Περίπου δώδεκα χρόνια πριν, τον Νοέμβριο του 2004 ο Δημήτρης Διαμαντίδης έκανε ντεμπούτο στην Euroleague με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Η μπασκετική Ευρώπη δεν... καθηλώθηκε μπροστά στην τηλεόραση για εκείνο το Μάλαγα - Παναθηναϊκός στις αρχές της σεζόν 2004-2005, όμως άπαντες έμελλε να εντυπωσιαστούν στη συνέχεια από όσα θα έκανε στα ευρωπαϊκά παρκέ ο σημερινός Euroleague Legend.
Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γηραιάς Ηπείρου, ο κόσμος έβλεπε τα κατορθώματα του Διαμαντίδη. Άλλοι χειροκροτούσαν, άλλοι χαμογελούσαν... Όλοι, πάντως, τον θαύμαζαν. Φυσικά, η «τρελή» πορεία του «3D» στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση αποτέλεσε έναν από τους λόγους που πολλά παιδιά ανά την Ευρώπη ασχολήθηκαν με το μπάσκετ.
«Θέλω να γίνω και εγώ σαν αυτόν», μονολόγησαν πολλά παιδιά βλέποντας τον «Μήτσο» στην τηλεόραση. Άλλα τα κατάφεραν, άλλα πάλι δεν προσπάθησαν ποτέ. Το SDNA συγκέντρωσε τις «μαρτυρίες» των κορυφαίων prospects της Ευρώπης, που θυμούνται την πρώτη τους επαφή με τον Διαμαντίδη. Τι σκέφτηκαν οι σημερινοί rising stars της Ευρώπης βλέποντας τον Έλληνα γκαρντ, παίζοντας απέναντί του (ή στο πλευρό του) και «μεγαλώνοντας» μπασκετικά μαζί του;
Από την Ισπανία (Άλεξ Αμπρίνες, Ουίλι Ερνανγκόμεθ, Γκίγιεμ Βίβες), την Τουρκία (Τσεντί Οσμάν, Φουρκάν Κορκμάζ), την Ιταλία (Αλεσάντρο Τζεντίλε, Ντιέγκο Φλακαντόρι), την Ελλάδα (Κωνσταντίνος Μήτογλου, Λευτέρης Μποχωρίδης, Αλέξανδρος Βεζένκοφ, Δημήτρης Σταμάτης, Γιαννούλης Λαρεντζάκης), την Κροατία (Μάρκο Αράποβιτς, Νικ Σλάβιτσα)...
Τα ονόματα που βρίσκονται στα μπλοκάκια των ομάδων του NBA και των κορυφαίων scouts του κόσμου μιλούν στο sdna.gr για τον «θρύλο» της Euroleague, που διανύει την τελευταία σεζόν της σπουδαίας καριέρας του.
Άλεξ Αμπρίνες (Μπαρτσελόνα, 1993, Ισπανία): «Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες που είδα ποτέ στο παρκέ. Πρόκειται για έναν πανέξυπνο αθλητή, με υψηλή τεχνική στο παιχνίδι του. Με μία λέξη θα τον χαρακτήριζα "Perfect"».
Αλεσάντρο Τζεντίλε (Αρμάνι Μιλάνο, 1993, Ιταλία): «Θαυμάζω πάρα πολύ τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μου αρέσει που πέρασε ολόκληρη την καριέρα του στην Ευρώπη, με την ίδια ομάδα και έδειξε την "φύση" του ως νικητής και ηγέτης. Ξέροντας κάποια πράγματα για τον Παναθηναϊκό από τον πατέρα μου, μπορώ να καταλάβω την πίεση τού να είσαι ηγέτης σε αυτή την ομάδα. Διαχειρίστηκε αυτή την πίεση με απίστευτο τρόπο. Ηταν τρομερή τιμή για εμένα να τον αντιμετωπίζω στα παρκέ. Ολοι μιλούν για την άμυνα του, γιατί είναι ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς όλων των εποχών, αλλά και η ικανότητά του στην επίθεση ήταν τρομερή. Ηταν clutch παίκτης. Ηταν ένας φανταστικός παίκτης και εύχομαι τα καλύτερα για τη ζωή του μετά το μπάσκετ».
