Ο πατέρας του ήταν εξαρτημένος από την ηρωίνη. Στη γειτονιά του μαγκιά ήταν να είσαι βαποράκι. Έχασε τη μητέρα του σε ηλικία 12 ετών. Τον γιο του σε ηλικία έξι μηνών. Τον κολλητό του από υπερβολική δόση. «Στα μέρη που μεγάλωσα, αν θες να πας στην εκκλησία, αν διαβάζεις το Κοράνι ή τη Βίβλο είσαι βαρετός! Σημαντικός και κουλ είσαι μόνο αν στέκεσαι σε μια γωνία και πουλάς ναρκωτικά ή αν καπνίζεις χόρτο». Πριν τον κρίνετε, αναρωτηθείτε: Εσείς στη θέση του, τι ζωή θα είχατε ζήσει;
Ήταν ένα περιστατικό πριν περίπου εννέα χρόνια. Μεμονωμένο θα χαρακτηριζόταν… Αν δεν ήταν κομμάτι όλης του τη ζωής. Ο Λαμάρ Όντομ είχε γυρίσει στη γειτονιά του και περπατούσε κοντά σε ένα συγγενικό σπίτι. Ξαφνικά έγινε μια ληστεία και μια σφαίρα κατευθυνόταν προς τη μεριά του. «Πίστεψα ότι θα πεθάνω. Είναι παράλογο ένας νεαρός άντρας σαν εμένα, που παίζει στο ΝΒΑ, να αντιμετωπίζει τέτοια πράγματα επειδή θέλει να γυρίσει στο σπίτι του. Καμιά φορά αναρωτιέμαι: Όταν ο Ντιρκ Νοβίτσκι πάει στη Γερμανία, ο Τιμ Ντάνκαν στις Παρθένους Νήσους ή ο Μανού Τζινόμπιλι στην Αργεντινή, χρειάζεται να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις;».
Η Νότια Τζαμάικα στο Κουίνς δεν είναι όσο εξωτική ακούγεται. Στα χρόνια που μεγάλωνε ο Λαμάρ Όντομ – ή και ο 50 Cent που έχει γεννηθεί την ίδια μέρα, στην ίδια περιοχή – ήταν ακόμα χειρότερη. Ήταν στην εποχή που σχεδόν όλες οι εργατικές γειτονιές στη Νέα Υόρκη υπέφεραν από τα ναρκωτικά και κυρίως από το κρακ. Η οικογένεια του Λαμάρ Τζόσεφ Όντομ δεν ήταν διαφορετική. «Κάθε φορά που βλέπεις στο ΝΒΑ ένα παιδί από φτωχή γειτονιά ή από το Ντιτρόιτ και την Καλιφόρνια, πρέπει να ξέρεις: Δεν μεγάλωσε με πολυτέλειες!». Και το δικό του σπίτι έκρυβε πολλά μυστικά, αλλά καμία πολυτέλεια.
Η μητέρα του, Κάθι Μέρσερ, πρακτικά τον μεγάλωσε μόνη της. Δούλευε ως τροχονόμος και ήταν εκείνη που φρόντιζε για την ανατροφή του παιδιού της. «Ήταν το φως στα μάτια όλων στη γειτονιά», περιέγραφε ο Λαμάρ που ήξερε καλά από σκοτάδι, ώστε να εκτιμήσει τη λάμψη. «Ο μπαμπάς μου είναι εξαρτημένος από την ηρωίνη. Είδα πράγματα που σίγουρα ένα παιδί δέκα χρονών δεν πρέπει να βλέπει και είναι δύσκολο για μένα να μιλάω για αυτά». Ο Τζο Όντομ εξαφανίστηκε από τη ζωή του γιου του περίπου σε εκείνη την ηλικία. Σχεδόν ταυτόχρονα με την εποχή που η Κάθι αρρώστησε και μοιραία κατέληξε μερικούς μήνες αργότερα…
«Διαγνώστηκε με καρκίνο έντερο τον Ιανουάριο και τον Ιούλιο πέθανε. Ήταν πολύ σκληρό να βλέπεις κάποιον που αγαπάς τόσο να πονάει με αυτό τον τρόπο. Ήμουν εκεί. Έφυγα από το πλάι της λίγο πριν αφήσει την τελευταία της ανάσα κι έτσι ήξερα ότι θα πεθάνει. Μακάρι ποτέ να μην χρειαζόταν να πονέσει τόσο». Ο Λαμάρ ήταν πρακτικά ορφανός στην ηλικία των 12 ετών. Η μητέρα του είχε μόλις πεθάνει και ο πατέρας του είχε εξαφανιστεί για να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες.
