«Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα» με τις μεταγραφές, που σκάνε από δω και από εκεί στην Ευρώπη. «Κάθε χρόνο αυτό δεν γίνεται;» θα πείτε πολλοί από εσάς. Δεν είναι ακριβώς έτσι φέτος τα πράγματα. Γιατί έχουν γίνει ορισμένες πολύ μεγάλες μετακινήσεις, την ίδια ώρα, που έχουν φύγει αρκετά παιδιά από την Ευρωλίγκα για το ΝΒΑ. Οπως ο Πουαριέ, ο Μέλι, ο Γκούντουριτς, ο Θανάσης Αντετοκούνμπο και πιο πρόσφατα ο Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος.
Το θέμα είναι ότι οι ομάδες, που ήταν εξαιρετικά δυνατές, παραμένουν πολύ μα πολύ δυνατές. Μιλάμε για την ΤΣΣΚΑ, την Ρεάλ και την Φενέρ. Κοντά σε αυτές βάζουμε και την Εφές, που κράτησε τον πανίσχυρο κορμό της. Η αξιοσημείωτη διαφορά γίνεται από το γεγονός ότι έρχονται από πίσω νέες μεγάλες δυνάμεις. Το μεγάλες είναι στα χαρτιά. Γιατί πάντα όλα φαίνονται στο παρκέ.
Ναι, χαρακτηρίζουμε νέα μεγάλη δύναμη την Μπαρτσελόνα. Συμφωνούμε απόλυτα ότι μιλάμε για ένα σύλλογο-κολοσσό. Αγωνιστικά, όμως, στην Ευρωλίγκα δεν έχει τα τελευταία χρόνια ρόλο πρωταγωνιστή. Με Μίροτιτς, όμως, με Μπράντον Ντέιβις, με Κόρι Χίγκινς, με Αμπρίνες, μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Για κάτι πολύ διαφορετικό.
Και την Αρμάνι πολύ ψηλά την βάζουμε. Ο πρώτος λόγος είναι η έλευση του Ετόρε Μεσίνα. Η μεταγραφή του Σέρχι Ροντρίγκεθ είναι ένας ακόμη σοβαρός λόγος για να πιστεύουμε ότι οι Ιταλοί θα είναι άλλο πράγμα την επόμενη χρονιά. Και ακολουθεί ο Ααρον Ουάιτ και δεν ξέρουμε ποιος άλλος σπουδαίος παίκτης μπορεί να πάει στην πόλη της μόδας. Λεφτά υπάρχουν άλλωστε. Αφθονα.
Η Μακάμπι με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο αναμένεται να είναι και πάλι ανταγωνιστική, περιμένοντας να δούμε και τις επόμενες κινήσεις της (έχει πάρει μόνο τον Νέιτ Ουόλτερς της Ζαλγκίρις), το ίδιο πάνω, κάτω ισχύει και για την Ζαλγκίρις, ενώ η Χίμκι έχει βάλει ακόμη πιο επιθετικό τόνο στο ρόστερ της (με Τίμα, Μπέρτανς και Καράσεφ), προσπαθώντας παράλληλα να πάρει και έναν πλέι-μέικερ από το ΝΒΑ (προσπαθεί για τον Καντίμ Αλεν των Νικς).
Η Μπασκόνια προς το παρόν είναι ερωτηματικό, η Μπάγερν έχει σοβαρότητα και συνέπεια, και μάλλον κάπου εκεί σταματάμε, όσον αφορά στις ομάδες, που θα παλέψουν για την οκτάδα.
Προσοχή: σε αυτές βάζουμε και τις δικές μας ομάδες, απλά θα αναφερθούμε ξεχωριστά.
Και δίχως άλλο ο Παναθηναϊκός είναι εκείνος, που βρίσκεται πιο μπροστά (σε σχέση με τον Ολυμπιακό), όσον αφορά στην δυναμική και την ετοιμότητα. Το γιατί μάλλον δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε, σίγουρα, πάντως, περισσότερα θα μπορούμε να πούμε, όταν θα ολοκληρωθούν τα ρόστερ.
Ο Παναθηναϊκός έχει τον πολύ ισχυρό του κορμό και θα νοιώσει πολύ πιο άνετα, όταν θα ανακοινώσει τον Φριντέτ και τον Μπράουν. Το μεγάλο ερωτηματικό δεν είναι αυτός καθ’ αυτός ο Αργύρης Πεδουλάκης (η αξία του, δηλαδή), όσο το πως θα λειτουργήσει, παίρνοντας την θέση του απόλυτα επιτυχημένου Ρικ Πιτίνο.
Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του συνοδεύεται με μεγάλο ερωτηματικό, αφού η κάθε επόμενη μέρα πάντα κρύβει κάποια έκπληξη. Οι Πειραιώτες έχουν πολλά θέματα να επιλύσουν με το πιο σοβαρό πλέον να φαίνεται αυτό του Μιλουτίνοφ. Θα μπορέσει να τον κρατήσει ή όχι; Μετά τις τελευταίες εξελίξεις φαίνεται ότι ο Σέρβος θα μείνει, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος.
Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και η φημολογία για έλευση στην Ευρώπη ενός πολύ μεγάλου ονόματος, όπως είναι αυτό του Ταϊρίκ Εβανς. Ο περί ου ο λόγος παραβίασε τους κανονισμούς περί doping και για τα επόμενα δύο χρόνια δεν μπορεί να παίξει στο ΝΒΑ. O 30χρονος είχε και χρονιές με 20 πόντους στο ΝΒΑ, ενώ την σεζόν, που μας πέρασε, αγωνίστηκε σε 69 ματς με τους Πέισερς με 10.2 πόντους.
Πριν από καιρό είχε γραφτεί το ενδεχόμενο να παίξει στην Αυστραλία, λέγεται ότι δεν θέλει να πάει στην Κίνα (όπου τον θέλουν επίσης) και οι ατζέντηδες του τον «δίνουν» στην Ευρώπη. Λέτε να τον δούμε από τα μέρη μας; Ποτέ μην λες ποτέ, ειδικά σε μία τέτοια τρελή μεταγραφική περίοδο.
