Αν μας ζητούσαν να δώσουμε τον τίτλο του «Προσώπου του 2015 στο ΝΒΑ», θα γινόμασταν στυγνοί. Τρομερό το κατόρθωμα των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, απίθανα αυτά που κάνει ο «εξωγήινος» Στέφεν Κάρι, όμως το γεγονός της χρονιάς είναι η απόφαση του Κόμπι Μπράιαντ να βγει στη σύνταξη. Η λίγκα περιστρέφεται εδώ και ένα μήνα γύρω του και παρά το γεγονός ότι οι Λέικερς έχουν χάσει αρκετή από τη λάμψη του παρελθόντος, κάθε αγώνας τους μοιάζει με αποχαιρετιστήριο party στον κορυφαίο NBAer των τελευταίων 15 χρόνων.
Οπου πηγαίνει ο «Μπλακ Μάμπα», γίνεται το πρόσωπο της βραδιάς. Στη Φιλαδέλφια, στη Σάρλοτ, στη Βοστώνη. Αποδοκιμάζεται και αποθεώνεται ταυτόχρονα. Ζει τις τελευταίες στιγμές μιας σπουδαίας καριέρας, προσπαθεί να «ρουφήξει» την αγάπη του κόσμου, να φύγει με το κεφάλι ψηλά. Θέλαμε να βρούμε μια γέφυρα προς το μέρος του. Ο Τρέισι Μάρεϊ ήταν η ιδανική επιλογή για να μάθουμε τι συμβαίνει φέτος στους Λέικερς. Ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, ο άνθρωπος που έβαλε 50 πόντους σε αγώνα του ΝΒΑ, είναι πλέον shooting coach στους Λέικερς. Το sdna.gr μίλησε μαζί του και μόλις άκουσε «Ελλάδα», δήλωσε πρόθυμος να απαντήσει σε κάθε μας ερώτηση, ξεκλέβοντας λίγο από τον ελεύθερό του χρόνο, λίγες ώρες πριν την αναμέτρηση των «λιμνανθρώπων» με τους Γκρίζλις.
Οπως θα διαβάσετε, κάθε ατάκα του ήταν και μια αφορμή για μια ολόκληρη συζήτηση. Κανένα κλισέ, κανένας ξύλινος λόγος. Ηταν έτοιμος να μιλήσει, να κάνει αποκαλύψεις. Οπως για παράδειγμα το ενδιαφέρον των Γκρίζλις για τον Δημήτρη Διαμαντίδη!
Κόουτς, έτοιμοι για το παιχνίδι;
Πάντα είμαστε έτοιμοι, το θέμα είναι αν τα παιδιά είναι έτοιμα να παίξουν. Όταν έχεις μια ομάδα που αποτελείται από νέους παίκτες, είναι δύσκολο.
Αυτός είναι ο λόγος για το άσχημο ξεκίνημα των Λέικερς;
Αυτά τα παιδιά μαθαίνουν. H πλειονότητα των παικτών, στους οποίους βασιζόμαστε, είναι πολύ νέοι και ακόμα δεν έχουν εξοικειωθεί με το ΝΒΑ. Tους παίρνει περισσότερο χρόνο να εξοικειωθούν με την ομάδα και πρέπει να μάθουν τι σημαίνει να παίζεις σε αυτή τη λίγκα. Πρέπει να είναι συνεπείς σε καθημερινή βάση, να δουλεύουν σκληρά, να συνηθίσουν τα πολλά ταξίδια.
Εκτός όμως από τους νέους, στην ομάδα έχετε τον Κόμπι. Πώς βιώνετε αυτό που γίνεται σε κάθε γήπεδο για εκείνον, μετά τη μέρα που ανακοίνωσε ότι φέτος είναι η τελευταία χρονιά του στο NBA;
Είναι σπουδαίο αυτό που γίνεται για τον Κόμπι γιατί κερδίζει το σεβασμό και την αναγνώριση που του αξίζει. Ξέρεις, εκείνος είναι πάντα έτοιμος να παίξει, ό,τι και αν γίνει και οι νέοι πρέπει να φτάσουν στο επίπεδό του. Ο Κόμπι προσπαθεί να διδάξει τους νεότερους, προσπαθεί να είναι ο μέντοράς τους, τους βοηθάει να εξελιχθούν, αλλά έχουν ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουν μέχρι να μάθουν πώς κερδίζεις τα παιχνίδια σε αυτή την λίγκα.
Πριν την ανακοίνωση ότι αποχωρεί από την ενεργό δράση, γνωρίζατε την απόφασή του;
Oχι, δεν το γνωρίζαμε, αλλά όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του, δεν ήταν έκπληξη για μένα. Ξέρεις, είχε ένα συνεργείο με κάμερες που ακολουθούσαν κάθε του βήμα από όταν ξεκινήσαμε το training camp, οπότε αυτό μου έλεγε ότι πιθανότατα αυτό ήταν. Κατέγραφε κάθε του κίνηση και αυτό με έκανε να πιστέψω ότι αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά, ακόμα και αν δεν μας είχε πει κάτι επίσημα.