Γκίγιεμ Βίβες (Βαλένθια, 1993, Ισπανία): «Το ευρωπαϊκό μπάσκετ χάνει έναν από τους κορυφαίους πόιντ γκαρντ, αν όχι τον κορυφαίο. Εναν παίκτη με τόσο μεγάλο ταλέντο. Εχει δώσει πάρα πολλά στο μπάσκετ και είχε μία απίθανη καριέρα. Πάντα θες να δεις τα παιχνίδια του, είδικα αν είσαι πόιντ γκαρντ, ώστε να μάθεις από τον καλύτερο. Οταν ήμουν μικρός, ήταν δύσκολο να βλέπω όλα τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού, αλλά όσο μεγάλωνα, οι προπονητές μού έλεγαν να τον παρακολουθώ και να παίρνω μαθήματα από όλες τις ενέργειές μου. Ηταν ένα πρότυπο για μένα, καθώς ήταν ψηλός πόιντ γκαρντ με απίστευτες ικανότητες. Θυμάμαι πολύ καλά τους τίτλους της Euroleague που κατέκτησε, ειδικά αυτόν στην Βαρκελώνη. Θυμάμαι πόσο κυριαρχούσε στο παρκέ στις δύσκολες στιγμές, με το IQ του. Σχεδόν πάντα διάλεγε την καλύτερη επιλογή για την ομάδα».
Γιαννούλης Λαρεντζάκης (Κολοσσός Ρόδου, 1993, Ελλάδα): «Eγώ μεγάλωσα με αυτό τον παίκτη, τον είχα αφίσα και δεν έχω κρύψει ποτέ τον θαυμασμό μου. Τον έχω δει σε πάρα πολλούς αγώνες, μαθαίνω από το πώς συμπεριφέρεται στο παρκέ. Ο Διαμαντίδης είναι ένας θρύλος. Δεν είναι τυχαίο που, σε όλη την Ευρώπη, τον τιμούν και αυτό του αξίζει. Το να παίζεις στο ίδιο παρκέ με εκείνον είναι κάτι φοβερό. Προσπαθώ να τον κοιτάζω, να παίρνω εμπειρίες και να βλέπω τι κάνει στο παρκέ. Τα νούμερα, οι διακρίσεις και οι τίτλοι μιλούν από μόνα τους για την καριέρα του. Θα λείψει πάρα πολύ από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, καθώς είναι μεγάλο κεφάλαιο, αλλά δυστυχώς ο χρόνος δεν νικιέται. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου παιχνίδι στην Α1. Ημουν στον Ικαρό και ο κόουτς Λυκογιάννης με έβαλε στο ΟΑΚΑ. Σε κάποια στιγμή του αγώνα, εκείνος είχε πέσει κάτω στην άλλη γωνία απ' αυτή που βρισκόμουν εγώ. Κατευθείαν έτρεξα και πέρασα δίπλα του, απλά για να τον αγγίξω. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη στιγμή».
Ουίλι Ερνανγκόμεθ (Ρεάλ Μαδρίτης, 1994, Ισπανία): «Ο Διαμαντίδης είναι ένας από τους πιο σπουδαίους παίκτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Είναι ικανός να κάνει τα πάντα στο παρκέ. Πρόκειται για έναν παίκτη που κυριάρχησε στο άθλημα».
Λευτέρης Μποχωρίδης (Παναθηναϊκός, 1994, Ελλάδα): «Αυτό που θυμάμαι από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ, όταν είχα κατέβει πέρυσι το καλοκαίρι στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη για να γνωρίσω την ομάδα και να μπω στα αποδυτήρια, ήταν ότι δεν ήξερα πώς θα είναι από κοντά όταν τον συναντήσω. Από παλιά θαύμαζα τον Δημήτρη. Δεν ήξερα τι να του πω. Όταν πήγα την πρώτη μέρα στο γήπεδο εκείνος ήταν ήδη εκεί. Μου είπε να κάνουμε μαζί προπόνηση την επόμενη μέρα και από την πρώτη στιγμή γενικά με είχε βοηθήσει πάρα πολύ. Μου είχε πει: "αύριο πάλι μαζί". Όσο είμαι εδώ με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, είναι κοντά σε όλους τους μικρούς και πραγματικά είναι τεράστια τιμή για εμένα που μπόρεσα και τον είχα συμπαίκτη, τον έζησα και τον έμαθα τόσο καλά».
