Χθες ήταν μία πάρα πολύ ωραία μέρα για μπάνιο και ξεκούραση. Το SDNA, όμως, δεν κάθεται ποτέ ήρεμο. Ποτέ. Και κάπου στο μεσημεράκι έριξε μία ακόμη «βόμβα», από την στιγμή, που στην στήλη «Slam Dunk» αναφέρθηκε ότι ο Παναθηναϊκός ετοιμάζει μία ακόμη μεγάλη μεταγραφή. Μεταγραφή από το ΝΒΑ.
Οι φίλοι του «τριφυλλιού» δεν παράτησαν, βέβαια, το μπανάκι τους, αλλά όπως ήταν επόμενο άρχισαν να...ψάχνονται. Κάπου στο διαδίκτυο ή μάλλον στο twitter κυκλοφόρησε χθες το βράδυ το όνομα του NBAερ, Ουέσλι Τζόνσον.
Δεν πέρασαν πολλές ώρες και ο «φονικός» αυτός σουτέρ έρχεται να φορέσει τα «πράσινα» και να αρχίσει να βομβαρδίζει τα αντίπαλα καλάθια. Το έγραψε το SDNA σήμερα το πρωί, λίγο μετά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος καλωσόρισε από το αγαπημένο του instagram έναν παίκτη, που έχει περάσει όλη του την επαγγελματική πορεία στο ΝΒΑ.
Να ξεκινήσουμε από τα βασικά: ο Τζόνσον είναι πολύ μεγαλύτερο όνομα από τον Φριντέτ. Δεν υπάρχει καν συζήτηση περί τούτου. Μία ματιά στο βιογραφικό τους θα σας πείσει για του λόγου το αληθές. Συν τοις άλλοις το φρέσκο απόκτημα του Παναθηναϊκού όλα τα χρόνια ήταν στο ΝΒΑ. Κάτι, που δεν ισχύει για τον Φριντέτ.
Οταν βγήκε από το Σίρακιους ο Τζόνσον, υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες για την πορεία του στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Μόνο και μόνο ότι επιλέχθηκε στο νο4 του ντραφτ του 2010 είναι στοιχείο, που μιλάει από μόνο του. Επιλέχθηκε, δηλαδή, πάνω από παίκτες, που κάνουν τεράστια καριέρα, όπως τον Πολ Τζορτζ, τον ΝτεΜάρκους Κάζινς και τον Γκόρντον Χέιγουορντ. Είπατε τίποτα; Το θέμα, όμως, δεν είναι η αρχή, αλλά η συνέχεια και το τέλος. Και ο Τζόνσον ποτέ δεν έφθασε εκεί, που περίμεναν οι πολλοί. Εκανε μία συμπαθητική πορεία στο ΝΒΑ και τίποτα παραπάνω. Με λίγα λόγια δεν αποτύπωσε ποτέ στο παρκέ το νο4, στο οποίο επιλέχθηκε. Αν το αποτύπωνε άλλωστε, δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ευρώπη. Θα ήταν Τζορτζ ή Χέιγουορντ ή εν πάσει περιπτώσει κάτι υποδεέστερο. Θα ήταν στο φινάλε παίκτης, που θα τελείωνε την καριέρα του στο ΝΒΑ και δεν θα ερχόταν στην Ευρώπη.
Για την Ευρώπη, όμως, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι κάτι παραπάνω. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχει πάθει φέτος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, αλλά μας πάει πολλά χρόνια πίσω. Οταν ο πατέρας του και ο θείος του ανακοίνωναν τον έναν παικταρά μετά τον άλλον. Οταν έφυγε ο Ρικ Πιτίνο και ανέλαβε ο Αργύρης Πεδουλάκης, πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού δεν το είδαν με καλό μάτι. Εχασαν την ψυχολογία τους. Πλέον, όμως, έχουν πάει στο αντίθετο άκρο. Και Φριντέτ και Ουέσλι Τζόνσον; Τρομερός συνδυασμός. Και από πλευράς ονομάτων και από πλευράς ουσίας και δη σουτ.
Φριντέτ και Τζόνσον δεν θέλουν να βάζουν τα τρίποντα από τα 675 εκατοστά. Αλλά από τα 8 μέτρα. Το σουτ είναι η σπεσιαλιτέ τους. Σουτ είπαμε ε; Ο Πιτίνο φώναζε σχετικά πέρυσι, αλλά ο Πεδουλάκης, τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι, δεν έχει πλέον παράπονο. Μόνο ο Καλάθης είναι ο ασταθής στο τρίποντο. Φριντέτ και Τζόνσον είναι «φονιάδες», Μπράουν, Παπαπέτρου και Παππάς είναι μία χαρά, ο Ράις δεν είναι ο σούπερ σουτέρ, αλλά είναι πιο αποτελεσματικός από τον Καλάθη.
Στα χαρτιά, στα γραπτά και στα λόγια εννοείται ότι δεν γίνονται ομάδες. Μόνο στο παρκέ. Και για το παρκέ, υπάρχει μπροστά μας πολύς χρόνος, κόπος, προσπάθεια, που ουδείς ξέρει που μπορεί να καταλήξει. Αλλωστε υπάρχουν μπροστά από τον Παναθηναϊκό αρκετές ομάδες, που έχουν το πάνω χέρι για φάιναλ-φορ και κούπα.
Η ουσία, όμως, είναι ότι αυτό, που έπρεπε να γίνει, αυτό, που ήθελε ο κόσμος του «τριφυλλιού», είναι γεγονός. Η ουσιαστική ενίσχυση, δηλαδή, της ομάδας τους. Πως θα δέσουν, πως θα ταιριάξουν όλοι αυτοί, δεν είναι του παρόντος αφενός, αφετέρου ο Αργύρης Πεδουλάκης και οι συνεργάτες του είναι εκείνοι, που ξέρουν καλύτερα.
Προς το παρόν μία εικόνα από το εγγύς μέλλον είναι ο κόσμος των νταμπλούχων να τρέχει για να πάρει διαρκείας. Το 11.000 θα είναι ένα νούμερο, που δεν θα μας εκπλήξει καθόλου. Ακου εν έτει 2019 και Φριντέτ και Τζόνσον. Και Καλάθης. Μόνο αυτοί οι τρεις κοστίζουν πάνω από 5 εκ. δολλάρια ετησίως. Σε εποχές κρίσης, το αφεντικό τρελάθηκε. Λέτε να υπάρχει και συνέχεια;