Η Μίλντρεντ Μέρσερ, η γιαγιά του, έγινε το καθοριστικό πρόσωπο για τη ζωή του. Στο πατρικό σπίτι που εκείνη είχε όταν μετακόμισε από τον νότο στη Νέα Υόρκη, οι δυο τους έπρεπε να αντέξουν την πίεση των γκέτο και να φτιάξουν το δικό τους κόσμο, στον οποίο ο Λαμάρ θα ένιωθε ασφαλής. «Με δίδαξε όλα τα μικρά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και δεν μετράνε πια στον κόσμο. Η οικογένεια, η γειτονιά, η θρησκεία. Μου έδωσε αρχές και ηθική, μου έμαθε ότι πρέπει να φέρομαι στους ανθρώπους με τον σωστό τρόπο και να τους σέβομαι όλους, ώστε να κερδίζω τον σεβασμό».
Μονοετής διέξοδος…
Το μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι του, οι αστραπές, οι βροντές και οι καταιγίδες έφευγαν μόνο όταν στα χέρια του έπιανε τη μπάλα του μπάσκετ. Μόνο τότε έμοιαζε ευλογημένος, κόντρα στην κατεστραμμένη πραγματικότητα του. «Ήμουν πάντα ψηλός για την ηλικία μου. Θυμάμαι μια μέρα, ήμουν δεν ήμουν δέκα χρονών και ονειροβατούσα στη διάρκεια του μαθήματος. Έρχεται η δασκάλα και μου λέει: «Τι κάνεις; Γιατί έχεις γράψει στο όνομά σου εκατό φορές στο βιβλίο; Δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο;». Και της απάντησα. «Θα παίξω στο ΝΒΑ. Δεν υπάρχει κάτι άλλο»».
Δεν ήταν το ταλέντο του που τον έκανε να νιώθει ότι είχε θέση στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. «Με ρωτάνε τι θα έκανα αν δεν έπαιζα μπάσκετ… Δεν είμαι υπερόπτης, αλλά δεν υπάρχει απάντηση. Το ήξερα ότι θα παίξω μπάσκετ». Μην φανταστείτε, όμως, ότι η διαδρομή του ήταν λαμπρή, με φλας, φωτογράφους, αφιερώματα και σκάουτερ να γεμίζουν το γήπεδο στα γυμνασιακά του χρόνια. Μόλις στην τελευταία του χρονιά κατάφερε να λάμψει και πάρει υποτροφία για το πανεπιστήμιο του Λας Βέγκας. Ακόμα, όμως, και εκεί τα πράγματα πήγαν ανάποδα!
Το περιοδικό «Sports Illustrated» αμφισβήτησε την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων του στα τεστ και οι υπεύθυνοι του πανεπιστημίου προκειμένου να αποφύγουν τυχόν έρευνα αποφάσισαν να υπαναχωρήσουν στην υποτροφία. «Μου είπαν ότι το καλύτερο για μένα ήταν να φύγω από το κολέγιο. Κι απ’ τη στιγμή που δεν είχαν σκοπό να δώσουν μάχη για μένα, καλύτερα έτσι. Καλύτερα χωρίς αυτούς». Το καλύτερα είναι σχετικό, αφού ο Λαμάρ Όντομ έμενε χωρίς κολέγιο και η επιστροφή του στο Κουίνς δεν ακούγεται και ως ιδανικός επαγγελματικός προορισμός.
Η λύση ήρθε τυχαία από το University of Rhodes Island. O Τζέρι ΝτεΓκρεγκόριο, προπονητής του Λαμάρ στο γυμνάσιο, προστέθηκε στο προπονητικό τιμ και ο 18χρονος γκαρντ έφυγε κατευθείαν για το Κίνγκστοουν. Πέρασε την πρώτη του χρονιά στην κερκίδα, αφού είχε την επονομαζόμενη «κόκκινη φανέλα», έπαιξε τη δεύτερη σεζόν και το 1999 μπήκε στο ΝΒΑ. Ήταν η τέταρτη επιλογή των Λος Άντζελες Κλίπερς στο ντραφτ και ο Όντομ άφησε πολύ νωρίς τα ξέγνοιαστα κολεγιακά χρόνια για να εισέλθει σε έναν κόσμο για τον οποίο δεν ήταν έτοιμος. Και πολύ περισσότερο, δε, δεν ήταν έτοιμος για τους πειρασμούς αυτού του κόσμου.