Αλέξανδρος Βεζένκοφ (Μπαρτσελόνα, 1995, Βουλγαρία): «Ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι ένας από τους κορυφαίους καλαθοσφαιριστές όλων των εποχών στην Ευρώπη. Η δική μου γενιά δεν μεγάλωσε με τον Γκάλη ή τον Γιαννάκη, μεγάλωσε με τον Διαμαντίδη. Είναι ένας ξεχωριστός παίκτης και άνθρωπος. Όσο πλησιάζει το τέλος της μπασκετικής του καριέρας προκαλεί συγκίνηση και ακόμα περισσότερο δέος. Πιστεύω ότι αρμόζει να τελειώσει η καριέρα του Δημήτρη με ένα Final Four και ευχόμαστε όλοι να γίνει κάτι τέτοιο. Έχω αγωνιστεί πολλές φορές απέναντι στον Δημήτρη και φέτος και στην Euroleague και παλαιότερα. Δυστυχώς για εμένα, δεν κατάφερα ποτέ να τον νικήσω! Πάντα μετά το τέλος του παιχνιδιού μου έλεγε μπράβο και να συνεχίσω να δουλεύω. Πάντα είχε έναν καλό λόγο να μου πει. Πραγματικά, είναι πολύ δυσάρεστο ότι ένας τόσο μεγάλος αθλητής φτάνει στο τέλος της καριέρας του. Θα είναι για πάντα ένα πρότυπο για όλους τους νέους καλαθοσφαιριστές».
Τσεντί Οσμάν (Αναντολού Εφές, 1995, Τουρκία): «Ξέρω πως ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι θρύλος όχι μόνο για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά συνολικά για το ευρωπαϊκό. Έπαιξα αντίπαλός του στην Euroleague και μαρκάραμε ο ένας τον άλλον. Πραγματικά, ήταν τιμή μου να τον μαρκάρω και να παίξω αντίπαλός του, γιατί όλοι γνωρίζουν πόσο καλός αμυντικός είναι. Νομίζω πως είναι ένας από τους καλύτερους γκαρντ που έπαιξαν στην Ευρώπη και ήταν τιμή μου να βρεθώ απέναντί του. Ο Διαμαντίδης ήταν ένα από τα είδωλά μου όταν ήμουν μικρός».
Κωνσταντίνος Μήτογλου (Wake Forest, 1996, Ελλάδα): «Ό,τι και να πούμε για τον Διαμαντίδη είναι λίγο. Έχει προσφέρει πάρα πολλά στο ελληνικό μπάσκετ και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πρότυπα παικτών στις μέρες μας, όχι μόνο ως αθλητής, αλλά και ως άνθρωπος. Θυμάμαι όταν βρεθήκαμε πρώτη φορά αντίπαλοι εγώ ήμουν στον Άρη, 17 ετών. Έβλεπα τον Διαμαντίδη από κοντά και έλεγα από μέσα μου: "Wow, ο Διαμαντίδης"! Βέβαια, προσπαθούσα να μην το δείχνω, ήθελα να κρύψω τον ενθουσιασμό μου».
Ντιέγκο Φλακαντόρι (Τρέντο, 1996, Ιταλία): «Τα τελευταία 10 χρόνια, που παίζω και παρακολουθώ μπάσκετ, δεν έχω δει κάποιον παίκτη που να είναι τόσο κύριαρχος όσο ο Διαμαντίδης στην Euroleague. Θαυμάζω τον τρόπο παιχνιδιού του και το πώς συνδύαζε τις αμυντικές με τις επιθετικές ικανότητές του, αλλά αυτό που ξεχώριζα πάντα και αποτέλεσε έμπνευση για μένα ήταν ο τρόπος με τον οποίο έδινε τα πάντα για τις νίκες. Προσπαθώ να μάθω από εκείνον κάθε φορά που τον βλέπω και να κάνω όσα και ο Διαμαντίδης, όταν μπαίνω στο παρκέ. Θα μου λείψει πάρα πολύ το να τον βλέπω, αλλά νομίζω πως έχει αφήσει αρκετά πράγματα για εμάς τους νεότερους. Μακάρι να του μοιάσω».
Δημήτρης Σταμάτης (Κηφισιά, 1996, Ελλάδα): «Ο Διαμαντιδης είναι ένας θρύλος του αθλήματος, πιστεύω ότι δεν θα ξαναβγεί πότε παίκτης σαν και αυτόν. Είναι κάτι το ξεχωριστό... Από μικρός τον θαύμαζα, ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης και ήταν τιμή μου που έπαιξα αντίπαλος του. Ειδικά την πρώτη φορά που βρεθήκαμε αντίπαλοι ήταν κάτι συγκλονιστικό, κάτι που δεν πίστευα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι τον κοίταζα στο ζέσταμα και όταν έκανε διατάσεις και δεν πίστευα στα μάτια μου... Τον άνθρωπο τον οποίο θαύμαζα τόσο πολύ είχα την τιμή να τον έχω αντίπαλο και να βρεθώ στο ίδιο αγωνιστικό χώρο μαζί του. Ήταν κάτι μοναδικό και δεν θα ξεχάσω ποτέ».
