Ο Μάης μας αφήνει …χρόνους και μαζί του φεύγουν και πάρα πολλές έωλες δικαιολογίες και προφάσεις για τα τεκταινόμενα στο ελληνικό μπάσκετ το τελευταίο τρίμηνο. Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τις σοβαρότατες καταγγελίες που οδήγησαν την Ευρωλίγκα σε επίσημη τοποθέτηση και παράλληλα σε έρευνα για αυτά που συμβαίνουν στον Ολυμπιακό αντιλαμβανόμαστε και ποιο ήταν το μεγάλο πρόβλημα του όλο αυτό το διάστημα. Τι οδήγησε σε αυτή την παραλίγο πυρπόληση του Πρωταθλήματος που εν τέλει έγινε …αυτοπυρπόληση με τον αυτόβουλο υποβιβασμό στην Α2 Εθνική Κατηγορία. Εδώ, βέβαια να τονίσουμε πως το μπαράζ προσφυγών των «ερυθρόλευκων» μόνο ένα …μέχρι τέλους δεν θυμίζει.
Από εκεί και πέρα το μπάσκετ σιγά, σιγά βρίσκει ξανά τη λογική του. Οι προπονητές και οι παίκτες παίρνουν τον λόγο και οι δικαστές εξηγούν σε κάποιους πως το άθλημα παίζεται εντός των τεσσάρων γραμμών. Όποιος είχε τη δυνατότητα να δει από κοντά ή να διαβάσει τις δηλώσεις για την έναρξη των ημιτελικών θα στάθηκε τόσο στα λόγια του Ρικ Πιτίνο όσο και σε αυτά των υπόλοιπων και ειδικότερα του Αργύρη Πεδουλάκη. Απλώς, οι λέξεις του Πιτίνο θα ακουστούν παγκοσμίως και έχω την αίσθηση πως λένε πάρα πολλά: «Ο Αντετοκούνμπο έχει κάνει τόσα πολλά για την Ελλάδα, τη δημοφιλία της και το μπάσκετ. Σε όλη την Αμερική τον αγαπούν για το ελληνικό του υπόβαθρο και το πόσο εργατικός είναι. Και μετά υπάρχει και η εικόνα μιας ομάδας που δεν κατεβαίνει στο παρκέ. Αυτό σκοτώνει το ελληνικό μπάσκετ και ό,τι αυτό πρεσβεύει. Η μεγάλη αντιπαλότητα χτίζεται με σεβασμό, να σε κερδίσει η άλλη ομάδα. Στο παρκέ ο ένας θέλει να σκοτώσει τον άλλον αλλά στο τέλος έχω μεγάλο σεβασμό για τον Ολυμπιακό, τον Μπλατ και τους παίκτες του. Όταν δεν σέβεσαι τον άλλον, τότε δεν έχεις αντιπαλότητα αλλά αναρχία και το φετινό είναι αναρχία».
Τα παραπάνω λόγια συνιστούν ένα πολύ ιδιαίτερο και καλά διατυπωμένο ξεβράκωμα της μικρής μας κοινωνίας στις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακόμη μεγαλύτερο και από την απόφαση της απόρριψης της προσφυγής του Ολυμπιακού από το ΑΣΕΑΔ. Όχι πως δεν ήταν αναμενόμενο απλά ήταν και η τελευταία …σημαία των Πειραιωτών σε αυτό το χτίσιμο της «επανάστασης» πάνω στην άμμο της θάλασσας. Ήταν η τελευταία απόδειξη πως κάτι κάνουν λάθος και όσο δεν το καταλαβαίνουν τόσο θα εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Αρχικά έφταιγε μόνο η ΕΟΚ και ο καλός ΕΣΑΚΕ θα έδινε τη λύση. Ο καλός ΕΣΑΚΕ έγινε κακός ΕΣΑΚΕ και το καλό ΑΣΕΑΔ θα μοίραζε απαντήσεις. Πλέον και το ΑΣΕΑΔ έγινε κακό και ποιος ξέρει ποιος θα είναι ο επόμενος …κακός. Μάλλον, θα είναι ξανά το ΑΣΕΑΔ που λογικά θ’ απορρίψει και τη δεύτερη προσφυγή που αφορά την επικύρωση της βαθμολογίας. Η δεύτερη προσφυγή είναι αβάσιμη καθώς ο μόνος λόγος για να μην επικυρωθεί νομικά η βαθμολογία ήταν όταν εκκρεμεί κάτι που αφορά αποτέλεσμα αγώνα. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως μετά και τα σημερινά νέα η κατάσταση είναι και τυπικά μη αναστρέψιμη με τους «ερυθρόλευκους» στην Α2 Εθνική Κατηγορία. Εδώ κουμπώνουν τα λόγια του Άρτζι που ξεκαθάρισε πως ναι μεν είναι στενάχωρο αλλά στο τέλος της ημέρας το μπάσκετ υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και χωρίς Ολυμπιακό και χωρίς όποια ομάδα δεν θέλει να συμμετέχει.
Και το μπάσκετ συνεχίζεται κανονικά με τους ημιτελικούς του Πρωταθλήματος. Όσοι το αγαπούν είναι ΕΔΩ όπως ήταν όταν πρωταγωνιστούσαν μόνο Άρης και ΠΑΟΚ, όταν στους τελικούς ήταν το Μαρούσι και όταν ήταν η ΑΕΚ. Το άθλημα είναι πάνω απ’ όλους.
ΥΓ: Δεν χρειάζεται ούτε πικάρισμα ούτε τίποτε. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και η πραγματικότητα είναι σκληρή.
ΥΓ2: 90% είναι ευχαριστημένος και 10% ντρέπεται ως προπονητής ο Πιτίνο. Για να δούμε.
ΥΓ3: Οι ειδήσεις από την Ευρωλίγκα δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη θέση του Ολυμπιακού απέναντι στην κοινή γνώμη και μην ακούμε συνέχεια το τι ασχολείστε γιατί με όλη αυτή τη διαδικασία ενέπλεξε όλο τον κόσμο του μπάσκετ οδηγώντας τους πάντες στο χείλος του γκρεμού.