Στα πρώτα του τέσσερα χρόνια στο ΝΒΑ κατάφερε να τιμωρηθεί επειδή παραβίασε δύο φορές τον κανονισμό των ναρκωτικών!! «Συμπεριφερόμουν σαν ένας 19χρονος ροκ σταρ», παραδέχτηκε αργότερα, όταν και αποκάλυψε ότι έκανε συχνά χρήση μαριχουάνας, εξ ου και η αποτυχία να περάσει τα τεστ. Το κομβικό σημείο στη ζωή του και την καριέρα του, ήταν ένας ακόμα θάνατος. Εκείνους του τελευταίου ανθρώπου που τον έκανε να νιώθει ξεχωριστός στη ζωή. Η γιαγιά του, η γυναίκα που τον μεγάλωσε, έφυγε από τη ζωή το 2003. Ο Λαμάρ θα έπρεπε να επιλέξει αν θα τιμήσει τη μνήμη της, ακολουθώντας όσα τον δίδαξε ή αν θα επιτρέψει στον εαυτό του να κατρακυλήσει…
Σε ζωντανή μετάδοση…
Η επιλογή του ήταν να αλλάξει! Πέρα από τη μνήμη της Μίλντρεντ Μέρσερ, υπήρχε κι ένας ακόμα άνθρωπος που ήθελε να τιμήσει. Ο Πατ Ράιλι, ένας μύθος για το ΝΒΑ, τον κάλεσε δίπλα του στο Μαϊάμι. Και μίλησε για εκείνον, με έναν τρόπο που ουδείς το είχε κάνει πριν. «Είναι ένας από τους πιο ξεχωριστούς παίκτες που έχω δει ποτέ. Πολύ γρήγορος, με τεράστιο άνοιγμα χεριών κι εκπληκτικός πασέρ. Στην πραγματικότητα, είναι ό,τι πιο κοντινό έχω δει στον Έρβιν Μάτζικ Τζόνσον», δήλωνε ο θρυλικός προπονητής και εν αγνοία του (;) έθετε τον Όντομ προ των ευθυνών του.
«Με έσωσε. Με έσωσε με όσα είπε γιατί με έκανε να αντιληφθώ όσα θα μπορούσα να κάνω». Στο Μαϊάμι ο Λαμάρ άλλαξε. Αντιλαμβανόταν και ο ίδιος ότι για πρώτη φορά συμπεριφερόταν σαν πραγματικός άντρας, που ήξερε που βρίσκεται και τι πρέπει να κάνει. Εκπλησσόταν με τον εαυτό του απλά και μόνο με το γεγονός ότι του αρκούσε μετά την προπόνηση να γυρίζει σπίτι αντί να τριγυρνάει σαν ροκ σταρ! Η απώλεια ήταν εκείνη που τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να αλλάξει… «Πέρασα μεγάλο άγχος. Δεν μπορούσα καν να κοιμηθώ, πέρα από μια-δυο ώρες. Προσπαθούσα να κρατηθώ όρθιος, να μείνω συγκεντρωμένος και να καταλάβω ότι ήρθε ο καιρός να γίνω αρχηγός της οικογένειάς μου».
Η οικογένειά του, εκείνη που ο ίδιος είχε δημιουργήσει, θα του επέφερε το επόμενο χτύπημα. Στο Μαϊάμι έκανε μια σπουδαία χρονιά που τον έφερε μέσα σε ένα χρόνο στο Λος Άντζελες. Μαζί με την Λίζα Μοράλες, την κόρη τους Ντέστινι και τον Λαμάρ Τζούνιορ. Το τρίτο του παιδί γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 2005 στο Λος Άντζελες. Ο Τζέιντεν, όμως, δε θα ζούσε πάνω από εφτά μήνες. Τον Ιούνιο του 2006, ο Λαμάρ Όντομ δέχεται το πιο σκληρό χτύπημα που μπορεί να δεχτεί άνθρωπος. Αναγκάζεται να θάψει το παιδί του. Αναγκάζεται να θάψει το γιο του, πριν τον δει να μιλάει, πριν ακούσει να τον φωνάζει μπαμπά, πριν το δει να περπατάει, να γελάει καλά-καλά. Ο Τζέιντεν πεθαίνει από το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου βρεφών και πεθαίνει στην ίδια ακριβώς ημερομηνία με τη γιαγιά του Λαμάρ.