Πώς είναι να προπονείς έναν παίκτη όπως ο Κόμπι;
Παίκτες όπως ο Κόμπι δεν χρειάζονται shooting coach γιατί ξέρει πώς να σουτάρει και μπορεί να το κάνει καλά εδώ και πολλά, πολλά χρόνια. Αλλά νέοι παίκτες όπως ο Τζούλιους Ραντλ, χρειάζονται κάποιον που θα τους βοηθήσει να βελτιώσουν το σουτ τους. Γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με το σουτ αυτό καθ΄ αυτό. Η προπόνηση γίνεται κάθε μέρα, οι παίκτες κάνουν πολλά σουτ. Το σημαντικό είναι το πώς θα ανταποκριθεί κάθε παίκτης όταν θα μεταφερθεί από την κατάσταση της προπόνησης, σε αυτή του παιχνιδιού. Πρέπει να είναι έτοιμος πνευματικά να κάνει το σουτ και να το κάνει καλά.
Πολλοί έχουν πει ότι ο Κόμπι είναι πολύ σκληρός στις προπονήσεις…
Κοίτα, ο Κόμπι είναι από τους παίκτες που δουλεύουν απίστευτα και ήταν πολύ σκληρός, αλλά το σώμα του μετά από 20 χρόνια συνεχών προπονήσεων και αγώνων, δεν του επιτρέπει πολλά. Οπότε δεν προπονείται πολύ, προφυλάσσει το σώμα του για τα παιχνίδια και αυτό θέλουμε και εμείς να κάνει. Όταν όμως βρίσκεται στο γήπεδο, μας βοηθάει όλους, και ειδικά τους νέους. Πραγματικά τους συμβουλεύει με όποιον τρόπο μπορεί για να γίνουν καλύτεροι.
Υπήρξες και συμπαίκτης μαζί του. Πόσο διαφορετικό είναι να τον έχεις παίκτη, από το να παίζεις μαζί του;
Είναι πολύ διαφορετικό. Ειδικά, το να ήσουν συμπαίκτης του, όταν έπαιζα εγώ μαζί του. Τότε, ήταν απίστευτα παθιασμένος και περίμενε πολλά από τους συμπαίκτες του. Ήταν «φλογερός» και διατύπωνε δημοσίως τις απόψεις του για τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας. Αλλά τώρα που τον βλέπω από την πλευρά του προπονητή, τον εκτιμώ ακόμη περισσότερο. Γιατί βλέπω πόσο πολύ νοιάζεται, την προσοχή που δίνει στους νεότερους, και αυτό βοηθάει και εμένα ως προπονητή.
Φέτος, οι Γουόριορς εντυπωσιάζουν. Πώς βλέπεις την ομάδα του Γκόλντεν Στέιτ;
Είναι πολύ δουλεμένη ομάδα, έχουν παίκτες με απίστευτα προσόντα, έχουν πολύ καλό μείγμα παικτών και η λογική λέει ότι θα είναι η κορυφαία ομάδα της Δύσης και θα προσπαθήσουν να είναι εκείνοι και πάλι οι πρωταθλητές, αν βέβαια δεν αντιμετωπίσουν προβλήματα τραυματισμών.
Υπάρχει ομάδα που μπορεί να τους κερδίσει τέσσερις φορές;
Οσο είναι υγιείς, δεν ξέρω αν μπορεί να τους κερδίσει κάποια ομάδα τέσσερις φορές. Αν όμως έχουμε επανάληψη των περσινών τελικών και βρεθούν αντιμέτωποι με τους Καβαλίερς, νομίζω ότι η μάχη θα είναι πολύ μεγαλύτερη από πέρυσι, αν δεν αντιμετωπίσουν οι Καβς σοβαρό θέμα με τραυματισμούς. Και αυτό το λέω γιατί όποια ομάδα αντιμετώπισε το Γκόλντεν Στέιτ στα περσινά πλέι-οφς, είχε πρόβλημα με τον πόιντ γκαρντ της. Ουσιαστικά δεν έπαιξαν απέναντι σε έναν καλό πόιντ γκαρντ. Με αποκορύφωμα τους περσινούς τελικούς με το Κλίβελαντ, όπου τραυματίστηκε ο Κάιρι Ίρβινγκ και έγιναν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για αυτούς. Αυτό βέβαια αποτελεί πρόκληση για τους Γούοριορς, το να κερδίσουν δηλαδή στους τελικούς τους Καβαλίερς, ακόμα και όταν είναι απόλυτα υγιείς.