Μάρκο Αράποβιτς (Τσεντεβίτα, 1997, Κροατία): «Ημουν τυχερός, γιατί βρέθηκα στο παιχνίδι που τιμήθηκε ο Διαμαντίδης από την Euroleague. Παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και δεν θα ξεχάσω πόσο... θόρυβο έκανε ο κόσμος στο ΟΑΚΑ, όταν ήρθε η στιγμή της βράβευσης. Συνέχεια, φώναζαν το όνομά του. Ο Διαμαντίδης ήταν πάντα ένας από τους παίκτες που θαύμαζα στο μπάσκετ και έχει επηρεάσει πάρα πολλούς παίκτες της γενιάς μου. Είναι όνειρό μου να πέτυχω μερικά απ' όσα έχει πετύχει και αυτός και για πάντα θα θυμάμαι τις φορές που παίξαμε αντίπαλοι. Κάθε φορά, έμοιαζε σαν να μην κάνει λάθος. Σίγουρα, θα είναι άσχημο που δεν θα τον βλέπουμε από εδώ και πέρα».
Φουρκάν Κορκμάζ (Αναντολού Εφές, 1997, Τουρκία): «Όταν ήμουν μικρός και έπαιζα μπάσκετ στις ακαδημίες θυμάμαι πως κάθε φορά μετά το παιχνίδι μου γυρνούσα σπίτι και άνοιγα κατευθείαν την τηλεόραση. Ήθελα να βλέπω παιχνίδια της Euroleague και να παρακολουθώ τους θρύλους της διοργάνωσης, όπως όλοι. Ο Διαμαντίδης είχε κάτι το ξεχωριστό. Η ικανότητά του να δίνει ασίστ ήταν ξεχωριστή και τον έκανε τον σημερινό πρωτοπόρο των ασίστ στην Euroleague. Του αρέσει να παίζει για την ομάδα και διαβάζει κάθε άμυνα πάρα πολύ καλά. Γι' αυτό μου άρεσε το παιχνίδι του. Πίεζε κάθε άμυνα. Επίσης, μου άρεσαν πάρα πολύ οι αντιδράσεις του μέσα στο παιχνίδι. Χρησιμοποιεί γρήγορα τα χέρια του, δίνει πάσες, βοηθάει την ομάδα του και αμυντικά, όχι μόνο επιθετικά. Όταν έπαιξα αντίπαλός του ένιωσα πραγματικά πάρα πολύ ωραία, γιατί από παιδί τον παρακολουθούσα και μάθαινα πράγματα από το παιχνίδι του. Ήταν πολύ όμορφο το συναίσθημα να παίζω αντίπαλος του Διαμαντίδη, που είναι ένας πάρα πολύ έμπειρος παίκτης».
Νικ Σλάβιτσα (Τσιμπόνα, 1997, Κροατία): «Μόνο όμορφα πράγματα έχω να πω και να θυμάμαι από έναν από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παίκτες. Ο Διαμαντίδης κέρδισε όλα τα πιθανά τρόπαια που μπορεί να κατακτήσει κάποιος στην Ευρώπη και η καριέρα του είναι παράδειγμα για εμάς τους νέους. Προσωπικά, τον θαυμάζω γιατί είναι τόσο συνεπής και αποτελεσματικός σε όλα όσα κάνει. Θα είναι για πάντα ένας από τους αγαπημένους μου πόιντ γκαρντ».
Όπως τόνισε εύστοχα ο φόργουορντ της Μπαρτσελόνα, Αλέξανδρος Βεζένκοφ, αυτή η «φουρνιά» παικτών δεν μεγάλωσε με τον Νίκο Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη (ή τον Ντράζεν Πέτροβιτς). Στις μεγάλες στιγμές του Δημήτρη Διαμαντίδη οι 14 παίκτες που μίλησαν στο SDNA ήταν... αμούστακοι! Φυσικά, στην... εξίσωση του «στέμματος» και της παραλαβής του θρόνου του «3D» μπαίνουν κι άλλοι παίκτες (Γιάννης Αντετοκούνμπο, Ντάριο Σάριτς, Ιωάννης Παπαπέτρου, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιώργος Παπαγιάννης, Ίβιτσα Ζούμπατς, Λούκα Ντόντσιτς κ.ά.).
Οι παραπάνω ταλαντούχοι αθλητές ωρίμασαν μπασκετικά βλέποντας καθημερινά στην τηλεόρασή τους τον Έλληνα σούπερ σταρ...
Ναι, αυτή είναι η γενιά του Διαμαντίδη!
