Τρεις διαφορετικές ομάδες, σε τρεις διαφορετικές χώρες. Τρεις ξεχωριστές περιπτώσεις, που εν τέλει έχουν τον ίδιο παρονομαστή.
Όσα έγιναν στα φετινά πλέι οφ σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία απασχόλησαν τα ευρωπαϊκά media για διαφορετικούς λόγους. Η χώρα μας έπαιξε ως... βασικός τίτλος σε όλα τα sites του εξωτερικού, μετά την απόφαση του Ολυμπιακού να μην κατέβει στα πλέι οφ της Basket League. Η Αρμάνι Μιλάνο έκανε τον γύρο της μπασκετικής Ευρώπης το βράδυ της Κυριακής (2/6), όταν είδε την Σάσαρι να τη... σκουπίζει. Η Μπασκόνια δε προκάλεσε έκπληξη με τον αποκλεισμό της από τη Σαραγόσα λίγες ώρες νωρίτερα και έμεινε για πρώτη φορά εκτός τετράδας μετά το 2015.
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατέβηκαν καν στα ελληνικά πλέι οφ και η σεζόν τελείωσε για εκείνους στα προημιτελικά. Στην ίδια φάση αποκλείστηκε και η ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς, ενώ εκείνη του Σιμόνε Πιανιτζιάνι πήγε... σπίτι της μετά τους αγώνες της τετράδας. Βέβαια, Μπασκόνια και Αρμάνι αγωνίστηκαν κανονικά στα πρωταθλήματά τους και ηττήθηκαν στο γήπεδο.
Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός, η Αρμάνι Μιλάνο και η Μπασκόνια ανήκουν στις 11 ομάδες, που έχουν δεκαετές συμβόλαιο με την Euroleague. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Παρά την τεράστια φετινή αποτυχία στα εθνικά τους πρωταθλήματα, οι τρεις τους θα αγωνιστούν και την επόμενη σεζόν στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, χωρίς να υποστούν την παραμικρή συνέπεια.
Βλέπετε, οι 11 ομάδες που υπέγραψαν συμβόλαιο Τύπου Α' το καλοκαίρι του 2015 με την Euroleague (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, Φενέρμπαχτσε, Αναντολού Εφές, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια, Αρμάνι Μιλάνο, Ζαλγκίρις, Μακάμπι Τελ Αβίβ) έχουν εγγυημένη τη συμμετοχή τους στην Euroleague μέχρι το 2025, ακόμα και αν παίζουν στην... Α2 στη χώρα τους, όπως θα συμβεί τη νέα σεζόν με τους Πειραιώτες!
Η κλειστή λίγκα του Τζόρντι Μπερτομέου καταστρέφει το ευρωπαϊκό μπάσκετ και κατά συνέπεια τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Παράλληλα, κάνει τις ομάδες να θεωρούν πως το βασικό τους μέλημα είναι η πορεία τους στην Euroleague και η θέση τους εκεί. Αντιθέτως, τα εθνικά πρωταθλήματα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Άλλες δεν δίνουν καν σημασία στο πρωτάθλημα της χώρας τους κι άλλες δίνουν μικρότερη από την απαιτούμενη.
Το παράδειγμα του Ολυμπιακού είναι ξεκάθαρο. Αν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι γνώριζαν πως κρατώντας την ομάδα εκτός πλέι οφ και υποβιβάζοντάς την στην Α2 θα χάσουν το δικαίωμα συμμετοχής στην Euroleague, δεν θα είχαν πάρει τέτοια απόφαση. Η κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, όμως, τους δίνει ένα ιδανικό Plan Β, επιτρέποντάς τους να παίξουν σε εκείνη δίχως προβλήματα.
Το αντιπαράδειγμα βρίσκεται μπροστά μας: στην UEFA. Τα τελευταία χρόνια κάποιες μεγάλες ομάδες προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κλειστή λίγκα και στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν τα έχουν καταφέρει. Όποιος θέλει να αγωνίζεται στην ελίτ της Ευρώπης (Champions League, Europa League) είναι υποχρεωμένος να πάρει τη θέση που πρέπει στο πρωτάθλημα της χώρας του. Καμία ομάδα, όσο σπουδαίο brand name κι αν κουβαλά, όσο μεγάλο κι αν είναι το μπάτζετ της, δεν έχει εξασφαλισμένη συμμετοχή στις ποδοσφαρικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Γι' αυτό και όλοι, ακόμα και στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου, π.χ. στην Premier League, δίνουν αγώνα κυριολεκτικά μέχρι τέλους, για να πάρουν το ευρωπαϊκό εισιτήριο από την κατάταξη στην εγχώρια λίγκα.
Στο μπάσκετ, η κατάσταση είναι αλλιώς. Στην «πορτοκαλί» πραγματικότητα... παίζουν νταβατζιλίκι στην πλάτη όλων των υπόλοιπων ομάδων. Δεν έχει σημασία αν το κάνουν οι «μεγάλες δυνάμεις». Το σύστημα Euroleague - Μπερτομέου καταργεί κάθε έννοια ανταγωνισμού.
Η Σάσαρι των 22 σερί νικών δεν πρόκειται να βγει στην Euroleague, ακόμα κι αν πάρει το ιταλικό πρωτάθλημα. Το ίδιο ισχύει και στη χώρα μας. Αν η ΑΕΚ ή ο Προμηθέας κάνουν το... σούπερ θαύμα και επιβληθούν του Παναθηναϊκού στους τελικούς της Basket League, γνωρίζουν πως δεν θα έχουν του χρόνου μια θέση στην Euroleague.
Το πλάνο που έχει οραματιστεί ο Μπερτομέου, εφόσον συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, μπορεί να τον κατατάξει ως τον μεγαλύτερο καταστροφέα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Είναι γεγονός πως το νέο format της Euroleague είναι ανταγωνιστικό και έχει ενδιαφέρον. Ωστόσο, αφορά ολοένα και λιγότερες ομάδες και παρουσιάζει ολοένα και περισσότερες τρύπες, φέρνοντας στην επιφάνεια όλα τα κακά μιας κλειστής λίγκας.
Όσα έγιναν με τον Ολυμπιακό, την Αρμάνι Μιλάνο και την Μπασκόνια στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία, σε συνδυασμό με τη σίγουρη θέση τους στη διοργάνωση της νέας σεζόν, αποτελούν τον απόλυτο διασυρμό της Euroleague.