«Ήταν τόσο απροσδόκητο. Ήταν οκτώ μηνών, απολύτως υγιής. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει. Είναι από τα πράγματα που καταλαβαίνεις ότι δεν είναι στο χέρι σου. Απλά, πρέπει να το αποδεχτείς». Το μπάσκετ ξαφνικά δεν είχε καμία σημασία. Δεν έφτανε στον Λαμάρ για να ξεχάσει την απώλεια και στράφηκε σε διαφορετικούς χώρους. Έφτιαξε παραγωγής μουσικής και ταινιών, ξεκίνησε σειρά ρούχων με χριστιανικό θέμα και προσπαθούσε να κρατήσει τον εαυτό του απασχολημένο. «Ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω. Έμεινα μόνος με τον αυτό μου και σκεφτόμουν. Η οικογένειά μου χτυπήθηκε. Και χτυπήθηκε πολύ, πολύ σκληρά. Αυτά τα δύο εγχειρήματα με κράτησαν συγκεντρωμένο και θετικό. Με κράτησαν απασχολημένο για να μην αναρωτιέμαι ξανά και ξανά… «Γιατί;»».
Ο Τζέιντεν έγινε τατουάζ στο στήθος του. Στην πλευρά της καρδιάς, μόλις το δεύτερο που θα επέλεγε να κάνει ο Λαμάρ, πέρα από το πρόσωπο της μητέρας του. Γύρισε στα παρκέ και με τους Λέικερς κατόρθωσε να πετύχει! Πήρε πρωταθλήματα, έπαιξε με τη φανέλα των Ηνωμένων Πολιτειών (σ.σ. Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2010), αναδείχθηκε μέχρι και καλύτερος έκτος παίκτης του ΝΒΑ το 2011. «Είχα φτάσει σε ένα σημείο της καριέρας μου, όπου όλοι ήταν έτοιμοι να με χαρακτηρίσουν ως underachiever. Το βραβείο αυτό, βάζει τα πράγματα στη σωστή σειρά».
Εκείνο το βραβείο έμελλε να είναι και το τελευταίο καλό δείγμα του Λαμάρ Όντομ. Η δημοσιότητα του γάμου του με την Κλόε Καρντάσιαν, η αδηφάγος ωμότητα ενός reality show και ο πατέρας του, που γύρισε τη χειρότερη στιγμή, διέλυσαν τη ζωή του σε ζωντανή μετάδοση. Ο Τζόε εμφανίζεται στο show του E! Entertainment να του ζητάει λεφτά, ενώ παράλληλα έδινε συνεντεύξεις για να εξομολογηθεί ότι είναι καθαρός τα τελευταία 30 χρόνια. Η οικογένεια Καρντάσιαν έμοιαζε να τον ξεζουμίζει και παράλληλα η καριέρα του καταστρεφόταν.
Στο Ντάλας πέρασε και δεν ακούμπησε, η επιστροφή του στους Κλίπερς ήταν αποτυχημένη, το πέρασμα του από την Ευρώπη και την Κάχα Λαμποράλ κωμικό και στη Νέα Υόρκη δεν κατάφερε καν να πατήσει παρκέ. Τα προβλήματα είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και πάλι. Τον Αύγουστο του 2013 συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένος και του αφαιρέθηκε το δίπλωμα κατόπιν άρνησής του να υποβληθεί σε αιματολογικό έλεγχο. Τον ίδιο χρόνο ξεκίνησαν οι διαδικασίες διαζυγίου με την Κλόε Καρντάσιαν και σύντομα ήρθαν δημοσιεύματα και φωτογραφίες που τον ήθελαν να κάνει κρακ!
«Αυτή η οικογένειά ήταν η κατάρα του γιου μου. Από τότε που μπλέχτηκε μαζί τους δεν έχει κατορθώσει τίποτα στη ζωή του. Αν δεν ήταν αυτές, θα ήταν ακόμα στο ΝΒΑ και θα αποτελούσε έναν από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος», φώναζε ο Τζόε, ο τοξικομανής πατέρας του, όπως συμπλήρωναν τα αδίστακτα αμερικάνικα μίντια που λατρεύουν να βλέπουν ένα είδωλο να αποκαθηλώνεται. Κι αν μπορούν να το έχουν και σε ζωντανή μετάδοση, ακόμα καλύτερα!
Το τελευταίο χτύπημα στον Λαμάρ έμοιαζε να έρχεται τον προηγούμενο Ιούνιο. Δε διέφερε από τη ζωή που τον περιτριγύριζε. Ναρκωτικά και θάνατος. Ο κολλητός του, Τζέιμι Σαγκουτάι, πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης σε ηλικία 37 ετών. Ο Όντομ, έγραψε στο twitter… «Πότε σταματάει όλο αυτό;». Αν μπορεί κάποιος ας του απαντήσει… Κι αν μπορεί ας πείσει τον εαυτό του ότι θα τα κατάφερνε στη ζωή καλύτερα από τον Λαμάρ Όντομ.
