση με τρεις ήττες, κάποιοι είπαν ότι μπορεί και να μην περάσουμε στα ημιτελικά. Παρόλα αυτά εμείς αποδείξαμε ότι παρά τις δυσκολίες και τις ήττες μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, όπως και τα καταφέραμε».
Για να φτάσουμε να παίξουμε σε αυτό το επίπεδο δουλεύουμε οκτώ χρόνια!
-Ποιο είναι το «μυστικό» της επιτυχίας σας; Όχι μόνο για το φετινό χρυσό μετάλλιο αλλά και για τη διάρκεια που έχει αυτή η ομάδα, καθώς έχετε σε τρία χρόνια ισάριθμές επιτυχίες.
«Σίγουρα είναι η σκληρή δουλειά και η προσπάθεια που καταβάλουμε όλες μαζί σαν ομάδα, αλλά και ότι δουλέψαμε όλη τη χρονιά για αυτό. Εγώ προσωπικά πέρα από τις προπονήσεις που κάναμε σαν ομάδα, είχα ασχοληθεί και στο γυμναστήριο με personal και με ατομικές, ήθελα να γίνω καλύτερη! Αυτό σίγουρα έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Κάναμε πολύ καλή δουλειά και με την προπονήτρια μας . Για να φτάσουμε να παίξουμε σε αυτό το επίπεδο που παίζουμε τώρα δουλεύουμε οκτώ χρόνια, δεν είναι κάτι εύκολο».
-Έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στην προπονήτρια σας, την Αθηνά Ζέρβα, έτσι φαίνεται τουλάχιστον από τις δημοσιεύσεις σου στα social media και από αυτά που λες για εκείνη…
«Την αγαπώ πάρα πολύ. Εγώ την κόουτς την ξέρω από το 2005, την είχα προπονήτρια στην ομάδα του Ζωγράφου. Εγώ πήγα στην Εθνική ομάδα το 2007, τότε είχαμε φτάσει στην Τρίτη θέση στο παγκόσμιο, είχαμε πάρει το χάλκινο μετάλλιο. Από τότε σε όλα τα παγκόσμια βγαίναμε τέταρτες. Το 2011 ήρθε στην ομάδα και από τότε είμαστε αχώριστες. Είναι προπονήτρια, φίλη μου, την έχω σαν δεύτερη μου μητέρα».
Από τότε που μπήκα στην Εθνική ομάδα άρχισα να ονειρεύομαι άλλα πράγματα!
-Είσαι στην Εθνική ομάδα 12 χρόνια. Τι σε κάνει ακόμα και τώρα να θέλεις τόσο πολύ να παίζεις για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και μάλιστα με τόσο πάθος;
«Η Εθνική ομάδα για μένα είναι ένας λόγος για να παίζω μπάσκετ. Όσο αντέχω δουλεύω και θα δουλεύω ακόμα περισσότερο. Παλιότερα δεν ήμουν τόσο αφοσιωμένη αλλά από τότε που μπήκα στην Εθνική ομάδα αλλάξαν όλα. Άρχισα να ονειρεύομαι άλλα πράγματα, είναι μεγάλη τιμή να παίζεις για το εθνόσημο, για τη χώρα σου. Ζούμε πράγματα που κάθε αθλητής ονειρεύεται. Είμαι πολύ περήφανη που εκπροσωπώ τη χώρα μου και παίζω και προσπαθώ και όλοι αυτοί οι κόποι ανταμείβονται».
-Έχεις κατακτήσει Ευρωπαϊκό, Ολυμπιακούς και τώρα το Παγκόσμιο. Λείπει κάτι από το παλμαρέ σου;
«Νομίζω τα έχουμε πάρει όλα αλλά θέλουμε κι άλλα (σ.σ γέλια)! Του χρόνου έχουμε το Ευρωπαϊκό στη Σαρδηνία και εκεί αν είμαστε καλά πρώτα ο Θεός, πάμε να πάρουμε ένα ακόμα μετάλλιο. Όσο παίζουμε και όσο είμαστε αυτές που είμαστε ονειρευόμαστε ακόμα περισσότερο».
Το πρώτο μετάλλιο που πήραμε στη Θεσσαλονίκη δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ!
-Από αυτά τα τρία χρυσά μετάλλια ποιο είναι αυτό που θα θυμάσαι πιο έντονα; Ποια διοργάνωση είχε ιδιαίτερη σημασία για εσένα;
Σίγουρα το πρώτο μετάλλιο που πήραμε στη χώρα μας, στη Θεσσαλονίκη, είναι κάτι που δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ γιατί ήταν η πρώτη φορά που βρεθήκαμε στον τελικό, πάντα είμασταν στον μικρό τελικό για την τρίτη- τέταρτη θέση. Η συγκίνηση ήταν απερίγραπτη. Το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο σίγουρα είναι κάτι το οποίο κάθε αθλητής ονειρεύεται, είχαμε και την ψυχολογία του πρωταθλητή Ευρώπης από την προηγούμενη χρονιά. Το κάθε χρυσό έχει τη δική του σημασία. Τώρα που πήραμε το χρυσό και στο Παγκόσμιο κάναμε το treble, τρία σερί χρυσά μετάλλια και αυτό είναι κάτι που δεν το καταφέρνεις κάθε μέρα. Έμαθα ότι ψάχνουν μήπως πρέπει να μπούμε στο βιβλίο Γκίνες γιατί δεν ξέρω αν το έχει πετύχει αυτό κάποια άλλη ομάδα στον κόσμο (σ.σ γέλια). Μακάρι να γίνει!».
-Εσύ που έχεις πλέον και την εμπειρία και τις επιτυχίες, τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στα νέα παιδιά που αγαπούν το μπάσκετ και ονειρεύονται κάποια στιγμή να παίξουν στη Εθνική ομάδα και να πετύχουν όσα έχεις πετύχει και εσύ;
«Να μην σταματούν να ονειρεύονται, να βάζουν στόχους και σίγουρα με τη σκληρή δουλειά και την υπομονή μπορούν να καταφέρουν τα πάντα!»