Άρα αυτή είναι η πρόβλεψή σου; Θα δούμε ξανά Καβαλίερς και Γουόριορς στους τελικούς;
Αν είναι και οι δύο ομάδες υγιείς, ναι, το πιο πιθανό είναι να τις ξαναδούμε αντίπαλες στους τελικούς. Αν όχι όμως, δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα γίνει. Μπορεί να είναι οποιαδήποτε ομάδα.
Οι Σπερς για παράδειγμα;
Ακριβώς. Οι Σπερς είναι αναμφισβήτητα η ομάδα που μπορεί να απειλήσει περισσότερο από κάθε άλλη το Γκόλντεν Στέιτ στη δυτική περιφέρεια. Το Σαν Αντόνιο έχει πάντα έναν βασικό κορμό παικτών με τεράστια εμπειρία, αλλά έχει και νεαρότερους παίκτες στους οποίος στηρίζει πολλά, όπως ο Καουάι Λέοναρντ που ήταν εξαιρετικός και πέρυσι. Οι Σπερς ξέρουν ακριβώς πώς πρέπει να παίζουν, ποιο είναι το στυλ παιχνιδιού τους και αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή κατά τη γνώμη μου.
Αυτή τη στιγμή, ποιος είναι ο καλύτερος σουτέρ στο ΝΒΑ;
O Στεφ Κάρι, χωρίς καμία αμφιβολία. Δεν υπάρχει κανένας που να τον πλησιάζει…
Τζέιμς Χάρντεν, Κλέι Τόμπσον;
Είναι πολύ μακριά από τον Κάρι. Αυτό που κάνει ο Στέφ είναι εκπληκτικό. Το πώς μπορεί να σουτάρει με κάθε τρόπο, το πώς σουτάρει μετά από τρίπλα. O Kλέι και ο Τζέιμς έχουν πολύ καλό σουτ, αλλά είναι κυρίως στατικοί σουτέρ, ενώ ο Κάρι είναι φοβερός όπως και να σουτάρει.
Τι είναι αυτό που μετράει πιο πολύ για έναν καλό σουτέρ; Το ταλέντο ή η σκληρή προπόνηση;
Είναι συνδυασμός. Πρέπει να είσαι ευλογημένος για να έχεις το ταλέντο, αλλά χρειάζεται να το βελτιώσεις με σκληρή δουλειά. Ο Κάρι πήρε αυτό το «δώρο» από τον πατέρα του, που ήταν επίσης εξαιρετικός σουτέρ, όπως και ο αδερφός του. Αλλά πρέπει μετά να το ρίξεις στη δουλειά για να γίνεις από καλός, σπουδαίος. Πολλοί έχουν το ταλέντο, αλλά δεν δουλεύουν και δεν το εξελίσσουν ποτέ. O Kάρι έχει μέσα του τη θέληση για δουλειά. Ξέρεις, ήμουν συμπαίκτης με τον πατέρα του στους Ράπτορς και τον θυμάμαι πιτσιρικά να τρέχει ανάμεσά μας στα αποδυτήρια για να παίξει με τον μπαμπά του. Από τότε, ήταν πάντα με μια μπάλα στο χέρι και με το που έβγαινε στο γήπεδο πήγαινε και σούταρε. Και μέσα μου πάντα έλεγα πως δεν ξέρω πόσο μεγάλος παίκτης θα γίνει αυτός ο μικρός, αλλά σίγουρα θα γίνει μεγάλος σουτέρ.
Αντετοκούνμπο, Κουφός, Παπανικολάου. Ποια είναι η γνώμη σου για τους Έλληνες που αγωνίζονται στο ΝΒΑ;
Ο Γιάννης είναι ένας εξαιρετικός παίκτης. Είναι πολύ αθλητικός και ταιριάζει απόλυτα στο στυλ παιχνιδιού του ΝΒΑ. Για παίκτης του ύψους του, έχει πολύ καλό χειρισμό της μπάλας, τα προσόντα του είναι τεράστια και αν συνεχίσει να δουλεύει, μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα. Ο Κώστας Κουφός είναι κάποια χρόνια στο ΝΒΑ, έχει βελτιώσει τα τελειώματά του και νομίζω ότι έχει βρει το ρόλο του στους Κινγκς. Με τον Παπανικολάου παίξαμε πριν από κάποιες μέρες, είναι αριστερόχειρας, έχει καλό σώμα και νομίζω ότι και αυτός σιγά-σιγά θα βρει το δρόμο του, αν εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που θα του δοθούν.
Θεωρείς ότι υπάρχει κάποιος Έλληνας που είχε τα προσόντα να παίξει στο ΝΒΑ και δεν το έκανε;
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Oταν ήμουν συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό, τον ήθελαν οι Μέμφις Γκρίζλις. Και του έλεγα: «Γιατί δεν πας να το δοκιμάσεις; O Tζέρι Ουέστ (σ.σ. τζένεραλ μάνατζερ των Γκρίζλις) είναι σπουδαίος κριτής ταλέντων και σε θέλει στην ομάδα του, γιατί δεν πας απλά να το κάνεις;». Απλά πιστεύω ότι ο Δημήτρης φοβόταν λίγο να βγει έξω και να το δοκιμάσει.
Θα ταίριαζε όμως το στυλ παιχνιδιού του στο ΝΒΑ;
Ναι, αλήθεια το πιστεύω. Είναι ψηλός πόιντ γκαρντ που δεν το συναντάς τόσο εύκολα, έχει υψηλό μπασκετικό IQ, έχει καλό σουτ, μακριά χέρια, παίζει φοβερή άμυνα. Θα ήθελα πολύ να τον έβλεπα να παίζει στο ΝΒΑ. Το μόνο που ίσως θα τον δυσκόλευε είναι ο πολύ καλός χαρακτήρας του. Και νομίζω ότι αυτός είναι και ο λόγος που δεν το δοκίμασε. Ο Δημήτρης είναι από τους τύπους που προτιμούν να μείνουν εκεί που πιστεύουν ότι ανήκουν, εκεί που τον αγαπάνε, παρά να δοκιμάσει κάτι που δεν ξέρει πώς θα του βγει.
Πώς ήταν η εμπειρία σου όταν αγωνίστηκες στην Ελλάδα;
Η εμπειρία στον Παναθηναϊκό ήταν πολύ καλή και είχα εξαιρετικούς παίκτες γύρω μου. Ο Μάικ Μπατίστ ήταν σαν μικρός αδεφός για μένα και μετά ο Φράνκι ο Αλβέρτης, ο Διαμαντίδης, ο Λάκοβιτς και φυσικά ο κόουτς Ομπράντοβιτς που είναι πραγματικά σπουδαίος. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις. Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία μου στον ΠΑΟΚ ήταν λίγο δύσκολη. Γιατί δεν είχαν τα χρήματα που είχαμε συμφωνήσει και ό,τι συνέβαινε έξω από το γήπεδο, επηρέαζε ό,τι γινόταν μέσα σε αυτό. Απολάμβανα τις στιγμές με τους συμπαίκτες μου, η Θεσσαλονίκη είναι πανέμορφη, αλλά τα οικονομικά θέματα ήταν εκείνα που χάλασαν την όλη εμπειρία.
Το μέλλον σου πώς το βλέπεις; Θα ήθελες ίσως να γίνεις πρώτος προπονητής μιας ομάδας;
Για εννέα χρόνια ήμουν σχολιαστής αγώνων, οπότε τώρα κάνω τα πρώτα μου βήματα ως προπονητής. Μαθαίνω όπως κάθε άλλος, μαζεύω εμπειρίες και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος σε αυτό που κάνω τώρα. Η αλήθεια είναι ότι μια μέρα θα ήθελα να περάσω στη θέση του τζένεραλ μάνατζερ, θα με ενδιέφερε πολύ, αλλά για την ώρα εξελίσσομαι σε αυτό που κάνω και ο χρόνος θα δείξω ποιον δρόμο θα ακολουθήσω τελικά.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο των Λέικερς κλείνει με το πέρας αυτής της σεζόν. Ποια θα είναι η νέα μέρα για την ομάδα;
Το τελευταίο κεφάλαιο του Κόμπι στους Λέικερς ήδη γράφεται και η σελίδα θα γυρίσει. Το κρίσιμο είναι τι θα γίνει στη διάρκεια της off season. Yπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν τότε. Θα μπορέσουν να έρθουν στο Λος Αντζελες κάποια μεγάλα ονόματα που θα είναι free agent; Θα αλλάξει σημαντικά η ομάδα; Θα είμαστε εμείς εδώ; To μόνο σίγουρο είναι ότι μέχρι τότε θέλω να βοηθήσω την ομάδα όσο μπορώ και θα ήταν καλό να αποδείξουν τα παιδιά ότι μπορούν να κερδίσουν κάποια παιχνίδια παραπάνω. Γιατί είναι κοντά, αλλά οι νεότεροι πρέπει να μην επαναπαύονται, πρέπει να μάθουν να είναι συνεπείς σε καθημερινή βάση γιατί μόνο έτσι μπορείς να κερδίζεις. Και όταν υπάρχουν τριγύρω άνθρωποι που σου λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι και εσύ βάζεις τα δυνατά σου και δουλεύεις για να τα καταφέρεις, τότε είναι που μπορείς να γίνεις σπουδαίος.
